Obecnie FDA (ang. Food and Drug Administration) zatwierdziło 64 pigmenty jako dodatki do stosowania w recepturach kosmetyków. Godny uwagi jest fakt, że przepisy różnią się w zależności od regionu. Przykładowo mika, która jest na liście pigmentów dopuszczonych do użycia na terenie USA, nie widnieje na takiej liście w Europie i Japonii. Ponadto, przepisy zależą również od rodzaju kosmetyku, w którym dany barwnik kosmetyczny może być zastosowany.  Ponadto, na przykład żelazocyjanek żelazowy może być stosowany jako składnik kosmetyków do użytku zewnętrznego  na terenie USA, natomiast  w Unii Europejskiej i Japonii jest również dopuszczony do kosmetyków przeznaczonych do pielęgnacji ust.

Barwniki organiczne

Barwniki są klasyfikowane jako organiczne lub nieorganicznych w zależności od budowy. Barwniki organiczne były pierwotnie zwane jako „smoła węglowa " lub „anilina", ponieważ pochodzą z źródeł węgla.  Jednakże w dzisiejszych czasach prawie wszystkie organiczne barwniki są syntetyzowane i są rozpuszczalne w wodzie lub w tłuszczach.  W USA zatwierdzone barwniki organiczne są oznaczone jako: FD&C, D&C lub Ext. D&C.:

• FD&C – oznaczają barwniki dopuszczone do stosowania w żywności , lekach i kosmetykach;

• D&C – oznaczają barwniki dopuszczone do stasowania w lekach oraz kosmetykach i mogą mieć kontakt z błonami śluzowymi;

• Ext. D&C - oznaczają barwniki dopuszczone w lekach oraz kosmetykach, ale nie mogą mieć kontaktu z błonami śluzowymi.

W Europie i Japonii jest używany indeks kolorów (CI – ang. Color Index) w celu identyfikacji barwników organicznych.

Przykładowe oznaczenie barwników organicznych:

- grupa indygoidowa np. D&C Red 30;

- grupa ksantenowa np. D&C yellow 7, D&C yellow 6;

- grupa azowa np. D&C Red 36, D&C Red 17, D&C Orange 4;

- grupa nitrowa np. Ext.D&C Yellow 7 (tylko jeden);

- grupa trifenylometanowa np. FD&C Blue 1, FD&C Green 3;

- grupa chinolinowa np.  D&C Yellow 10, D&C Yellow 11;

- grupa antrachinonowa np. D&C Green 6, D&C Violet 2.

Barwniki nieorganiczne

Nieorganiczne barwniki składają się z nierozpuszczalnych związków metalicznych, które pochodzą ze źródeł naturalnych (np. kaolin, złoża węgla) lub są syntetyzowane. Barwniki nieorganiczne nie są szkodliwe dla zdrowia ludzkiego, stąd też nie wymagają certyfikacji. Niestety nieorganiczne barwniki nie są dostępne w różnych odcieniach, co zawężą ich użycie, a także są nierozpuszczalne w wodzie co  znacznie ogranicza zakres ich zastosowania.

Tab. 1 Lista różnych grup barwników nieorganicznych i ich oznaczenie w USA, EU i Japonii.

S=Some Use (małe użycie), M=Major Use (duże użycie), NR=Not Recommended (nie zalecany), X=Prohibited in USA (zakazany w USA).