Preparaty zawierające ketokonazol stosowane są gównie w grzybicach układowych, powierzchownych skóry, błon śluzowych, włosów i paznokci, wywołanych przez dermatofity i drożdżaki. Preparat (pod nazwami handlowymi m. in.  Nizoral i Fungoral) został dopuszczony do obrotu w Unii Europejskiej w 1980 roku, w ramach procedur narodowych. W kolejnych latach pojawiły się produkty lecznicze z ketokonazolem w postaci kremów, maści oraz szamponów do stosowania miejscowego na skórę. Jednocześnie produkt stosowany jest poza wskazaniami w leczeniu pacjentów z zespołem Cushinga. Właściwe organy poszczególnych państw wspólnoty najprawdopodobniej opracują specjalne wytyczne, dzięki którym możliwe będzie leczenie pacjentów z zespołem Cushinga.

EMA apeluje, by lekarze nie przepisywali leków zawierających ketokonazol a przeanalizowali alternatywne opcje farmakoterapii. Pacjenci przyjmujący preparat ze względu na leczenie infekcji grzybiczych, powinni zgłosić się do lekarza w celu ustalenia leczenia alternatywnego. Natomiast ketokonazol może być stosowany miejscowo w postaci maści, czy kremów, gdyż ilość wchłanianego preparatu jest nieznaczna i mieści się w bezpiecznych granicach.

Pierwsze pozwolenia zostały wstrzymane we Francji, gdzie francuska agencja leków, Narodowa Agencja Bezpieczeństwa Leków i Produktów Medycznych (ANSM), uznały, że odnotowanych zostało zbyt wiele przypadków poważnych uszkodzeń wątroby. CHMP otrzymywał zgłoszenia, z których wynikało, iż  przypadki zdarzeń niepożądanych pojawiały się tuż po rozpoczęciu terapii ketokonazolem w zalecanej dawce. Jednocześnie niemożliwym okazało się zastosowanie mechanizmów, które obniżyłyby ryzyko występowania powikłań.

Przeprowadzono przegląd dostępnej dokumentacji, która zawierała opisane korzyści stosowania doustnych preparatów z ketokonazolem oraz badania przedkliniczne i kliniczne dotyczące ryzyka. Ponadto CHMP uwzględnił zgłoszenia porejestracyjne i spontaniczne, badania epidemiologiczne  oraz opinie ekspertów ds. leczenia infekcji. Analiza danych poddała w wątpliwość kliniczne korzyści ze stosowania produktu. Do najczęściej występujących zdarzeń niepożądanych należały: zapalenia wątroby, marskość i niewydolność wątroby, które kończyły sie zgonem lub wymagały przeszczepienia wątroby. Wyniki analizowanych badań wskazały, iż hepatotoksyczność występowała najczęściej między pierwszym a szóstym miesiącem farmakoterapii. Ponadto okazało się, że dokumentacja oraz badania dotyczące  stosowania u pacjentów ketokonazolu były prowadzone powierzchownie. Komitet doszedł do wniosku, że kliniczne korzyści ze stosowania doustnych leków zawierających ketokonazol są niewiarygodne, ponieważ dane dotyczące ich skuteczności są ograniczone i nie spełniają najnowszych standardów, a także są dostępne alternatywne leki przeciwgrzybiczne – podkreślił Marcin Kołakowski – biorąc pod uwagę większą liczbę uszkodzeń wątroby oraz dostępność alternatywnych leków przeciwgrzybiczych, CHMP doszedł do wniosku, że korzyści nie przeważają nad ryzykiem. CHMP przekaże Komisji Europejskiej raport, na podstawie którego podjęta zostanie ostateczna decyzja o wycofaniu preparatu z obrotu.