Czy małpia ospa to zagrożenie na masową skalę?

Choć o małpiej ospie mówi się coraz więcej, na wstępie chciałbym zaznaczyć, że problem dotyka głównie młodych, zdrowych mężczyzn mających liczne kontakty seksualne. Wynika to z faktu, że do zakażenia dochodzi poprzez bezpośredni kontakt ze skórą chorego lub błonami śluzowymi. Największe ryzyko niesie kontakt cielesny, szczególnie, kiedy objawy są już widoczne. Zakażenie drogą kropelkową, jak w przypadku COVID-19, jest mniej prawdopodobne, dlatego choroba nie charakteryzuje się dużą zakaźnością i raczej trudno prognozować rozwój epidemii na masową skalę. Ponadto zmiany skórne są bardzo typowe, dlatego lekarz podczas wizyty bez problemu dokona rozpoznania. Pacjentów ze zdiagnozowaną chorobą kieruje się na izolację, dlatego ryzyko zakażenia rodziny czy domowników jest niskie, choć oczywiście istnieje.

Jak rozpoznać chorobę? Kiedy wiemy, że to na pewno małpia ospa?

Zwodniczość choroby polega na tym, że początkowe objawy są grypopodobne, tzn. uczucie rozbicia, powiększone węzły chłonne, dreszcze, gorączka, bóle stawowe i mięśniowe. W pierwszych dniach pacjent myśli, że się przeziębił. Pełne i prawidłowe rozpoznanie choroby następuje dopiero wtedy, kiedy na ciele pojawiają się już typowe zmiany skórne. Są one bardzo podobne do tych w ospie wietrznej. Najpierw występuje czerwona plamka na skórze, następnie zamienia się ona w grudkę podnoszącą się ponad poziom skóry, na dalszym etapie tworzy się pęcherzyk, a na koniec krosta wypełnia się mętnym płynem. Jest to czas największej zakaźności. Wraz z upływem czasu pęcherzyk zasycha, formuje się strupek, a po nim drobna blizna, która finalnie znika bez śladu. Przebieg choroby jest łagodny, a jej śmiertelność bardzo niska. Cięższy przebieg będą miały te przypadki, w których pacjenci zmagają się z niedoborami odporności, dzieci, osoby starsze, kobiety w ciąży, natomiast takich pacjentów mamy jeszcze mało, dlatego mówimy o wstępnych obserwacjach.

Czy przebieg ospy wietrznej i małpiej jest podobny?

Podobny jest jedynie przebieg rozwoju zmian skórnych, ale cechą różnicującą jest to, że ospa wietrzna powoduje głównie swędzenie, a małpia – silny ból w okolicy zmian na skórze. Przebycie choroby powinno dawać nam trwałą odporność – wnioskujemy to na podstawie obserwacji pacjentów z ospą wietrzną czy ospą prawdziwą, jednak na ten moment nie dysponujemy testami, w których moglibyśmy oznaczać poziom przeciwciał, a to dawałoby nam informację o nabytej odporności. Nie mamy też jeszcze w Polsce szczepionki przeciwko ospie małpiej, podawanej już w wielu krajach świata, z kolei te przeciwko ospie wietrznej prawdopodobnie nie będą skuteczne, ponieważ oba wirusy mocno różnią się pod kątem genetycznym. Istnieją przypuszczenia, że ochronę mogłaby dawać szczepionka przeciwko ospie prawdziwej, która jednak od 42 lat nie jest już podawana, ponieważ w naszej populacji to schorzenie zostało wyeradykowane, czyli całkowicie zwalczone i nie stanowi obecnie zagrożenia. Teoretycznie więc wszystkie osoby w wieku powyżej 42 lat powinny mieć zachowaną ochronę przeciw ospie małpiej.

Co w takim razie warto wiedzieć o leczeniu małpiej ospy?

Leczenie jest przede wszystkim objawowe, tj. w przypadku bólów mięśniowych, dreszczy, gorączki czy bólu w okolicy zmian skórnych możemy podać leki przeciwbólowe, przeciwzapalne czy przeciwgorączkowe. Stosuje się także antybiotyki – w przypadku wtórnych nadkażeń bakteryjnych skóry. Prowadzone są również badania kliniczne nad lekiem zapobiegającym zakażeniu, jednak są to wstępne etapy, a na konkretne, sprawdzone informacje musimy jeszcze poczekać.