SERPINE1 (gen PAI-1) zapobiega tworzeniu się plazminy oraz hamuje proces fibrynolizy w organizmie. Ponadto odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu równowagi między procesami aktywacji plazminogenu a degradacją fibryny. Niedawno zostało przeprowadzone badanie, w którym analizowano poziom czynników hemostatycznych u pacjentów z COVID-19. Wykazało ono podwyższony poziom SERPINE1 u wszystkich pacjentów cierpiących na COVID-19 niezależnie od zaostrzenia choroby. Co więcej, zaobserwowano także podwyższony poziom tPA. Zauważono jednak, że wysokie stężenie SERPINE1 może niwelować efekty działania tPA. Uważa się, że infekcja SARS-CoV-2 zaburza prawidłową sygnalizację fibrynolityczną, prowadząc do zwiększonej ekspresji SERPINE1 i w następstwie – ciężkiej choroby płuc. SERPINE1 jest ściśle powiązane z czynnikami ryzyka COVID-19. Odgrywa kluczową rolę w otyłości, chorobach sercowo-naczyniowych czy cukrzycy. Wszystkie te schorzenia stanowią czynnik ryzyka ciężkiego przebiegu COVID-19. Ponadto, zwiększa on aktywność makrofagów, prowadząc do zwiększonej produkcji cytokin prozapalnych w płucach.

Podwyższony poziom plazminogenu jako czynnik ryzyka COVID-19

Wykazano, że podwyższony poziom plazminogenu występuje w ostrych infekcjach układu oddechowego. Zbyt wysoki może być przyczyną krwotoków. Oprócz tego cechą charakterystyczną ostrego przebiegu COVID-19 jest nadmiar D-dimerów i D-monomerów. Hiperfibrynolizę, związaną z podwyższonym poziomem D-dimerów, zaobserwowano u ponad 90% pacjentów z COVID-19. Badanie przeprowadzone przez zespół badawczy dr. Hong-Long dowodzi, że wysoka śmiertelność pacjentów może być powiązana z hiperfibrynolizą. Towarzyszy temu wydłużony czas protrombinowy oraz zmniejszona liczba płytek krwi. Według badaczy kompleksy antytrombiny mogą okazać się skuteczne, ponieważ redukują  hiperfibrynolizę oraz regulują proces hemostazy.

Działanie inhibitorów SERPINE1

Fibrynoliza pozostaje pod ścisłą kontrolą inhibitorów i aktywatorów plazminogenu. Kluczową rolę w tym procesie odgrywa inhibitor aktywatora plazminogenu (PAI-1). Jego podwyższony poziom wiąże się z ryzykiem zakrzepicy. U pacjentów z COVID-19 mamy do czynienia z zaburzeniem hemostazy fibrynolitycznej zależnej od wielu czynników. Inhibitory ukierunkowane na SERPINE1 wzmacniają układ fibrynolityczny oraz łagodzą objawy ostrej niewydolności oddechowej poprzez podwyższanie poziomu plazminy. Niedawno przeprowadzone badania wykazały, że potrzeba wzmocnienia działania fibrynolitycznego występuje głównie w późniejszym etapie przebiegu COVID-19. Dowodzi to, że użycie inhibitorów SERPINE1 może korzystnie wpływać na poważniejsze objawy zakażenia koronawirusem. Ta kwestia nie jest jednak w pełni wyjaśniona, ponieważ wyniki przedstawionych dotychczas badań nie są jednoznaczne. Jedną z cech charakterystycznych COVID-19 jest występowanie neutrofili w mikrokrążeniu płucnym, prowadzące do uszkodzenia pęcherzyków płucnych oraz stanu zapalnego. Naukowcy zaobserwowali silną korelację między tPA\PAI-1 a liczbą neutrofili.

Profilaktyczne podawanie leków przeciwzakrzepowych stało się częścią standardowego leczenia COVID-19, ze względu na wysokie ryzyko incydentów zatorowo-zakrzepowych. Po przeprowadzeniu randomizowanych badań zaleca się jednak ostrożność, ponieważ koagulopatia COVID-19 jest złożona. Terapie celowane, promujące fibrynolizę, powinny być selektywne, aby móc zminimalizować ryzyko ewentualnych krwawień.