Biotechnologia.pl
łączymy wszystkie strony biobiznesu
Nanocząstki w kosmetykach. cz.1
Nanotechnologia jest dziedziną, stosunkowo młoda, łączącą osiągnięcia m.in. biologii, chemii, fizyki i inżynierii. Pozwala badać, produkować i wykorzystywać struktury, których przynajmniej jeden wymiar jest mniejszy niż 100 nanometrów. 1 nm stanowi 10-9 metra, dla zobrazowanie tej wielkości rozmiar pojedynczego atomu węgla wynosi około 0,15 nm, a szerokość DNA – 2,5 nm. Wiele nowatorskich zastosowań nanocząstek jest wynikiem badań ostatnich kilkunastu lat, a jej zawrotne tempo rozwoju sprawiło, że ma obecnie wpływ na każdą sferę życia. Materiały w skali nano znalazły zastosowanie m.in.: w elektronice, medycynie, kosmetologii czy budownictwie.
  1. Nanocząstki ze względu na kształt można podzielić na:

 

  • kuliste,
  • cylindryczne,
  • o kształcie nieregularnym.

 

  1. Ze względu na źródło pochodzenia wyróżniamy dwie podstawowe grupy:

 

  1. powstające na skutek działalności człowieka:
    • projektowane,
    • powstające w sposób niezamierzony, czyli jako produkty uboczne (np.: w takich procesach jak gotowanie, spalanie, lutowanie, polimeryzacja),
  2.  naturalnie występujące w środowisku.

 

  1. Ze względu na skład chemiczny:

 

  1. organiczne (wirusy, fulereny i nanorurki węglowe),
  2. nieorganiczne (metale: Ag, Au; tlenki metali, sól morska).

 

Nanocząstki składają się z atomów, które pod wpływem specjalnie stworzonych warunków technologicznych takich jak wysokie ciśnienie lub temperatura, są wiązane w inny sposób, niż łączą się w środowisku naturalnym. Z nowej struktury materiałów wynikają niekiedy lepsze lub całkiem nowe właściwości fizyczne, chemiczne i biologiczne, które pozwalają na nieznane dotąd zastosowanie.

 

Przemysł kosmetyczny z chęcią korzysta z najnowszych osiągnięć nauki dlatego nanomateriały obecne są już od kilku lat w produktach kosmetycznych nowej generacji m.in.: w preparatach selektywnych, biokosmetykach, kosmeceutykach. Wykorzystuje się je głównie z tego względu, że :

  1. Zwiększają skuteczność działania kosmetyków oraz  ich bioprzyswajalność.
  2. Nanocząstki metali ze względu na swoją aktywność biologiczną, mogą z powodzeniem zastąpić stosowane dotychczas w kosmetykach syntetyczne środki konserwujące lub znacznie zredukować ich ilość w gotowym produkcie.
  3. Dają świetne efekty tworząc emulsje, gwarantują bardzo dobre rozproszenie, idealną homogenność, przezroczystość oraz jednorodność wizualną układów wodno – olejowych. Dodatkową zaletą jest łatwość wprowadzania do nich substancji biologicznie czynnych. Produkty zawierające je w swoim składzie charakteryzują się dużą płynnością, estetycznym wyglądem i małą lepkością. Ponadto cechuje je prosty sposób wytwarzania i trwałość w szerokim przedziale temperatur.
  4. Wśród nanocząstek wykorzystywanych w kosmetykach warto wymienić nanonośniki, których istota działania polega zamknięciu w ich wnętrzu określonych substancji aktywnych, co może wpłynąć na poprawę stopnia wchłaniania tych substancji przez organizm. Pierwszymi nanonośnikami stosowanymi w kosmetykach były liposomy, drobne ciała tłuszczowe o kształcie kulistym. Jednak wadą był brak ich stabilności w wyższych temperaturach, w obecności środków powierzchniowo czynnych oraz niska odporność na działanie mechaniczne. Obecnie najczęściej stosowanymi materiałami do produkcji otoczek w nanokapsułkach są biopolimery i cyklodekstryn, ponieważ to właśnie dobór surowca otoczki pozwala w niej umieścić zarówno substancje hydrofilowe jak i hydrofobowe oraz decyduje o jej przenikalności w głąb skóry.

 

Katarzyna Kołaczek

Źródła

http://nano-tech.pl

„NANOTECHNOLOGIA – MOŻLIWOŚCI I ZAGROŻENIA”; Zakład Toksykologii Środowiskowej; Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego - PZH, Warszawa 2009

KOMENTARZE
Newsletter