Proces powstawania blizn

Tworzenie się blizn i rozstępów w dużym skrócie można podzielić na dwie fazy:

* Faza I - zapalna, kiedy blizna przybiera kolor różowy. Dominuje w niej kolagen typu IV (w przypadku rozstępów jest to kolagen typu III), który po pewnym czasie przechodzi w kolagen typu I, zmieniając kolor. Jest to stan zapalny, podczas którego w skórze zachodzi wiele zmian w celu wzmocnienia wytrzymałości zranionego miejsca.

* Faza II - blizna jest mniej oporna na rozerwanie, przybiera kolor biały, przeważa kolagen typu I. Aby nie dopuścić do modyfikacji kolagenu i „wzmocnienia” blizny stosuje się resurfacing, którego celem jest upodobnienie struktury kolagenu do tej występującej w skórze „zdrowej”. Resurfacing przebiega w dwóch fazach: stymulacja i naprawa. Najbardziej popularnymi metodami w aspekcie leczenie blizn i rozstępów jest resurfacing chemiczny i laserowy.

Resurfacing chemiczny

Istnieją związki chemiczne, których odpowiednie wykorzystanie pozwala na znaczną redukcję widoczności blizn a nawet całkowitą jej eliminację. Oto kilka z nich:

* Retinol (witamina A) - podany na skórę wywołuje podrażnienie, przechodzi do kwasu retinolowego, który posiada właściwe, pożądane działanie i odpowiada za przemiany, takie jak: normalizacja cyklu podziałowego komórek, rozjaśnienie skóry (normalizuje rozłożenie w skórze melaniny), regulacja procesów naprawczych zachodzących w skórze, przyspieszając jej odbudowę, stymulacja syntezy kolagenu. Posiada działanie prozapalne. Retinol kumuluje się w tkankach (szczególnie tkance tłuszczowej) dlatego też należy zachować ostrożność podczas jego stosowania.

* TCA (kwas trójchlorooctowy) -  wykazuje działanie złuszczające i biostymulujące. Preparaty zawierające TCA wykazują działanie średniogłęboke, stymulują produkcję nowego kolagenu oraz restrukturyzację. Intensywne zabiegi z TCA i retinolem zazwyczaj przeprowadza się co 30 dni.

* Kwas pirogronowy - jest substancją złuszczająca, której metabolitem jest kwas mlekowy działający na głębokie warstwy skóry przez pobudzenie procesów regeneracji i odbudowy. Wykazuje się większym efektem keratolitycznym, lepszą penetracją i przedłużonym działaniem w stosunku do kwasu pirogronowego. Jego niewłaściwe zastosowanie (wcieranie w skórę) prowadzi do zaostrzenia stanu zapalnego.

* Innymi substancjami aktywnymi stosowanymi dodatkowo w chemicznych zabiegach resurfacingu skóry są np. witamina C, krzem i jego związki, kwas salicylowy, kwas laktobionowy i wiele innych.

Resurfacing laserowy

Polega na wypaleniu w skórze licznych mikrokolumienek przenikających naskórek i skórę właściwą, tworząc tzw. siateczkę mikrouszkodzeń. Proces ten pobudza uszkodzoną tkankę do regeneracji przez pozostałe w skórze otaczające zdrowe komórki. Dzięki procesom naprawczym dochodzi do regeneracji i odbudowy skóry. Zabiegi te zazwyczaj wymagają tylko znieczulenia miejscowego w postaci kremu. Polecany jest osobom z bliznami trądzikowymi. W zależności od stopnia degeneracji skóry stosuje się od 1 do 6 powtórzeń zabiegu a efekt utrzymuje się do kilku lat.