Biotechnologia.pl
łączymy wszystkie strony biobiznesu
Indoliny jako nowy sposób zwalczania lekooporności Staphylococcus Aureus (MRSA)
Coraz liczniejsze przypadki lekoopornych bakterii stały się poważnym problemem ochrony zdrowia na świecie. Antybiotykooporność przestaje być wirtualnym problemem – coraz częściej ludzie przekonują się, że istnieje naprawdę. To mające charakter globalny zjawisko, stanowi coraz większe zagrożenie zarówno w krajach UE jak i na całym świecie (problem ten był głównym powodem ogłoszenia Dnia Wiedzy o Antybiotykach). O skali problemu może świadczyć fakt, iż istnieją dane świadczące o tym, że antybiotykooporność ma już charakter pandemiczny. Niestety, wiedza na temat leków przeciwbakteryjnych nie rozwija się tak szybko, jak byśmy sobie tego życzyli. Ostatnie działania zmierzające w kierunku odkrycia nowych leków skupiły się na syntezie i przeszukiwaniu baz danych małych cząsteczek przypominających wielopierścieniowe alkaloidy, pochodne indolu.

Antybiotykooporność

Początkowo nawet niewielkie dawki penicyliny pozwalały zwalczać infekcje bakteryjne. Z czasem pojawiła się pierwsza antybiotykooporność – penicylinooporność, efekty jej podania nie były już tak spektakularne. Wymusiło to konieczność poszukiwania i  syntezy kolejnych antybiotyków. Doskonale obrazuje to przypadek gronkowca złocistego (Staphylococcus auerus). W latach 40’ ubiegłgo wieku skutecznie penicylina była skutecznym lekiem, ale już lata 50’ pokazały, że ponad połowa szczepów wykazuje oporność. Kolejny antybiotyk – metycylina, również długo nie cieszył się skutecznością. W dzisiejszych czasach metycylinooporny szczep gronkowca jest dużym zagrożeniem szczególnie w przypadku zakażeń szpitalnych. Kolejne leki – wankomycyna, linezolid – także spotkały się z przypadkami lekooporności. Pokazuje to skalę problemu.

Grzechami cywilizacji, przyczyniającymi się do rozwoju szczepów opornych jest nadmierne i niepotrzebne stosowanie antybiotyków w medycynie i w rolnictwie.

alkaloidy indolowe - nowa nadzieja

Alkaloidy indolowe zawierają w cząsteczce azot w układzie heterocyklicznym, pięcioczłonowym. Są klasą strukturalnie różnych naturalnych produktów, z których wiele zostało wyizolowanych z roślin, i które są wykorzystane w medycynie tradycyjnej od tysięcy lat. Naukowcy z University of Colorado, badając naturalny szlak biosyntezy alkaloidów indolowych, zsyntetyzowali aż 120 policyklicznych indoli, które zawierają 26 różnych domen i szeroką gamę grup funkcyjnych. Trójpierścieniowa indolina, Of1, znalazła zastosowania jako aktywator antybiotyków β-laktamowych w oporności wielolekowej Staphylococcus aureus (MRSA, gronkowce złociste oporne na metycylinę, ang. methicyllin-resistant Staphylococcus aureus). Badania cytotoksyczności zostały przeprowadzone na komórkach nowotworu wątrobowo-komórkowego (HepG2).

Ponadto okazało się, że Of1 nie posiada właściwości antyproliferacyjnych, ale może uwrażliwiać kilka szczepów MRSA na antybiotyki β-laktamowe, które są powszechnie stosowane w klinice, takie jak β-Laktamazy o rozszerzonym spektrum substratowym – preparat amoksycyliny z kwasem klawulanowym i cefalosporynę I generacji, cefazolinę. Dane te sugerują, że Of1 jest selektywnym czynnikiem modyfikującym antybiotyki β-laktamowe i może znaleźć zastosowanie w zwalczaniu odpornych bakterii w klinice. sam Of1 nie ma charakteryzuje się niską cytotoksycznością w stężeniach wymaganych do uwrażliwienia MRSA na amoksycylinę z kwasem klawulanowym i cefazolinę. Trwają dalsze badania nad interakcjami między strukturą a aktywnością Of1.

 

Emilia Wojtera

Źródła

http://www.pnas.org (dostęp 4.10.2013)  

KOMENTARZE
Newsletter