Szkodliwe dla środowiska mikrogranulki w peelingach oraz ich alternatywne zamienniki
Wiele preparatów kosmetycznych dostępnych na rynku, głównie peelingów, ale także żeli do mycia ciała, twarzy czy past do zębów zawiera materiał ścierający w postaci mikrodrobinek polietylenowych. Kosmetyki tego typu chętnie kupowane są przez konsumentów ze względu na efektywność ich działania złuszczającego. Należy zatem wiedzieć, iż granulki te stanowią wysokie zagrożenie dla środowiska oraz człowieka. Zagrożenie to jest na tyle duże, że Stany Zjednoczone od niedawna zakazały wprowadzania ich do kosmetyków. Na czym więc polega niebezpieczeństwo płynące ze stosowania tego typu kosmetyków oraz co może być alternatywą dla szkodliwych mikrogranulek plastikowych?
Beauty Innovations 2019 za nami!
Antybiotyki – cudowny lek, któremu zawdzięczamy...
Biolumo publikuje raport "Dostępność szybkiego...
Geneza antybiotykooporności – czemu antybiotyki...
Biomed Lublin oddala od siebie piętno bankructwa i...
Rozwijasz projekt, którego część stanowi obszar...
Tak zaczyna się rozwój polskiej biotechnologii...
Kongres Biogospodarki 2018 przechodzi do historii...
Naukowa Fundacja Polpharmy otwiera KONKURS pt...
Międzynarodowy Kongres Biogospodarki już za kilka...
O innowacjach i inwestycjach w zdrowie. Roche...
Rutynowe testy wag laboratoryjnych
Biotechnologia w Pałacu Prezydenckim [VIDEO]
Tomasz Szacoń radzi, jak współpracować z sieciami...
Ustawa o produktach kosmetycznych – kiedy wejdzie...
Multipleksowe testy diagnostyczne w formacie...
Konserwanty w kosmetykach – czy są nam potrzebne...
Sprawdź, co się działo na Beauty Innovations 2018
O biotechnologii, moście innowacji między Polską a...
Genomtec wyznacza kierunki w tzw. smart rolnictwie...
Nagroda Europejskiego Wynalazcy 2018: Internauci...
Nie każdy chory po przeszczepieniu szpiku...
Jakie są największe problemy laboratoriów...
"Destination: Mars" zachęca dzieci do odkrywania...
Prof. Zbigniew Brzózka opowiada o platformie...
Prezentacja pomieszczenia clean room, cz. 2...
Praktyczne aspekty pracy w clean room, cz. 1...
Nanoimager: nowa era w dziedzinie mikroskopii...
Bio-Tech Vlog #18 - marihuana na giełdzie...
Jak powstają leki? – wyjaśnia dr Krzysztof Brzózka...
Jeden doktorat z chemii, biologii i nauk...
Prof. nadzw. dr hab. n. med. Zbigniew Żuber...
Nowa terapia komórkami macierzystymi wchodzi w...
Biospołeczność "po łódzku"! Eksperci podsumowują V...
Biotechnologia na salonach cz. 3 – relacja z...
Targi HPCI i CosmeticBusiness znowu razem! – głos...
Przyszłość nanomateriałów w kosmetykach
Pracownia Indywidualnych Implantów Medycznych...
OncoArendi Therapeutics na radzie globalnych...
Mabion S.A. na ostatniej prostej do zakończenia...
24 czerwca br. zakończyła się IX Międzynarodowa...
Celon Pharma rozpoczyna proces rozbudowy swojego...
Polpharma Biologics jako pierwsza w Polsce połączy...
Druga edycja targów CosmeticBusiness Poland przed...
Tym żyje Branża - projekt ustawy o produktach...
Rozporządzenie REACH – 31 maja mija termin...
Czy sztuczna macica jest szansą dla wcześniaków?
BioForum 2017 otwarte na studentów!
„Endotheliocentryczne” spojrzenie na rozwój chorób...
Poszukiwany, poszukiwana - rekrutacja w branży...
Przeczytaj i zobacz, jak było w tym roku na...
[VIDEO] W pułapce średniego rozwoju - jak...
Videorelacja z Konferencji JCI
Provital Group - zawsze o krok przed trendami w...
PCC Exol - największy w Polsce producent...
Ważne decyzje Kongresu Biogospodarki
Aston Chemicals – dystrybutor surowców...
CosmeticBusiness i HPCI łączą siły w Warszawie!
Wirus Zika w Polsce – Anders Widell ostrzega!
Wszędzie dobrze, ale w Wilnie (?!) najlepiej…
Jak aplikować na stanowiska w firmach...
Pół świnia-pół człowiek czy mała świnka z ludzkim...
Wyniki „Master of Innovation” - konkursu na...
Niepłodność plagą zdrowotną XXI wieku
Koniec z teorią nad komercjalizacją bada...
"Adoptuj życie" zanim się narodzi
Bioforum wróciło tam, gdzie jego miejsce!
FameLab czy ShameLab?
Dla Salonu + Biotechnologia.pl = klip z Beauty...
Konserwanty wielofunkcyjne jako jedno z rozwiąza...
Wstydliwe badanie ratujące życie
Rusza konkurs Prix Galien Polska 2016!
Chikungunya- tajemniczy wirus, o którym wiemy...
Quo vadis młody biotechnologu?
Zakażenia HIV i HCV wśród użytkowników narkotyków
Zewnątrzkomórkowe RNA w progresji i diagnostyce...
Rzadkie typy wirusowego zapalenia wątroby
Nowe technologie w diagnostyce WZW C
iLiver- aplikacja dla Twojej wątroby
Centrum Diagnostyki i Terapii Onkologicznej w...
HCV - podstępny zabójca
ADHD – objawy, leczenie i postępowanie
Innowacyjny biobiznes bez kompleksów
Contract Research Organizations i ich słowacki...
Biosaxony Biotechnology
Polscy biotechnolodzy poszukują możliwości w...
Lecz się odpowiedzialnie
Krótko lecz na temat w konkursie 3MT®
Biotechnologu, chroń swoje wynalazki!
Boost Biotech Polska
Wyhoduj sobie spirulinę
Balon żołądkowy zatwierdzony w terapii otyłości
Pierwszy lek 3D zatwierdzony!
Czym jest biochirurgia?
Branża "life science" rozwija się szybciej ni...
Rozwiń skrzydła w Chinach!
Laboratorium Pomorskiego Parku...
Nervoplastica
Pięta Achillesowa wirusa Ebola?
Proces projektowania i wprowadzania nowych leków...
Nowa era dla sterylizacji w laboratorium
Wibrujące pióro ARC stworzone dla chorych na...
Pierwszy generyczny lek na SM zatwierdzony przez...
Superimplant pomoże przejrzeć na oczy
Chromatografia, czyli cuda w laboratorium
Sukces polskiej medycyny nuklearnej
Suplementacja wapnia zdecydowanie nie dla każdego
Wrocław, maj i święto sektora life science
Niski poziom witaminy D może sprzyjać cukrzycy...
Czas na lab! Eurolab!
Probiotyki mogą szkodzić?
Zioła dobre na chorobę duszy
Skóra, rana i hemostaza, czyli do wesela się zagoi
Alergiku! Czy steryd wziewny to samo zło?
Zakochaj się w... buraku ćwikłowym
Czy inteligentna kapsułka zastąpi zastrzyk?
Gdy ból nie ma końca…
BiotechTV: Popularyzacja nauki w Polsce
Noc Biologów, czyli mali i duzi ruszają po wiedzę
BiotechTV: Patent czy sprzedaż własności...
Diagnostyka molekularna
Epigenetyka w pigułce
Prokariotyczny system toksyna-antytoksyna
Biotransformacja w teorii i praktyce
Dlaczego Polacy się nie chwalą?
Lecytyna na kłopoty z pamięcią
Angiogeneza i nowotworzenie
Modele zwierzęce chorób neurodegeneracyjnych
Jak bardzo rośliny mogą być plastyczne?
Potencjał drzemiący w algach
Biokataliza to biotechnologia w czystej formie
EduLab, miejsce dla fanów doświadczeń chemicznych
Bioinformatyka i jej perspektywy
Nadzieja dla chorych na Alzheimera
Nukleolina i jej rola w nowotworzeniu
Medycyna regeneracyjna
Nieśmiertelność, skóra i teoria telomerowa – co je...
Krystalografia według prof. Ady E. Yonath
Sposób na zdrowe jaja i kurze mięso
Cholesterol nie taki zły jak go malują
Alternatywa dla antybiotyków?
Lek Lyrica – blockbuster z polskim wkładem
Jak powinien wyglądać transfer technologii?
Anaplazja, aplazja i metaplazja – plastyczno...
Przyszłość Polski zależy od kreatywności Polaków...
O aparaturze do wieloparametrycznej analizy...
HPCI 2014 w pigułce
mgr Leszek Pryszcz o mykologii i bioinformatyce
Ryzykowne inwestycje
Ojciec chrzestny klonowania – Noblista sir John...
Ciemna strona długiego życia
MERCK kupi SIGMĘ-ALDRICH. Wielki deal na globalnym...
Medycyna sądowa od podszewki – rozmowa z dr...
Zatrudnienie w Polsce – rozmowa z Iwoną Szulc...
"Zrezygnowanie z GMO byłoby cofnięciem si...
Technologia ustalenia ojcostwa
Diagnozowanie chorób na podstawie analizy oddechu
Dlaczego warto inwestować w sektor Life Science?
Znaczenie rybosomów w terapii antybakteryjnej
Rozpoczęcie Kongresu BIO 2014
Anielskie wsparcie dla biznesu
Wady i zalety notowania na NewConnect w pigułce
Polpharma – nowoczesne laboratoria
GMO oczami blogera – rozmowa z dr. Wojciechem...
Nowości w polskich produktach weterynaryjnych
Postęp rodzi w nas potrzebę zmian – rozmowa z...
Polski innowacyjny lek na łuszczycę nagrodzony
Renaturacja białek rekombinowanych? Polscy...
Aż podskoczy ciśnienie!
Jak zmieni się Dolina Krzemowa?
Bioemprenedor XXI – szansą dla biotechnologicznego...
Modele anatomiczne drukowane za pomocą drukarki 3D...
Jak ugryźć raka
Jak możemy wykorzystać wiedzę o angiogenezie w...
Polpharma rozpocznie produkcję leków biopodobnych...
Innowacyjne start-upy czynnikiem przyciągającym...
Steven Burrill: Inwestować czy nie inwestować?
Już jutro BioForum!
Epidemiologia chorób zakaźnych w krajach...
Kilka słów o lobby antyszczepionkowym
Czym jest epidemiologia?
Problemy z edukacją w Antiviral Baltic Network...
Za 5 lat biotechnologiczny Google?
Porównania międzylaboratoryjne, w czym problem...
Jak przygotować się do akredytacji PCA?
Probiotyki w alergii – nowatorski projekt...
Jak zmieniają się wymagania rynku wobec pipet?
Jak można unowocześniać pipety?
Jak skutecznie zarządzać informacją laboratoryjn...
TV.Biotechnologia.pl – Urszula Potęga o Targach...
Jeden produkt np. peeling z mikrogranulkami zawiera średnio około 300-350 tysięcy granulatów polimerowych. Po każdym użyciu, materiał ten dostaje się z naszych umywalek do systemu kanalizacyjnego, ponieważ z powodu jego minimalnych rozmiarów, filtry w oczyszczalniach nie są w stanie wychwycić granulek. W ten sposób dostają się do rzek, a następnie do mórz i oceanów, gdzie są zjadane przez ryby i inne organizmy morskie, które mylą je z pożywieniem. Takie ryby trafiają następnie na nasze stoły i są konsumowane przez człowieka. Ponadto, wiele toksycznych substancji 
dodawanych w trakcie produkcji plastiku w celu zwiększenia jego właściwości użytkowych, w środowisku wodnym odłącza się od cząstek granulatu, stanowiąc w ten sposób dodatkowe zagrożenie dla środowiska morskiego. Najnowsze badania prowadzone przez Niemców (Liebezeit i Dubaish z Uniwersytetu w Oldenburg) dowodzą, iż głównym źródłem zanieczyszczeń wód morskich cząstkami plastikowymi są właśnie kosmetyki (głównie peelingi). Przebadano też jeden peeling firmy L’oreal (Dr. Leslie, Wolny Uniwersytet w Amsterdamie), po czym stwierdzono, że aż 10,6% masy kosmetyku stanowią mikrogranulki polietylenowe.
Omawianymi mikrodrobinkami są cząstki o wymiarach nie większych niż 5 milimetrów składające się głównie z polietylenu (PE). Te stosowane w produktach kosmetycznych zazwyczaj są natomiast dużo mniejsze, ich wymiary czasem nie przekraczają 1 milimetra, co ułatwia przedostanie się ich do środowiska wodnego. Poza PE, w ich skład wchodzą inne polimery. Są to m.in.: polipropylen (PP), politereftalan etylenowy (PET), polimetakrylan (PMMA), nylon. Związki te są nierozpuszczalne w wodzie, a ich czas degradacji jest bardzo długi, dlatego stanowią poważne zagrożenie dla środowiska naturalnego.
Zarówno czynniki środowiskowe (akumulacja granulek w środowisku, szkodliwość wobec organizmów morskich, brak rozpuszczalności w wodzie i brak biodegradowalności), jak i społeczne (kampanie społeczne minimalizujące źródła zanieczyszczeń środowiska oraz moda na stosowanie surowców ekologicznych) stanowią podstawę do zastępowania mikrogranulek polietylenowych alternatywnymi materiałami ściernymi, które będą bezpieczne dla środowiska naturalnego i człowieka.
Są to m.in.:
*sól morska i sól kuchenna,
*cukier,
*pestki owoców,
*zmielone ziarna kawy,
*pumeks,
*granulaty woskowe,
*krzemionka,
*mikrokrystaliczna celuloza,
*liofilizowana pulpa owocowa,
*ryż,
*kwas polimlekowy (PLA),
*enzymy.
Wyżej wymienione matryce ścierne są w zupełności bezpieczne dla środowiska i człowieka oraz biodegradowalne. Surowce te mogą też odnaleźć zastosowanie w produkcji kosmetyków certyfikowanych jako naturalne i organiczne. Wprowadzenie ich do receptur niesie za sobą pewne niedogodności. Niektóre z nich są hydrofilowe (sole, cukier, pulpa owocowa), a ryż dodatkowo wykazuje pęcznienie w wodzie. Efektywność ścierająca pestek owoców, ziaren kawy, krzemionki, celulozy jest silnie uzależniona od typu surowca i rozdrobnienia. Niektóre z wymienionych surowców są dość kosztowne. Wprowadzenie ich do receptur wymusza wytworzenie stabilnej zawiesiny, co wiąże się z zastosowaniem składników zwilżających ciało stałe (np. związków powierzchniowo czynnych), ze zmniejszeniem napięcia międzyfazowego oraz zmniejszeniem rozmiarów cząstek rozproszonych w zawiesinie. Dostępne na rynku surowce (np. guma ksantanowa, pochodne celulozy), wykazują skuteczne działanie stabilizujące wobec zawiesin. Stanowi to duże ułatwienie przy opracowaniu receptur kosmetyków zawierających alternatywny materiał ścierny i wykazujących wysoką trwałość i stabilność. Istnieją zatem szerokie możliwości do wykorzystania ścierniw bezpiecznych dla środowiska w produkcji preparatów kosmetycznych wykazujących się dużą efektywnością złuszczającą, trwałością oraz wyróżniających się zastosowaniem naturalnych składników.
Więcej o wykorzystaniu materiałów ścierających, będących alternatywą dla mikrogranulek polietylenowych mówi w wywiadzie dr n. med. inż. Katarzyna Pytkowska.
Natalia Kulik
Źródła
[1] http://stopmikrogranulkom.pl/
[2] http://www.collective-evolution.com/2016/01/11/what-you-need-to-know-about-the-u-s-banning-microbeads/
[3] http://www.bbc.co.uk/newsbeat/article/35261018/why-microbeads-in-shower-gels-are-bad-for-marine-life
[4] G. Liebezeit, F. Dubaish, ‘Microplastics in Beaches of the East Frisian Islands Spiegeroog and Kacheloplate’, in: Bulletin environmental contamination and toxicology, 89 (2012), p. 213-127
[5] D. Lithner et al., ‘Environmental and health hazard ranking and assessment of plastic polymers based on chemical composition’, in: Science of the total environment 409 (2011), pp. 3309–3324
[6] Leslie, H.A., Microplastic in Noordzee zwevend stof en cosmetica. Eindrapportage W-12/01, IVM Institute for Environmental Studies, Amsterdam, 2012
KOMENTARZE