Przesuszona skóra

Nie musisz przejść pieszo Sahary, żeby twoja skóra stała się sucha i podrażniona. Hotelowa klimatyzacja, ciepły wiatr, wysoka temperatura i niska wilgotność na zewnątrz, to czynniki sprzyjające wysuszaniu się skóry. Skóra może swędzieć, łuszczyć się i być miejscami zaczerwieniona. Warto pamiętać o kilku wskazówkach. W basenie chlorowana woda, a w morzu sól może dać się we znaki, dlatego po wyjściu z wody weź prysznic z użyciem dobrego żelu o neutralnym pH, bez zawartości parabenów i o jak najmniejszej ilości dodatków zapachowych. Mydło, zwłaszcza antybakteryjne, jest najgorszym rozwiązaniem, bo pozbywa nas naturalnej bariery ochronnej skóry.

- Mydło jest z reguły zasadowe, a myjąc nim ciało neutralizujemy tzw. kwaśny płaszcz ochronny skóry, który zapewnia ochronę przed bakteriami i innymi drobnoustrojami, także przed utratą wody, a oprócz tego w lekko kwaśnym środowisku najlepiej przebiegają procesy regeneracji skóry. Jeżeli jednak zdecydujemy się na mycie mydłem, to możemy się narazić na suchość i łuszczenie skóry oraz większą podatność na infekcje, o które na wyjeździe nie trudno – twierdzi kosmetolog Katarzyna Brzozowska z Body Care Clinic w Katowicach.

Aby uniknąć nadmiernego przesuszenia skóry warto nanosić sprawdzone kremy nawilżające z dodatkiem naturalnych olejów roślinnych ze składnikami łagodzącymi takimi jak allantoina czy pantenol. Na silnie przesuszoną skórę możemy stosować preparaty z kilkuprocentową zawartością mocznika, który zatrzyma wodę na dłużej. Pokojowa klimatyzacja też nie musi być ustawiona na najniższą temperaturę, podnieśmy termostat kilka stopni wyżej, a powietrze będzie bardziej przyjazne.

Wysyp trądziku

Jeżeli za kierunek letnich wojaży obraliśmy ciepłe kraje, a nie koło podbiegunowe, to nie unikniemy pocenia, a do tego większego wydzielania sebum, co w połączeniu z bakteriami prowadzi do prawdziwej wakacyjnej zmory, czyli pryszczy. Gdy chcemy wyglądać olśniewająco w kurorcie, te na pewno nie przysporzą nam adoratorów.

W 40-stopniowym upale nie unikniemy pocenia, ale do ocierania czoła z potu używajmy czystego ręcznika, chusteczki higienicznej lub jednorazowego ręcznika papierowego.

- Nadmierne pocenie możemy spróbować zahamować preparatami z solami aluminium, ale stosowanie ich w rejonie twarzy może wpływać drażniąco na skórę i zamiast pozbyć się jednego problemu, nabawimy się kolejnych – łuszczącej i zaczerwienionej skóry – mówi kosmetolog.

Zmiany skórne pojawiają się zwykle w rejonie twarzy, więc do jej mycia używajmy preparatów oczyszczających skórę z nadmiaru sebum, a po myciu zalecane są lekkie kosmetyki z niekomedogennymi składnikami, tzn. takimi, które nie zatykają porów. Krem do twarzy powinien być nawilżający, nietłusty (oil-free) i o lekkiej konsystencji. Zwróćmy na to uwagę przy pakowaniu walizki przed wyjazdem.

Potówki i odparzenia

Można by odpowiedzieć – żeby uprzykrzyć życie! Ale nie to jest istotą pocenia. Sam pot jest niezwykle potrzebny i spełnia ważną funkcję – ułatwia termoregulację, czyli pozbywanie się ciepła z organizmu, a także nadmiaru niektórych soli i związków mineralnych, wspomagając nerki. Gdy jest ciepło, ćwiczymy intensywnie lub gdy coś nas zdenerwuje gruczoły (potowe) zwiększają wydzielanie potu. W upalnym otoczeniu przeforsowane gruczoły mogą jednak się zatykać. Efekt? Na skórze pojawia się swędząca wysypka.

- Potówki pojawiają się najczęściej na twarzy, plecach i karku, ale również dłoniach i stopach. Przede wszystkim należy zadbać o zmniejszenie pocenia, czyli ubieramy się przewiewnie, przebywamy w cieniu, schładzamy się letnią wodą i pijemy ochładzające napoje. Miejscowo na stopy możemy stosować zasypki zmniejszające potliwość, a na inne rejony ciała zasypki z kwasem borowym, cynkiem i łagodzącą allantoiną – radzi Katarzyna Brzozowska.

Innym problemem, ściśle związanym z poceniem, są odparzenia. Występują zarówno u dzieci, jak i dorosłych. Związane są z nadwagą i nadmiernym tarciem o siebie powłok skóry, dlatego często dotykają sportowców. Pojawiają się w miejscach, gdzie trudno o dostęp powietrza np. we fałdach skórnych, pachwinach, między pośladkami, pod biustem. Skóra jest zaczerwieniona, bolesna, może swędzieć, w bardziej zaawansowanych przypadkach pojawia się wysięk płynu surowiczego i pęcherzyki nim wypełnione.

- Odparzeń nie wolno bagatelizować. Gdy nie zadbamy o odpowiednią higienę podrażnionych miejsc, to narażamy się na skórne problemy w postaci infekcji bakteryjnej lub grzybiczej. Przede wszystkim zadbajmy o dobrą wentylację. Przewiewna odzież i rezygnacja na kilka dni z intensywnych spacerów lub jazdy na rowerze to dobry pomysł. Na skórę stosujmy zasypki zmniejszające potliwość i z łagodzącymi składnikami, jak pantenol i allantoina. W drogeriach (aptekach) dostępne są kremy ochronne, ale nakładajmy je z umiarem, cienką warstwą, by umożliwić skórze oddychanie – wyjaśnia kosmetolog.

Alergia na słońce

Dopiero wyszłaś na plażę, a już na rękach i przedramionach masz czerwone, swędzące placki? To może być alergia na słońce, przez specjalistów nazywana fotodermatozą lub fotouczuleniem. To sytuacja, w której pod wpływem promieni słonecznych układ odpornościowy daje o sobie znać, nawet, jeżeli realnego zagrożenia nie ma w pobliżu.

- Fotouczulenie może się objawiać rumieniem, pokrzywką oraz świądem. Osoby, które mają ochotę się opalać powinny przeglądnąć apteczkę. Niektóre leki, nawet te bez recepty, mają działanie fotouczulające. Trzeba uważać szczególnie na m.in. antybiotyki z grupy tetracyklin, sulfonamidy, leki moczopędne (furosemid) i przeciwarytmiczne (amiodaron). Z ziołowych: dziurawiec zwyczajny, nagietek, mniszek lekarski. Reakcję mogą również spowodować leki do stosowania miejscowego, jak popularny przeciwzapalny diklofenak i ketoprofen – mówi kosmetolog.

Aby ustrzec się nieprzyjemnych objawów fotoalergii czytajmy ostrzeżenia nawet na lekach dostępnych bez recepty. Gdy już zauważymy pierwsze objawy, osłońmy skórę przed promieniami słonecznymi. Przy dotkliwym swędzeniu ulgę mogą przynieść miejscowe lub doustne leki przeciwhistaminowe. Poważniejsze przypadki fotouczulenia konsultujmy z dermatologiem.

Grzybice

Skóra jest konserwatystką. Lubi stałą temperaturę, nie przepada za opalaniem, przyzwyczaja się do kosmetyków, które stosujemy na co dzień. Gdy pozwolimy sobie na odstępstwa od normy, może się zareagować nerwowo – będzie przesuszona, podrażniona, bardziej skłonna do wyprysków alergicznych, ale również bardziej podatna na infekcje.

Grzybica skóry i paznokci jest przypadłością niezwykle powszechną. Szacuje się, że na różnych etapach życia dotyka ok. 40% populacji. Nieleczona może doprowadzić do przykrych konsekwencji, dlatego ważna jest profilaktyka, a przy pierwszych oznakach zdecydowane leczenie.

- Objawy grzybicy są niepozorne, skóra jest zaczerwieniona, swędząca, a mimo zastosowania środków łagodzących nie przechodzi, tylko z dnia na dzień objawy narastają. Do charakterystycznych objawów należy również łuszczenie się skóry w miejscu infekcji, pojawienie się pęcherzyków i krost – mówi kosmetolog.

Grzybicą można zarazić się właściwie wszędzie. Zarodniki są trudne do zwalczenia i lubią miejsca wilgotne i ciepłe, nie tylko na ciele człowieka, ale również w jego otoczeniu. Kabina prysznicowa, podłoga łazienki, basenu, sauna, nawet dywan i ręczniki w pokoju hotelowym – wszędzie możemy zakazić się grzybicą. Na wakacje warto brać swoje klapki i nie wchodzić bez nich pod prysznic czy na basen. Muszą być przewiewne i łatwe do umycia oraz wysuszenia. W bardziej zabudowanych stopa nie wyschnie tak szybko, jak to konieczne. Na wyjazd warto zaopatrzyć się w antygrzybiczną zasypkę lub spray i stosować je profilaktycznie. Jeżeli jednak zauważymy u siebie pierwsze objawy, nie zwlekajmy z wizytą w aptece. Bez recepty dostępne są preparaty w postaci maści, roztworu czy sprayu, popularne są substancje aktywne, jak klotrimazol, terbinafina, cyklopiroks. Nieleczona grzybica łatwo się rozprzestrzenia na ciele, ale również innych domowników. Po ustąpieniu objawów, kurację należy kontynuować minimum przez kilka tygodni.