Tak to się zaczęło…

Pierwsze wzmianki o trądziku różowatym pojawiły się w XIV w. i zostały opisane przez francuskiego chirurga Guy'a de Chauliaca. Lekarz ten dokładnie scharakteryzował objawy schorzenia oraz nazwał je couperose, co w tłumaczeniu znaczy „czerwona kropka”. Do dziś nazwa ta jest stosowana we Francji w języku potocznym, a także w terminologii medycznej.

Trądzik różowaty zniknie sam

Trądzik różowaty jest przewlekłą chorobą skóry, którą trzeba leczyć. Niestety, póki co nie ma leku skutecznego w 100%, który pozwoliłby pozbyć się tego schorzenia. Mimo to jego terapia może łagodzić objawy. Nieleczony w większości przypadków jest bardzo uciążliwy dla chorego i znacząco obniża jakość życia. To choroba, w której występują na zmianę okresy zaostrzenia oraz remisji. Leczenie zależy od objawów, wieku chorego i ogólnego stanu zdrowia. Celem terapii trądziku różowatego jest zmniejszenie istniejących zmian, a także zapobieganie pojawieniu się kolejnych. Trądzik różowaty w zaawansowanej postaci przypomina motyla. Ta nieestetyczna forma schorzenia skóry umiejscawia się na obu policzkach, imitując właśnie skrzydła tego owada.

Trądzik różowaty jest zaraźliwy

Trądzik różowaty jest niezakaźną chorobą skóry, dotyczącą gruczołów łojowych skóry. Dlatego unikanie kontaktu z osobami, które borykają się z tym schorzeniem, jest nieuzasadnione. Nie ma żadnej możliwości, by trądzik różowaty przeniósł się z jednej osoby na drugą.

Kobiety i mężczyźni są tak samo podatni na występowanie trądziku różowatego

Trądzik różowaty występuje zarówno u kobiet, jak i mężczyzn. Częściej dotyka panie, ale za to cięższe przypadki diagnozuje się u panów. Przeprowadzone badania wśród pacjentów z trądzikiem różowatym wskazują, że jego rozwój zwykle zaczyna się po 30. roku życia. Wśród pierwszych objawów obserwuje się zaczerwienienia na policzkach, nosie, brodzie, które mogą pojawiać się i znikać. Z czasem rumień staje się bardziej uporczywy. Później zaczyna się dostrzegać widoczne naczynia krwionośne na policzkach. Nieleczony trądzik różowaty sprawia, że na twarzy pojawiają się zapalne guzki oraz pryszcze, a w ciężkich przypadkach – zwłaszcza u mężczyzn – dochodzi do puchnięcia nosa.

Dieta nie wpływa na trądzik różowaty, ważna jest tylko pielęgnacja

Do czynników, które mogą przyczynić się do nasilenia trądziku różowatego, zaliczamy dietę. Produkty, które uwidaczniają zmiany skórne, to: gorące posiłki i napoje, pikantne przekąski, alkohol, kawa oraz dania smażone. Nie każdy z wymienionych elementów będzie tak samo wpływał na daną osobę z trądzikiem różowatym, dlatego warto obserwować reakcję skóry na dany czynnik, by przekonać się, który pokarm należy wyeliminować bądź ograniczyć w swojej diecie. U jednej osoby to kawa będzie przyczyniała się do rozszerzenia naczyń krwionośnych oraz zaczerwienienia skóry, a u drugiej – gorące posiłki.

Przy trądziku różowatym nie jest ważna ochrona przeciwsłoneczna

W przypadku trądziku różowatego bardzo istotna jest ochrona UV. Według badań, przeprowadzonych przez National Rosacea Society, jednym z głównych czynników wywołujących objawy trądziku różowatego jest właśnie słońce. Zaostrzenie jego symptomów zależy od fenotypu trądziku, czasu ekspozycji na promieniowanie UV oraz jego natężenia. Wystawianie skóry na słońce pogarsza cerę osób z trądzikiem różowatym, ponieważ dochodzi do podwyższenia poziomu katelicydyny. Choć nasza świadomość na temat wpływu promieniowania na skórę jest coraz większa, to i tak wielu z nas nie stosuje ochrony przeciwsłonecznej przez cały rok. Dlatego warto podkreślić, że w planie pielęgnacyjnym osoby z trądzikiem różowatym nie wolno zapomnieć o ochronie przeciwsłonecznej.