Ocena sterylności
Powszechnie wykorzystywane testy sterylności wymagają 14-dniowego okresu inkubacji w celu uzyskania prawidłowego wyniku analitycznego. Zastosowanie alternatywnych metod jest szczególnie interesujące, ponieważ pozwala zaoszczędzić czas oraz obniżyć koszty. Obecnie dwie z najczęściej stosowanych metod testowania sterylności to bezpośrednia inokulacja oraz filtracja membranowa. Obie odgrywają ważną rolę w określaniu sterylności produktu, ale różnią się podejściem, możliwością zastosowania i skutecznością.
* Metoda filtracji membranowej – jest preferowana w przypadku większych objętości lub produktów zawierających cząstki stałe. Polega na filtrowaniu badanego materiału przez membranę o wielkości porów 0,45 μm, która jest wystarczająco mała, aby wychwycić wszelkie obecne mikroorganizmy. Membrana jest następnie przenoszona do pożywki wzrostowej w celu inkubacji. Pożywki są inkubowane w określonych temperaturach przez 14 dni. Wszelkie zanieczyszczenia mikrobiologiczne wychwycone na membranie będą rosły w pożywce, powodując zmętnienie.
* Metoda bezpośredniej inokulacji – badana próbka jest bezpośrednio wprowadzana (lub inokulowana) do pożywki wzrostowej, która jest następnie inkubowana w odpowiednich warunkach (temperatura zwykle 20-25°C dla grzybów i drożdży oraz 30-35°C dla bakterii), przez 14 dni. Jeśli obecne jest zanieczyszczenie mikrobiologiczne, w pożywce pojawi się widoczne zmętnienie.
Szybkie testowanie sterylności
Alternatywą dla metod filtracji membranowej oraz bezpośredniej inokulacji są systemy szybkiego testowania sterylności. Ich wykorzystanie niesie za sobą szereg korzyści, a wśród nich: skrócenie czasu oceny sterylności, zwiększenie jakości uzyskiwanych wyników, usprawnienie etapów produkcyjnych czy szybsze wprowadzanie produktów na rynek. Warto jednak zaznaczyć, że nie sprawdzą się w przypadku produktów o krótkim okresie przydatności lub dedykowanych do natychmiastowego użycia przez pacjentów.
Jednym z najbardziej znaczących postępów w testach sterylności farmaceutycznej jest przyjęcie szybkich metod mikrobiologicznych (z ang. rapid microbiological methods, RMM). Te innowacyjne techniki znacznie skróciły czas testów, poprawiając dokładność i zmniejszając potrzebę interwencji człowieka. Zastąpienie tradycyjnego testu sterylności zautomatyzowanym badaniem, mierzonym za pomocą instrumentu, sprawia, że wynik jest wartością liczbową, która nie wymaga bezpośredniej interpretacji przez analityka. Podczas gdy tradycyjne metody opierają się na wizualnej ocenie, RMM wykorzystują markery wykrywane przez urządzenie. Wiele z nich dokonuje detekcji nawet przy niskiej liczbie jednostek tworzących kolonie. Ta zdolność znacznie wpływa na jakość wyników.
Główne technologie szybkich metod mikrobiologicznych to:
* bioluminescencja ATP – wykorzystuje specyficzny substrat i kombinację enzymów do rozkładu mikrobiologicznego ATP z rosnących komórek i wytworzenia światła widzialnego, które można zmierzyć za pomocą luminometru,
* kolorymetryczne wykrywanie wzrostu – opiera się na zmianie koloru w pożywce wzrostowej w efekcie metabolizmu drobnoustrojów podczas wzrostu, często w wyniku produkcji CO2,
* fluorescencja – pożywka jest skanowana przy użyciu bardzo czułych systemów obrazowania w celu wykrycia mikrokolonii fluoryzujących w świetle niebieskim,
* reakcja PCR – namierza i amplifikuje określone sekcje kwasów nukleinowych drobnoustrojów, zapewniając wysoce specyficzną technikę wykrywania w czasie rzeczywistym; wiele komercyjnych systemów PCR jest ukierunkowanych na określone gatunki drobnoustrojów.
KOMENTARZE