Restrykcja kaloryczna to jedyna dieta, wywierająca korzystny wpływ na długość życia. Dieta niskokaloryczna zawiera mniej niż połowę standardowej dawki energii, a tym samym spowalnia tempo przemiany materii i „odciążając” mitochondria”, wydłuża życie badanych zwierząt (począwszy od modelowego nicienia Caenorhabditis elegant po muszkę owocową, psy i małpy). Naukowcy z Rosedale Center for Metabolic Medicine (USA) stworzyli już nawet dietę, która ma spowalniać proces starzenia się u ludzi. Pierwsze badania potwierdziły, że po trzech miesiącach takiego restrykcyjnego żywienia u badanej grupy osób po 50. roku życia zaobserwowano przede wszystkim spadek masy ciała średnio o 8%, ale także spadek poziomu glukozy we krwi o 8,3% i stężenia insuliny, a stosunek miażdżycorodnych trójglicerydów do „dobrego” cholesterolu HDL obniżył się nawet o połowę.
Jednak do najbardziej spektakularnych badań można zaliczyć eksperymenty prowadzone na małpach. Trwają one już ponad ćwierć wieku! Doświadczenia prowadzone w University of Wisconsin, a monitorowane przez National Institute of Aging rozpoczęły się w 1981 roku. Spośród 76 małp wybranych do doświadczenia zostało 50. 26 małp, których jadłospis opierał się na tradycyjnej diecie najadało się do syta i zapadło na choroby typowe dla ludzi. Co najmniej trzy zdechły z powodu cukrzycy, a pięć na nowotwór. Pierwszymi zwierzętami, na których testowano wpływ niskokalorycznej diety na długość życia były dwie małpy w tym samym wieku – Canto i Owen. Canto był osobnikiem, na którym testowano restrykcję kaloryczną, natomiast Owen odżywiał się w sposób tradycyjny. Wyniki badań trwającego ponad 25 lat eksperymentu były zaskakujące. A doskonałym naocznym ich potwierdzeniem jest fotografia wykonana w 2009 roku.
Canto i Owen
źródło: http://www.newscientist.com
Naukowcy z University of Texas Southwestern Medical Center, David Mangelsdorf i Steven Kliewer udowodnili, że w znacznej mierze za takie wyniki badań odpowiedzialny jest czynnik FGF21. W tym celu przy wykorzystaniu inżynierii genetycznej stworzono myszy transgeniczne, które produkowały od 5 do 10 razy więcej FGF21 niż normalnie, a jednocześnie żyły one od 30-40% dłużej niż normalne myszy będące na diecie tradycyjnej.
Myszy zmodyfikowane były nieco szczuplejsze, mimo że jadły nieco więcej. Cechowała je większa wrażliwość na insulinę oraz niższy poziom trójglicerydów. Niestety, badania wykazały również, że wyższy poziom FGF21 wpływa na niską gęstość kości i niepłodność. Obie wady wynikają z naturalnej odpowiedzi organizmu na okres zainicjowanego głodu. Może to stwarzać problemy, jeżeli hormon ten ma być stosowany w leczeniu ludzi. Naukowcy już rozpoczęli testowanie czy hormon może okazać się panaceum wydłużającym życie.
Wyniki badań jednoznacznie pokazują, że niskokaloryczna, racjonalna i zbilansowana dieta, w znaczy sposób wpływa na długość naszego życia.
Monika Marek-Swędzioł
Źródło: http://www.sciencenews.org
KOMENTARZE