Fot. Prof. Krzysztof Giannopoulos, źródło: Materiały prasowe Hematoonkologia.pl 

Z obszaru hematoonkologii finansowanie otrzymał jeden projekt, którego autorem jest prof. dr hab. Krzysztof Giannopoulos z Uniwersytetu Medycznego w Lublinie. Prospektywne, wieloośrodkowe, randomizowane badanie trójramienne, fazy Ib/III, porównawcze, mające na celu optymalizację i personalizację terapii immunologicznej nawrotowych chorych na przewlekłą białaczkę limfocytową (OPTIC) uzyskało największą alokacją środków w kwocie 28 167 194,16 zł.

Celem projektu jest analiza skuteczności schematu wenetoklaks z obinutuzumabem (VO) u chorych nawrotowych oraz dodawania daratumumabu do schematu VO w grupach wysokiego ryzyka. Połączenie wenetoklaksu z obinutuzumabem (VO) jest schematem bardziej aktywnym niż wenetoklaks z rytuksymabem (VR), o czym świadczą wyższe odsetki negatywizacji MRD, mimo krótszego czasu terapii w badaniach rejestracyjnych CLL14 i CLL13. Schemat VO nie jest zarejestrowany dla chorych w nawrocie, ale niewielkie badanie fazy Ib dowiodło jego dużej aktywności. Stosowanie schematu VO w porównaniu do refundowanego w Polsce schematu VR niesie dodatkowe korzyści finansowe i systemowe, ograniczając dwukrotnie czas terapii, a więc wykorzystując kosztowny oryginalny leku do roku terapii oraz ograniczając liczbę wizyt w ośrodkach hematologicznych, poprawiając przez to dostępność do specjalistów hematologów dla pozostałych chorych. Poza analizą skuteczności schematu VO planowane jest dodanie daratumumabu w grupie chorych wysokiego ryzyka, określonego jako ekspresja CD38>30%, która koreluje z występowaniem niezmutowanego statusu genów IGHV. Aktywność daratumumabu w PBL została również potwierdzona w dwóch modelach in vivo. W mysim modelu PBL z nadekspresją CD38+ i ksenograftami pochodzącymi od pacjentów z PBL (CLL-PDX) daratumumab znacząco wydłużył całkowite przeżycie myszy. Wyeliminował komórki z naciekających narządów i wyraźnie zmniejszył naciek w śledzionie. Wpływ daratumumabu na migrację komórek PBL pochodzących od pacjentów wykazano w badaniach in vitro, wskazując na interakcję z chemokiną CXCL12 oraz in vivo w CLL-PDX.

Połączenie wenetoklaksu i obinutuzumabu z daratumumabem może mieć efekt synergistyczny lub addytywny. Dodatkowo profil toksyczności wydaje się nienakładający – dwa przeciwciała monoklonalne skierowane przeciwko różnym antygenom CD20 i CD38 oraz drobnocząsteczkowy inhibitor BCl-2, który jest zarejestrowany dla leczenia chorych na PBL w 1. linii terapii. Gorsze odpowiedzi obserwowane w grupach chorych wysokiego ryzyka leczonych schematem VR (w nawrocie) lub VO (w pierwszej linii) stanowią uzasadnienie dla oceny bezpieczeństwa i skuteczności skojarzenia daratumumabu ze schematem wenetoklaks z obinutuzumabem (VOD) u pacjentów wysokiego ryzyka nawrotów/oporności na leczenie. Celowanie daratumumabem w CD38, którego ekspresja charakteryzuje komórki PBL o wyższym potencjale proliferacyjnym oraz komórki Breg i Treg, może wykazać silne działanie przeciwbiałaczkowe w grupach wysokiego ryzyka oraz mieć efekt immunomodulujący poprzez zmniejszenie czynników immunosupresyjnych występujących u chorych na PBL. Realizacja projektu będzie się odbywała w Centrum Wsparcia Badań Klinicznych Uniwersytetu Medycznego w Lublinie we współpracy z ośrodkami leczącymi chorych na PBL w Polsce skupionymi w ramach grupy badawczej PALG.

Cele naukowe badania:

• określenie bezpieczeństwa schematu obinutuzumab+daratumumab+wenetoklaks(VOD) wraz z określeniem MTD dla wenetoklaksu w badaniu fazy Ib,

• ocena skuteczności leczenia, ocenianego jako odsetek chorych uzyskujących stan negatywizacji MRD (uMRD, MRD<10-4), dla schematów obinutuzumab+daratumumab+wenetoklaks (VOD) oraz obinutuzumab+wenetoklaks (VO) w grupie wysokiego ryzyka w badaniu fazy III, 

• ocena skuteczności leczenia, ocenianego jako odsetek chorych uzyskujących stan negatywizacji MRD (uMRD, MRD<10-4), dla schematów wenetoklaks+rytuksymab (VR) oraz obinutuzumab+wenetoklaks (VO) w grupie niskiego ryzyka w badaniu fazy III.