Choroba Leśniowskiego-Crohna jest nieswoistym zapaleniem jelita, czyli ciężką, trwającą całe życie chorobą. Należy do chorób autoimmunizacyjnych, których etiologia nie została do końca wyjaśniona. Zmiany zapalne towarzyszące chorobie mogą dotyczyć każdego odcinka przewodu pokarmowego – od jamy ustnej, po odbyt.
Leczenie choroby Leśniowskiego-Crohna jest złożone i wieloetapowe – polega na połączeniu leczenia dietetycznego, farmakologicznego i chirurgicznego. Wszystkie leki stosowane w terapii tej choroby mogą wywoływać działania niepożądane, jednak w przypadku preparatów miejscowych jest to znaczenie rzadsze. Niestety dostępne leki miejscowe są przeznaczone wyłącznie do leczenia zmian w jelicie, a nie w górnym odcinku przewodu pokarmowego.
W projekcie zaproponowanym przez badaczy z Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego przygotowano preparat steroidowy do miejscowego leczenia zmian zapalnych w chorobie Leśniowskiego-Crohna zlokalizowanych w przełyku, żołądku lub dwunastnicy. Na potrzeby projektu została przygotowana odpowiednia formulacja recepturowa (bardzo gęsty syrop), w którym będzie rozpuszczany steroid, aby jego kontakt z błoną śluzową przełyku, żołądka i dwunastnicy był jak najdłuższy, a przez to mógł dłużej działać.
Badanie przeprowadzane będzie w trzech akademickich szpitalach zajmujących się diagnostyką i leczeniem dzieci z chorobą Crohna: w Warszawie, Krakowie i Wrocławiu. Badanie zostanie przeprowadzone wśród pacjentów w wieku od 6 do 18 lat, u których zostaną stwierdzone zmiany zapalne w przełyku i/lub żołądku i/lub dwunastnicy. Warunkiem rozpoczęcia badania będzie podpisanie świadomej zgody przez rodziców lub opiekunów dziecka, a w przypadku dzieci ≥ 16. r.ż. – dodatkowo zgody dziecka.
Pacjenci będą przyjmować lek doustnie przez 8 tygodni, po których upłynięciu badacze ocenią, u ilu pacjentów wycofały się zmiany zapalne w przełyku, żołądku i dwunastnicy. Ocenie poddane zostanie również bezpieczeństwo i tolerancja leczenia. Zaproponowane leczenie pozwoli na skuteczniejszą terapię pacjentów z chorobą Leśniowskiego-Crohna.
KOMENTARZE