Certyfikacja

Certyfikacja jest odpłatną usługą komercyjną polegającą na potwierdzeniu przez niezależny podmiot, że dany produkt spełnia ustalone warunki. Posiadanie któregokolwiek z certyfikatów nie jest wymagane przez obowiązujące prawo. Można zatem powiedzieć, że potwierdza status kosmetyku, a przy tym wpływa korzystnie na wizerunek producenta, aczkolwiek jego brak nie wiąże się bezpośrednio z ujemnymi konsekwencjami prawnymi dla przedsiębiorcy. Do tego rodzaju certyfikatów można zaliczyć m.in.: ECOCERT, Kontrollierte Natur- Kosmetic BDIH, NaTrue, BIO Cosmetique Charte Cosmebio czy Soil Association Organic Standard.

BDIH

BDIH to skrót od Bundesverband Deutscher Industrie-und Handelsunternehmen für Arzneimittel, Reformwaren, Nahrungsergänzungsmittel und Körperpflegemittel – Narodowej Jednostki Niemieckiego Przemysłu i Przedsiębiorców Leków i Środków do Pielęgnacji Ciała. Ciągły trend do stosowania produktów naturalnych poskutkował już w 1996 r., w porozumieniu z producentami kosmetyków naturalnych, skonstruowaniem odpowiednich wytycznych dotyczących certyfikowania produktów naturalnych i nadających im odpowiedni znak – „Kontrollierte Natur-Kosmetik”. W przypadku norm BDIH, w odróżnieniu np. od ECOCERT, nie ma obowiązku przedstawiania na etykiecie procentowej zawartości substancji naturalnych oraz certyfikowanych surowców organicznych. Ponadto, aby dana firma otrzymała certyfikat, przynajmniej 60% jej produktów musi sprostać określonym wymaganiom.

Kryteria BDIH

W standardzie BDIH sformułowano klarowne kryteria pojęcia kosmetyku naturalnego, tak aby było ono czytelne i przejrzyste dla konsumenta:

• Substancje roślinne muszą pochodzić z certyfikowanego surowca organicznego.
• Dozwolone są surowce zwierzęce produkowane przez zwierzęta (np. mleko, miód), natomiast surowce zwierzęce z martwych kręgowców (np. olej norkowy, olej emu, tłuszcze zwierzęce) nie są dozwolone.
• Eksperymenty na zwierzętach nie mogą być przeprowadzane ani stosowane podczas produkcji, opracowywania lub testowania produktów końcowych.
• Surowce stosowane nie mogą być testowane na zwierzętach.
• Do produkcji kosmetyków naturalnych oprócz procesów fizycznych, w tym ekstrakcji wodą, alkoholem roślinnym, kwasem węglowym, tłuszczami roślinnymi i olejami oraz pochodną glicerolu, dopuszcza się również procesy enzymatyczne i mikrobiologiczne, ponieważ występują one w przyrodzie.
• Ponadto można uzyskać surowce z substancji naturalnych, takich jak tłuszcze, oleje i woski, cukry, skrobia, celuloza, białka, polisacharydy, witaminy, poprzez hydrolizę, uwodornienie, estryfikację lub inne rozszczepienia i kondensacje.
• Można stosować tylko wybrane, identyczne z naturalnymi konserwanty. Wymagane jest tutaj odpowiednie oznaczenie.
• Dozwolone są tylko naturalne substancje zapachowe zgodne z normą ISO 9235 i zapachy pochodzące z biotechnologii.

Substancje, których nie wolno używać:

• barwniki organiczno-syntetyczne,
• syntetyczne zapachy,
• etoksylowane surowce,
• silikony,
• parafiny i inne produkty naftowe,
• surowce roślinne i zwierzęce oraz produkty końcowe poddane działaniu promieniowania jonizującego.