Historia technologii tytanowych organów zaczyna się od ogólnych badań nad sztucznymi organami, których początek datuje się już w połowie XX w. Pierwsze eksperymenty ze sztucznymi sercami miały miejsce w latach 50. i 60. XX w., kiedy to lekarze i inżynierowie zaczęli opracowywać maszyny do tymczasowego wspomagania funkcji serca, takie jak pompy serca, jednak pierwsze całkowicie sztuczne serca były oparte na technologii mechanicznej, która miała wiele wad, takich jak zużycie elementów mechanicznych i problemy związane z długotrwałym użytkowaniem. W latach 80. XX w. zespół badawczy pod przewodnictwem prof. Daniela Timmsa w Australii postanowił opracować urządzenie, które mogłoby stać się alternatywą dla przeszczepów serca, a jednocześnie rozwiązać problem mechanicznego zużycia. Początkowo projekt skupiał się na materiałach, które mogłyby znieść obciążenia związane z długotrwałym funkcjonowaniem organu. Po latach badań zespół odkrył, że tytan – materiał o wyjątkowej wytrzymałości, odporności na korozję i biokompatybilności – może stać się kluczem do stworzenia trwałego i niezawodnego sztucznego serca. Przełom nastąpił, kiedy postanowiono wykorzystać technologię magnetycznej lewitacji do napędu pompy, co pozwoliło uniknąć problemu mechanicznego zużycia.

Innowacyjnym wynalazkiem firmy BiVACOR jest tytanowe serce, które składa się z wirnika, umieszczonego w magnetycznym polu, który jest odpowiedzialny za napędzanie krwi. Zamiast tradycyjnych części mechanicznych, które mogą ulec zużyciu, wirnik w tytanowym sercu jest zawieszony w polu magnetycznym. Dzięki temu nie ma kontaktu pomiędzy ruchomymi częściami, co znacząco zmniejsza ryzyko awarii. Urządzenie działa na zasadzie lewitacji magnetycznej, wykorzystując zasadę znaną z technologii pociągów maglev, które poruszają się bez kontaktu z torami. W przypadku tytanowego serca ta technologia zapewnia ciągły i niezawodny przepływ krwi, eliminując potrzebę stosowania tradycyjnych, ruchomych elementów. Tytanowe serce BiVACOR jest również wyjątkowe pod względem swojej konstrukcji. Jest to dwukomorowa pompa, która zastępuje zarówno lewą, jak i prawą komorę serca. Pompa jest zaprojektowana tak, aby mogła gwarantować pompowanie krwi w sposób ciągły, zarówno do płuc, jak i reszty ciała, co odzwierciedla naturalne procesy zachodzące w organizmie. Dodatkowo urządzenie jest napędzane przez zewnętrzny kontroler, co umożliwia kontrolowanie funkcji serca oraz monitorowanie stanu pacjenta w czasie rzeczywistym. Warto zaznaczyć, że taki system zewnętrzny umożliwia pacjentom większą mobilność, ponieważ zamiast pełnej zależności od urządzeń wewnętrznych, pacjent może funkcjonować z mniejszą ilością kabli i urządzeń w ciele.

Pierwsza implantacja tytanowego serca BiVACOR miała miejsce w lipcu 2024 r., kiedy to pacjent w Texas Heart Institute otrzymał to przełomowe urządzenie. Po operacji żył z urządzeniem przez osiem dni, oczekując na przeszczepienie naturalnego serca. Mimo że tytanowe serce jest jeszcze w fazie testów i badań klinicznych, jego zastosowanie staje się coraz bardziej obiecujące. Urządzenie stanowi alternatywę dla tradycyjnych przeszczepów serca, które są ograniczone przez liczbę dostępnych dawców, a także innych urządzeń wspomagających pracę serca, które często nie są w stanie funkcjonować przez dłuższy czas. Technologia tytanowych organów, w tym tytanowych serc, jest wciąż w fazie eksperymentalnej, ale już teraz pokazuje ogromny potencjał w leczeniu pacjentów z niewydolnością serca. Zespół BiVACOR planuje dalszy rozwój urządzeń, aby stały się one dostępne na szeroką skalę. Potencjał tej technologii jest ogromny – nie tylko pozwala na życie pacjentów, którzy nie mogą czekać na przeszczepienie, ale także otwiera drzwi do nowych możliwości w leczeniu innych chorób wymagających sztucznych organów.