Witamina E, α-tokoferol, jest silnym antyoksydantem rozpuszczalnym w tłuszczach, chroniącym organizm przed działaniem wolnych rodników. Ponadto, wzmacnia ścianę naczyń krwionośnych i chroni krwinki czerwone przed rozpadem oraz obniża poziom cholesterolu i chroni skórę przed uszkodzeniami spowodowanymi promieniowaniem UV. Działa wspomagająco podczas leczenia męskiej bezpłodności, miażdżycy, zaburzeń mięśniowych czy chorób serca, stwierdzono również jej wpływ na chorobę Alzheimera i uznano ją za czynnik obniżający ryzyko tej choroby.

Alzheimer jest chorobą degeneracyjną OUN (ośrodkowego układu nerwowego). Postępujące stopniowo zaburzenia działania mózgu prowadzą w efekcie do utraty pamięci, zdolności oceny sytuacji, zdolności uczenia się, pogorszenia umiejętności komunikacyjnych oraz zdolności do wykonywania w sposób logicznie uporządkowany złożonych, a później, w miarę postępu choroby, nawet prostych zadań. Głównie narażeni są na nią ludzie starsi, po 65 roku życia, chociaż czasem mogą zachorować osoby młodsze.

Dotychczas nie odnaleziono lekarstwa na chorobę Alzheimera – dostępne leki działają objawowo, nie cofają ani nie zatrzymują postępu choroby. Można jednak stosując się do pewnych zaleceń spowolnić lub odłożyć w czasie tę chorobę. Według Jean Carper, autorki „100 sposobów zapobiegania chorobie Alzheimera”, pomóc może przyjmowanie witaminy B12, picie soku jabłkowego czy zwykłe surfowanie po Internecie. Prawdą też jest, że wykształcenie ma wpływ na chorobę, dlatego należy jak najdłużej utrzymywać aktywność umysłową. Co jednak, kiedy już zachorujemy?

Naukowcy z USA prowadzili badania, których celem było stwierdzenie czy witamina E i memantyna (lek stosowany w leczeniu choroby Alzheimera), podawane osobno bądź razem, mają wpływ na spowolnienie rozwoju choroby u pacjentów przyjmujących inhibitory aceltylocholinesterazy.  

Eksperyment trwał 5 lat i obejmował 613 pacjentów, głównie mężczyzn ze stwierdzoną chorobą, którzy przyjmowali wcześniej inhibitory aceltylocholinesterazy i kontynuowali leczenie nimi w czasie trwanie badania. Losowo zostali podzieleni na cztery grupy, które dodatkowo przyjmowały: 2 000 j.m. witaminy E (co odpowiada dwóm tabletkom dostępnym OTC), 20 mg memantyny, kompleks witaminy i memantyny oraz placebo.

W grupie przyjmującej witaminę E, obserwowano o około 6,5 miesiąca dłużej, większą aktywność oraz lepsze radzenie sobie pacjentów z codziennymi obowiązkami, w porównaniu do grupy przyjmującej placebo. Co oznacza, że o 19% spowolniono postęp choroby. Stwierdzono także, że potrzebowali oni o 2 godziny krótszej opieki każdego dnia. Nie zaobserwowano żadnych skutków ubocznych stosowanie witaminy E, w przeciwieństwie do stosowania memantyny. U pacjentów, którzy przyjmowali ten lek obserwowano wzrost częstości infekcji.

Należy jednak zaznaczyć, że wyniki tego badania nie dotyczą stosowania witaminy E w ramach profilaktyki przez osoby zdrowe, ale leczenia symptomów choroby u chorych. Co więcej, mimo, że nie jest ona toksyczna i rzadko prowadzi do hiperwitaminozy, to jednak codzienne przyjmowanie jej w dawkach przekraczających dzienne zapotrzebowanie może powodować objawy tj. zmęczenie, osłabienie, bóle głowy i mięśni czy zaburzenia widzenia.

Wyniki zostały opublikowane w the Journal of the American Medical Association.