Biotechnologia.pl
łączymy wszystkie strony biobiznesu
Polskie Sztuczne Serce
Według światowych statystyk choroby serca charakteryzują się najwyższym wskaźnikiem zachorowalności i śmiertelności. Ogromne znaczenie społeczne tego problemu napędza rozwój badań w tym kierunku. Wzrost skuteczności leczenia niewydolności serca to efekt postępu w metodach farmakologicznych i chirurgicznych, a także rozwoju technologicznego, którego efektem są coraz bardziej zaawansowane protezy serca.

 

 

Pierwsze protezy

Najskuteczniejszą metodą leczenia zaawansowanej niewydolności serca jest przeszczep. Mała dostępność narządów powoduje, że szansę na operację ma tylko około 20 procent pacjentów. Ograniczenia te zmuszają lekarzy i naukowców do poszukiwania alternatywnych metod. Zastosowanie pomp do mechanicznego wspomagania pracy komór to rozwiązanie ratujące życie nieuleczalnie chorych osób oczekujących na przeszczep, a z drugiej strony także metoda mogąca wspierać leczenie i regenerację serca. Badania kliniczne dotyczące bezpieczeństwa i skuteczności stosowania systemów wspomagania serca rozpoczęły się w latach 80. ubiegłego wieku, a od 1993 roku w Europie dostępne były już wszczepialne protezy serca.

 

Dzięki inicjatywie profesora Zbigniewa Religi i działalności Fundacji Rozwoju Kardiochirurgii (FRK) w latach 90. udało się opracować pierwszą polską sztuczną komorę serca POLVAD. W 1995 roku została ona po raz pierwszy wszczepiona pacjentowi, a w 1999 roku udało się ją wdrożyć do stosowania klinicznego. Polska pozaustrojowa proteza pulsacyjna była w tym czasie jednym z zaledwie pięciu tego typu urządzeń stosowanych na świecie. Jej niewątpliwą zaletą była dużo niższa cena w porównaniu do tych konstruowanych za granicą. Sztuczna komora POLVAD jest z powodzeniem stosowana do dzisiaj, a najdłuższy okres wspomagania serca z jej pomocą to 2 lata. Jednakże jej ograniczeniem jest konieczność przebywania w szpitalu, pod stałą opieką personelu medycznego. Ze względu na postulaty środowisk medycznych i technicznych w kwestii opracowania nowych, bardziej zaawansowanych systemów mechanicznego wspomagania serca w marcu 2007 roku uchwałą Rady Ministrów ustanowiono Program „Polskie Sztuczne Serce”.

 

Program „Polskie Sztuczne Serce”

Rządowy program był realizowany w latach 2007-2012, a w jego zadania zaangażowanych było 21 instytucji naukowo-badawczych i 4 ośrodki kardiochirurgiczne. Koordynatorem programu była Fundacja Rozwoju Kardiochirurgii z Zabrza. Efektem projektu jest opracowanie rodziny polskich protez serca ReligaHeart, do których należą: zmodernizowana proteza pozaustrojowa, częściowo-implantowana proteza długoterminowego wspomagania, wirowa pompa wspomagania serca, a przede wszystkim całkowicie implantowana proteza permanentna. W ramach programu wytworzono prototypy urządzeń, a w ostatnich latach prowadzono badania nad ich wdrożeniem klinicznym.

Naukowcom z FRK w ostatnich czasie udało się także skonstruować nową protezę serca Religa PED przeznaczoną dla dzieci. Z kolei całkowicie implantowana proteza POLTAH została już wdrożona do produkcji i jest eksperymentalnie wykorzystywana w leczeniu klinicznym.

Źródła

Literatura:

  1. Dokument sprawozdawczy: Program „Polskie Sztuczne Serce” Sojusz Medycyny, Nauki i Techniki, Zabrze 2013.
  2. A. Bielecka, „Urządzenia wspomagające pracę komór: leczenie pomostowe do momentu uzyskania ponownej wydolności komory lub do czasu przeszczepu oraz leczenie docelowe”, Folia Cardiologica Excerpta, 2(2), 2007.
  3. http://frk.pl/wdrozenia-pss.html, dostępny online: 6.07.17
  4. http://naukawpolsce.pap.pl/aktualnosci/news,413830,prof-zembala-polskie-protezy-serca-sprawdzaja-sie-i-sa-bezpieczne.html, dostępny online: 6.07.17
  5. http://katowice.wyborcza.pl/katowice/1,35063,19024571,zabrze-polskie-sztuczne-serce-religa-heart-jest-testowane-na.html?disableRedirects=true, dostępny online: 6.07.17
KOMENTARZE
Newsletter