Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) twierdzi, że w obecnej sytuacji można uznać za etyczne podawanie „niesprawdzonych leków”. Substancje o których mowa mają za sobą testy skuteczności prowadzone na zwierzętach, w tym małpach. Nie jest niestety do końca poznany profil skuteczności i bezpieczeństwa ich stosowania u ludzi. Lekarze podający lek obawiają się następstw jego użycia, działań niepożądanych ujawniających się od razu lub po upływie dłuższego czasu. Postępowanie WHO jest wynikiem konsultacji z wieloma ekspertami z dziedziny medycyny, epidemiologii i etyki. Wysoki wskaźnik śmiertelności zdaje się usprawiedliwiać podjęte działania. Żaden z zastosowanych środków nie powinien jednocześnie zostać zaordynowany choremu bez jego zgody, wolności wyboru czy poszanowania godności i szacunku dla życia ludzkiego. Eksperci podkreślają również fakt, że koniecznym jest gromadzenie i udostępnianie wszystkich danych zgromadzonych podczas stosowania potencjalnych medykamentów u indywidualnych jednostek.

W Liberii zostały podjęte działania zmierzające do upowszechnienia leku Zmapp, który można określić jako koktajl trzech przeciwciał monoklonalnych jakie łączą się z cząstką wirusa w taki sposób, że ludzki układ odpornościowy powinien sobie z nim poradzić. W praktyce nie jest to jednak możliwe. Ten biofarmaceutyk jest produkowany przez niewielką firmę Mapp Biopharmaceutical. Znane są pozytywne skutki jego zażycia w przypadku dwu pracowników firmy, którzy ulegli zakażeniu wirusem Ebola podczas pobytu w Liberii. Jednakże firma Mapp, która zatrudnia tylko dziewięciu pracowników, wydała oświadczenie mówiące o tym, że podaż leku została już wyczerpana.

Jednocześnie, w odpowiedzi na istniejący kryzys, Kanada zapewnia o możliwości dostarczenia tysiąca dawek eksperymentalnej szczepionki, która jak dotąd była testowana na małpach, których organizm najbardziej odpowiada modelowi ludzkiemu. Lek TKM-Ebola (produkowany przez Tekmira Pharmaceuticals) jest zaprojektowany w ten sposób, że celem dla niego staje się materiał genetyczny wirusa (RNA). Substancja ma przerywać replikację białek chorobotwórczych patogenu.

Wirus Ebola (EBOV) jest jednym z najbardziej niebezpiecznych patogenów dla człowieka pod względem liczby zakażeń i śmiertelności. Statystyki mówią o tym, że 9 na 10 osób zainfekowanych umiera. Nazwa mikroorganizmu wywodzi się od rzeki Ebola w Kongo gdzie odnotowane pierwsze przypadki zachorowań. Uważa się, że źródłem zakażenia są owocożerne nietoperze i małpy. Drogę zakażenia stanowi przede wszystkim krew ale i inne wydzieliny czy płyny ustrojowe chorych i zmarłych na tą chorobą. Drobnoustrój szybko rozprzestrzenia się w organizmie doprowadzając do upośledzenia funkcji układu immunologicznego i krwotoków wewnątrznarządowych. Do wczesnych objawów można zaliczyć wysoką gorączkę, ból głowy, stawów i mięśni, brak apetytu i ogólne osłabienie. Jak widać symptomy te nie są wyjątkowo specyficzne co, zwłaszcza przy początku epidemii, utrudnia postawienie właściwej diagnozy. Do późnych objawów należą natomiast krwawienie z otworów ciała, wymioty krwawe, krwawe biegunki i wysypka. Potwierdzenie obecności wirusa opiera się na analizie próbek krwi i tkanek. Obecnie standardowe leczenie osób zarażonych wirusem opiera się na bilansowaniu płynów i elektrolitów, utrzymaniu odpowiednich parametrów ciśnienia krwi i oczywiście zapobieganiu kolejnym infekcjom (higiena, izolacja pacjenta, śledzenie kontaktów chorego ze zdrowymi celem zatrzymania łańcucha transmisji, szybki pochówek).