Zewnętrzną energię mechaniczną, konieczną do wytworzenia emulsji, można dostarczyć do układu przez wstrząsanie, mieszanie, wirowanie, przepuszczanie z dużą prędkością strumienia gazu obojętnego, rozcieranie lub walcowanie za pomocą specjalnych urządzeń, jak młynki koloidalne, homogenizatory, dysze do szybkiego przeciskania cieczy. Rodzaj zastosowanej techniki wpływa na wielkość kropel fazy rozproszonej. Obecnie stosowane w przemyśle wysokoenergetyczne techniki emulgowania pozwalają na wytworzenie emulsji, gdzie wielkość kropel fazy rozproszonej jest mniejsza niż 0,1 µm.

Emulgowanie za pomocą mieszadła mechanicznego – mechanizm

Jedną z najbardziej powszechnych technik wytwarzania emulsji jest wykorzystanie mieszadeł mechanicznych. Proces ten przebiega najczęściej w aparatach zwanych mieszalnikami, wewnątrz których umieszczone jest mieszadło. Obroty mieszadła powodują powstanie zawirowań, co z kolei prowadzi do przemieszczania się elementów płynu, a tym samym do mieszania się układu prowadzące do rozbicia kropel i wytworzenia emulsji.

Proces emulgowania za pomocą mieszadła mechanicznego składa się z dwóch etapów, tj. emulgowania wstępnego i emulgowania właściwego. W pierwszym etapie następuje dokładne wymieszanie fazy wodnej, olejowej i emulgatora. Emulgator może być dodany najpierw do jednej tylko fazy lub też do obu faz jednocześnie. W wyniku wstępnego emulgowania powstaje emulsja pierwotna, z której w drugim etapie otrzymywana jest emulsja właściwa. Drugi etap emulgowania obejmuje deformację dużych kropel i ich rozpad. Mechanizm emulgowania  za pomocą mieszadła mechanicznego przedstawiono na rysunku 1.

Rys. 1. Mechanizm emulgowania za pomocą mieszadła mechanicznego

Faza rozpraszana rozbijana jest na pojedyncze krople przede wszystkim w tych obszarach mieszalnika, w których występują największe naprężenia ścinające, a więc w bezpośrednim otoczeniu mieszadła, w okolicach krawędzi jego łopatek. Rozpad kropel fazy rozproszonej powodują siły. Wywołany jest on ruchami burzliwymi i tarciem lepkościowym. Na otrzymaną wielkość kropel fazy rozproszonej wpływ ma: wymiary i geometria mieszalnika, rodzaj tworzywa konstrukcyjnego, intensywność mieszania, udział objętościowy faz emulsji oraz właściwości fizykochemiczne zastosowanych faz. Nie bez znaczenia jest moc mieszania i częstość użytych obrotów. Wraz ze wzrostem częstości obrotów mieszadła uzyskuje się mniejsze krople.

Wytworzenie emulsji przy zastosowaniu techniki mieszania mechanicznego wymaga wyższych turbulencji niż przy użyciu homogenizatora. Wynika to z konieczności pokonania sił przeciwdziałających powstaniu układu kroplowego z fazy ciągłej. Aby to osiągnąć w praktyce stosuje się przede wszystkim mieszadła wysokoobrotowe, generujące duże naprężenia ścinające oraz wytwarzające silną burzliwość. Są to m.in. mieszadła turbinowe z pionowymi łopatkami zarówno zwykłe, jak i tarczowe, mieszadła wytwarzające mieszany, promieniowo-osiowy lub osiowy przepływ cieczy, np. mieszadła z pochylonymi łopatkami, śmigłowe oraz hydrofoilowe HE-3, A310 i A315.