Na całym świecie żyje blisko 150 milionów ludzi zakażonych wirusem HCV, z czego blisko 9 milionów zamieszkuje Unię Europejską. W 90% przypadków organizm nie jest w stanie sam poradzić sobie z infekcją co skutkuje przejściem w stan przewlekłego zakażenia. Według danych Światowej Organizacji Zdrowia (WHO) u 20% ludzi cierpiących na WZWC rozwinie się marskość wątroby, a blisko 5-7% chorych z tej grupy w konsekwencji umrze na raka wątroby.

W 2014 roku do lecznictwa dopuszczono już dwa innowacyjne leki – simeprevir i sofosbuvir.  Simeprevir to makrocykliczny związek, który niekowalencyjnie wiąże się i hamuje funkcje proteazy NS3/4A wirusa HCV. Zablokowanie funkcji proteazy zapobiega dojrzewaniu patogenu poprzez uniemożliwienie syntezy białek. Natomiast sofosbuvir działa poprzez zablokowanie funkcji RNA polimerazy wirusa, co zatrzymuje jego skuteczną replikację. Lekami towarzyszącymi jest Rybawiryna oraz pegylowany Interferon, które dostatecznie szybko podane są czasem w stanie poradzić sobie z infekcją same.
Nowa substancja lecznicza – daclatasvir (nazwa handlowa Daklinza) została zatwierdzona 27 sierpnia bieżącego roku przez Komisję Europejską do Spraw Leków (The European Medicines Agency EMA) , a świat naukowy i pacjenci wiążą z nią wielkie nadzieje.

„Daclatasvir jest lekiem najskuteczniejszym w swojej klasie, z tego też powodu jest naprawdę silną i przede wszystkim niezbędna w dzisiejszych czasach bronią w walce z wirusem. Jego wykorzystanie w terapii może w przyszłości wyeliminować zagrożenie infekcją HCV w ciągu najbliższych 15 lat” – komentował Charles Gore, szef organizacji charytatywnej „The Hepatitis C Trust”.

Wyróżnia się 6 głównych genotypów wirusa , których występowanie jest zależne od rejonów geograficznych. W Polsce najbardziej pospolicie występującym jest genotyp 1. Badania dowiodły, że nowy specyfik podawany łącznie z sofosbuvirem (lek nie zaleca się stosować w monoterapii) daje pozytywną odpowiedź terapeutyczną u 99% pacjentów zainfekowanych wirusem o genotypie 1; 96% - genotypie 2 i 89% o genotypie 3. Jeżeli chodzi natomiast o zapalenie wywołane wirusem o genotypie 4 to daclatasvir zaordynowany w kombinacji z pegylowanym interferonem alfa i rybawiryną wykazuje skuteczność na poziomie 100% ! Badania skuteczności preparatu obejmowały ponad 5500 pacjentów, których stan był zaawansowany lub nie reagowali na standardowe leczenie. U tych osób uzyskano trwałą odpowiedź wirusologiczną w 12 tygodni po zakończeniu leczenia. Kolejnym atutem tak prowadzonej terapii jest znaczne skrócenie czasu jej trwania – od 12 do 24 tygodni, podczas gdy schemat z zastosowaniem interferonu i rybawiryny wymaga przynajmniej 48 tygodni.

Mechanizm działania innowacyjnej substancji polega na inhibicji niestrukturalnej proteiny 5a (NS35a), która stanowi niezbędny komponent kompleksy replikacyjnego HCV. Schemat podania medykamentów w terapii skojarzonej o podobnym punkcie uchwytu, ale odmiennym mechaniźmie działania daje efekt addycyjny i skuteczniej zwalcza patogen.

Działania niepożądane związane ze zażywaniem daclatasviru obejmują zmęczenie, bóle głowy, nudności, ale nie są to symptomy tak nasilone, aby mogły zagrażać życiu pacjenta.