Przyczyny nadmiernego wypadania włosów

Nadmierne wypadanie włosów to powszechny problem, który ma wieloczynnikowe podłoże. Wpływa na niego bowiem wiele aspektów, zarówno genetycznych, jak i środowiskowych. Najczęstszą przyczyną wypadania włosów jest łysienie androgenowe, które dotyka 70% mężczyzn i 40% kobiet podczas okresu ich życia. U kobiet pierwszą zauważalną oznaką jest ogólne przerzedzenie, zaś u mężczyzn – cofająca się linia włosów lub łysina na czubku głowy. W tym przypadku odpowiednio wdrożona terapia może pomóc zatrzymać lub spowolnić wypadanie włosów bądź wesprzeć odrastanie włosów, a im wcześniej rozpocznie się leczenie, tym lepsze będzie jego działanie. Innym powszechnym powodem wypadania włosów jest łysienie plackowate – choroba, która rozwija się, gdy układ odpornościowy organizmu atakuje mieszki włosowe. W tym przypadku chorzy mogą zauważyć przerzedzone włosy (lub ich całkowity brak) w dowolnym miejscu na ciele, w tym na głowie, a niektórzy tracą także rzęsy lub brwi. Ze względu na fakt, że rozwój choroby nie prowadzi do trwałego uszkodzenia mieszków włosowych, wdrożenie odpowiedniego leczenia (głównie farmakologicznego) oraz terapii (m.in. z zastosowaniem naświetlania i laserów) może przynieść zadowalające efekty.

Wypadanie włosów to także skutek uboczny leczenia onkologicznego (chemioterapii lub radioterapii) – w ciągu kilku tygodni od rozpoczęcia leczenia większość pacjentów traci włosy, które jednak zwykle zaczynają odrastać w ciągu kilku miesięcy od zakończenia terapii. Trycholodzy mogą ponadto zaproponować skuteczne zabiegi przyspieszające pojawianie się nowych kosmyków. Do innych, częstych powodów wypadania włosów zalicza się choroby (zwłaszcza tarczycy), a także poród, przewlekły stres, niedobory witaminowe i mineralne (żelaza, cynku, biotyny) czy nieuregulowane hormony. Skuteczne leczenie przypadłości powodujących utratę włosów oraz eliminacja zaangażowanych w ten proces czynników zwykle prowadzą do ich odrastania, jednak wdrożenie terapii dobranych indywidualnie do problemu może znacznie przyspieszyć proceder. Warto pamiętać, że niekiedy przyczyna nadmiernego wypadania włosów może być trudna do samodzielnego zidentyfikowania, dlatego w przypadku niepokojących objawów warto udać się do trychologa, który wdroży ukierunkowane postępowanie diagnostyczne oraz terapeutyczne i wskaże dalsze kroki konieczne do podjęcia (mogą one obejmować np. wizytę u konkretnego lekarza specjalisty czy wykonanie dedykowanych badań laboratoryjnych). Zaproponuje także innowacyjne zabiegi, które w zależności od przypadku, zapewnią najlepsze rezultaty.

Nowoczesne terapie – komentarz trychologa Barbary Garlickiej 

Trychologia to dziedzina wciąż intensywnie rozwijająca się, ze względu na coraz częstsze problemy z nadmierną utratą włosów w coraz młodszym wieku. Z pewnością wiąże się to z rozwojem cywilizacyjnym, który dla naszych organizmów jest nie lada wyzwaniem. Mieszki włosowe to jednostki bardzo wrażliwe na wszelkie zmiany w organizmie. Potrafią reagować na najmniejsze zawirowania organizmu, tj. zmiany hormonalne, stres, zmianę diety, zaburzenia na poziomie układu pokarmowego, a nawet przeziębienie. Obecnie do dyspozycji jest jednak coraz więcej zabiegów dedykowanych problemom z nadmierną utratą włosów, które świetnie wspomagają odrost. Należy jednak postrzegać organizm jako mechanizm, który w całości musi działać prawidłowo, aby cieszyć się gęstymi i mocnymi włosami. Z tego względu zabiegi trychologiczne powinny być łączone w kompleksowych terapiach, dbających również o wewnętrzną pracę organizmu. Poniżej przedstawiono główne terapie trychologiczne wykorzystywane w walce z nadmierną utratą włosów.

Infuzja tlenowa

Infuzja tlenowa to podstawowy, bezpieczny i nieinwazyjny zabieg stosowany w trychologii. Wykonywany jest za pomocą urządzenia podającego na powierzchnię skóry jednocześnie sprężony tlen hiperbaryczny i preparat dedykowany do danego problemu skóry. W profesjonalnych urządzeniach do infuzji tlenowej sprężone powietrze powinno zawierać min. 80% tlenu, tylko wtedy procedura jest skuteczna. Infuzja tlenowa wykorzystywana jest nie tylko jako zabieg w walce z nadmierną utratą włosów, ale również w dermtozach skóry głowy, takich jak łuszczyca, łupież, zapalenie mieszków włosowych czy łojotokowe zapalenie skóry. Dodatkowo doskonale wpływa na nawilżenie i uszczelnienie warstwy hydrolipidowej skóry. Sam tlen podany na skórę pod wysokim ciśnieniem doskonale reguluje pracę gruczołów łojowych oraz przywraca homeostazę mikroorganizmów naturalnie występujących na skórze głowy, niwelując przerost bakterii beztlenowych. Infuzja skutecznie redukuje stany zapalne skóry głowy (mające charakter przewlekły), które mogą wywoływać nadmierną utratę włosów. Podany na skórę tlen w połączeniu z dedykowanymi substancjami aktywnymi daje bardzo szerokie możliwości poprawy jakości skóry głowy, odżywienia mieszków włosowych i stymulacji wzrostu włosów. Z tego względu infuzja tlenowa powinna być wykorzystywana jako standardowy zabieg w samodzielnej terapii lub jako zabieg przygotowujący skórę głowy do bardziej inwazyjnych procedur stymulacji wzrostu włosa. Co ważne, wymienia się niewiele przeciwwskazań do wykonania takiej procedury, główne to: podwyższona temperatura ciała, przerwanie ciągłości skóry, infekcje wirusowe oraz alergie na substancje aktywne wykorzystane do zabiegu. Zabieg może być wykonywany u kobiet w ciąży oraz matek karmiących piersią. Może być stosowany przez cały rok i nie wymaga okresu rekonwalescencji.

Mezoterapia mikroigłowa

Mezoterapia mikroigłowa to zabieg mechanicznego nakłuwania skóry głowy za pomocą cienkich igieł. Najczęściej jest wykonywany za pomocą pena z jednorazowym kartridżem. Kartridż posiada od kilku do kilkudziesięciu cienkich igieł, które wielokrotnie, w szybkim tempie nakłuwają skórę. Te liczne mikronakłucia pełnią dwie istotne funkcje w trychologii. Pierwsza z nich to kontrolowany stan zapalny, który uruchamia procesy regeneracyjne w skórze. Przez mikrourazy naczyń krwionośnych w obszarze zabiegowym, w tym przypadku na skórze głowy, wydzielane są czynniki wzrostu, które korzystnie wpływają na odżywienie mieszków włosowych. Dodatkowo powstają nowe kapilarne naczynia krwionośne, które przez krew transportują substancje odżywcze i tlen do mieszków włosowych. Drugą funkcją, którą pełnią mikronakłucia, jest powstawanie mikrokanalików, które pozwalają na penetrację składników aktywnych w głębsze warstwy skóry. Warto więc po wykonaniu mikronakłuć rozprowadzić na skórze preparat przeznaczony do stymulacji wzrostu włosów, ponieważ jego penetracja będzie większa. Mezoterapia mikroigłowa przynosi bardzo dobre rezultaty w walce z nadmierną utratą włosów, jednak należy pamiętać, że powinna być wykonana po przeprowadzeniu wnikliwej analizy stanu skóry głowy, dokonanej za pomocą trichoskopu w celu wykluczenia przeciwwskazań do zabiegu. Mezoterapia mikroigłowa wykonana na skórze z głębokimi naciekami zapalnymi może skutkować zaostrzeniem stanu zapalnego i przyczynić się do wzmożenia utraty włosów.

Próżniowa mezoterapia mikroigłowa

Mezoterapia próżniowa różni się od tradycyjnej mezoterapii mikroigłowej tym, że podczas nakłucia przez igły podany jest preparat w głąb skóry, a fragment nakłuwanej skóry jest zassany. Próżniowa mezoterapia staje się coraz popularniejsza w świecie trychologii, głównie ze względu obniżenie dolegliwości bólowych, ponieważ zassanie skóry przed nakłuciem znacznie zmniejsza dyskomfort. Dla osób z niskim progiem bólowym jest to bardzo przyjemne rozwiązanie. Kartridż, podobnie jak w tradycyjnej mezoterapii mikroigłowej, wyposażony jest w kilka lub kilkanaście cienkich igieł, jednak przez igły w mezoterapii próżniowej podawany jest preparat, który zostaje zdeponowany w chwili, gdy igły pozostają pod skórą. Przez to podanie składników aktywnych w głąb skóry staje się bardziej precyzyjne.

Karboksyterapia

Karboksyterapia to podskórne podanie medycznego dwutlenku węgla za pomocą cienkiej igły w kontrolowanych dawkach. Głównym zadaniem tego zabiegu jest miejscowa poprawa krążenia i odbudowa układu naczyń kapilarnych, co korzystnie wpływa na zwiększenie odżywienia i dotlenienia mieszków włosowych, a co za tym idzie – gwarantuje znaczną poprawę i ilości i jakości rosnących włosów. Podczas podawania gazu pod skórę bardzo często odczuwany jest jednak dyskomfort w postaci uczucia rozpierania. Karboksyterapia sprawdzi się w przypadku łysienia androgenowego i przy zaburzeniach mikrokrążenia w skórze. Największą skuteczność wykazuje w terapiach łączonych z mezoterapią mikroigłową.

Laser LLLT

Laser LLLT (z ang. Low Level Laser Therapy) to laser oparty na technologii lasera miękkiego, który emituje promieniowanie podczerwone lub światło czerwone o długości fali 630-670 nm. Laser LLLT stymuluje metabolizm w mieszkach włosowych, co wpływa na znaczne przyspieszenie przejścia mieszka włosowego w fazę anagenową, czyli fazę wzrostu. Ponadto technologia LLLT pobudza mikrokrążenie skóry głowy, wykazuje działanie przeciwzapalne oraz wspomaga gojenie się ran. Z tego względu rekomenduje się ją jako terapie wspomagającą po przeszczepie włosów. Działanie laseroterapii LLLT potwierdza wiele badań klinicznych, których wyniki podają, że terapia jest najskuteczniejsza, gdy stosuje się ją przez okres min. trzech miesięcy, trzy razy w tygodniu.

Lasery frakcyjne ablacyjne i nieablacyjne

W trychologii coraz częściej wykorzystuje się lasery frakcyjne, które charakteryzują się emitowaniem konkretnej długości wiązki światła. Lasery frakcyjne wywołują wzrost białka beta-kateniny oraz indukują szlak Wtn, co przyczynia się do stymulacji wzrostu włosa. Lasery frakcyjne dzieli się na ablacyjne i nieablacyjne. Ablacyjne prowadzą do kontrolowanego uszkodzenia skóry, co wywołuje reakcje naprawcze w skórze. Do laserów ablacyjnych należą laser erbowo-yagowy (Ee:YAG) oraz laser CO₂. Z kolei lasery nieablacyjne nie naruszają warstwy naskórka, a przez to nie powodują tak dużych uszkodzeń skóry. Do laserów nieablacyjnych wykorzystywanych w trychologii zalicza się laser erbowy-szklany i laser tulowy. Lasery frakcyjne w badaniach klinicznych zdobywają coraz lepsze noty w walce z nadmierną utratą włosów. Z pewnością jest to obszar dużego rozwoju zabiegowego w dziedzinie trychologii.