Z najnowszych badań wynika, że morfina o przedłużonym uwalnianiu, podawana doustnie może pomóc pacjentom z dusznościami. Benzodiazepiny, które są skuteczne w łagodzeniu niepokoju, również mogą być przyjmowane, lecz przeprowadzono jeszcze zbyt malo badań w celu oceny ich bezpieczeństwa u pacjentów z POChP. Stosowanie ich w tym schorzeniu mogłoby zminimalizować duszności i związany z nimi lęk.

W badaniu wzięło udział ponad 2 tysiące szwedzkich pacjentów z POChP zidentyfikowanych za pomocą krajowego rejestru Swedevox. Punktami końcowymi badania były przyjęcia do szpitala oraz zgon. W badaniu uwzględniono wiek, płeć, stężenie gazów oddechowych we krwi tętniczej, wskaźnik masy ciała (BMI), poprzednie przyjęcia do szpitala, choroby współistniejące oraz przyjmowane leki. W badanej populacji 76% pacjentów musiało być hospitalizowanych po średnio 76 dniach obserwacji, 50% zmarło po ponad roku, czyli powyżej uzyskanej mediany. U pacjentów z POChP stosujących DLT, którzy przyjmowali benzodiazepiny lub opioidy w niskich nie zauważono znaczącego wzrostu liczby hospitalizacji oraz zgonów. Tak było u pacjentów nieleczonych wcześniej opioidami, przyjmującymi benzodiazepiny lub mających hiperkapnię. U pacjentów stosujących jednocześnie benzodiazepiny i opioidy nie zwiększyło się ryzyko hospitalizacji. Oba leki powodowały niewielki wzrost śmiertelności, ale ryzyko wrastało wraz z dawką. Niskie dawki opioidów nie wiązały się ze zwiększoną ilością zgonów, ale duże dawki (> 30 mg morfiny doustnie na dzień) już tak. „Morfinę o przedłużonym uwalnianiu należy rozważyć, jako leczenie pierwszego rzutu i należy rozpocząć od małej dawki i stopniowo je zwiększać w odstępach tygodni, bilansując tym samym plusy i minusy stosowania. Przyjmując dawki do 30 mg morfiny na dobę można bezpiecznie zmniejszyć duszności u ponad 60% pacjentów, przy 35% średnim spadku intensywności objawów w porównaniu do indywidualnej wartości wyjściowej” – piszą badacze.

Przewlekła obturacyjna choroba płuc jest obecnie jedną z najczęstszych chorób układu oddechowego. Według Światowej Organizacji Zdrowia w 2030 roku POChP będzie trzecią przyczyną zgonów na świecie. Głównym powodem choroby jest bierny i czynni nikotynizm, jak również zanieczyszczenie powietrza. Schorzenie objawia się postępującym i nieodwracalnym zmniejszaniem przepływu powietrza przez drogi oddechowe spowodowanym stanem zapalnym. Prowadzi to do duszności, świszczącego oddechu jak również krwioplucia. Obecnie choroba jest nieuleczalna, a jedynym sposobem leczenia jest minimalizowanie objawów oraz zmniejszenia tempa jej rozwoju.

red. Wojciech Paździora