Techniki stosowane w mikropigmentacji:

• Punktowa

- kilkakrotne nakłuwaniu punktów miejsce po miejscu, w różnym rozproszeniu

- punkt do przodu punkt do tyłu

Techniki te stosowane są raczej w urządzeniach starszych, powodują duży obrzęk okolicy poddawanej zabiegowi.

• Kreślenia - powolne przesuwanie głowicy urządzenia bez odrywania ręki. Powoduje mniejszy obrzęk i szybszą pracę.
• Tworzenie linii – kreślenie jednego odcinka linii do przodu i dwóch do tyłu. Stosowana, np. przy pigmentowaniu konturu ust.
• Cieniowanie – stosowane, np. do wypełniania ust.

- zygzakiem             

- spiralne

- siatki

- krzyżyków

• Piórkowa/włoskowa - metoda ta jest przeprowadzana za pomocą urządzenia podobnego do skalpela, zakończonego odpowiednia ilością małych, giętkich igiełek. Polega na zanurzeniu końcówki w barwniku i następnie przerysowaniu miejsca pigmentacji. Technikę tą stosuje się przy makijażu brwi w celu uzyskania bardzo naturalnego rysunku imitującego włosy.

Rodzaje igieł:

• Okrągłe – stosowane w technice kreślenia lub punktowania, można ich używać do cieniowania metodą spiralną.
• Płaskie – stosowane są w technice włoskowej, do cieniowania, wypełniania ust, a także brodawki sutkowej.
• Diagonalne – stosowane do pigmentowania linii i konturów, a także cieniowania i wypełniania.
• Igły Power – pracują szybciej i dostarczają więcej pigmentu do naskórka.

Wszystkie igły muszą być jednorazowe i bezwzględnie sterylne!

Okolice, w jakich wykonuje się makijaż permanentny to m.in.:

• Brwi - uszkodzone, bardzo rzadkie, za cienkie, zbyt jasne, asymetryczne lub zniekształcone po operacjach, które zmieniają ich ułożenie, np. lifting czoła.
• Kreski dolna i górna – najczęściej wykonuje się punkcikowo wzdłuż linii rzęs, co daje naturalny efekt ich zagęszczenia lub pigmentuje się całą kreskę, nie powinna być ona jednak zbyt gruba. Można też przy pomocy odpowiednio dobranej kreski zmienić wizualnie kształt i wielkość oka oraz zamaskować opadające kąciki.
• Usta - podkreślenie konturu, wypełnienie, aby nadać im mocniejszy odcień, delikatne powiększenie lub zmniejszenie jednej, bądź obu warg, korekta miejscowego odbarwienia spowodowanego, np. często występującą opryszczką czy zakamuflowanie opadających kącików ust.
• Zagęszczanie włosów - optycznie daje obraz gęstszych włosów, gdy są one bardzo cienkie lub uległy przerzedzeniu.
• Pieprzyk lub piegi – mogą dodawać uroku lub maskować mankament skóry, np. bliznę czy przebarwienie.
• Titooing – to nowa moda, która przyszła do nas z zachodu i polega na poprawianiu wyglądu brodawki sutków, czyli na ich powiększaniu czy przyciemnianiu.

Oprócz makijażu permanentnego wyróżniamy mikropigmentację medyczną, która jest coraz bardziej popularna, również w Polsce. W wielu krajach zabiegi takie są refundowane, jako istotny element holistycznej terapii, np. onkologicznej.

Zakres mikropigmentacji medycznej:

• Blizny – pooperacyjne, pooparzeniowe, szczególnie w okolicy twarzy. Pigmentacja zmniejsza widoczność blizny przez zbliżenie jej barwy do odcienia skóry.
• Usta odtworzenie ust po operacji rozszczepu wargi.
• Brodawka sutka – odtwarzanie otoczki brodawki, np. przy rekonstrukcji piersi po przebytej mastektomii.
• Odbarwienie, przebarwienie – przy pomocy pigmentu odpowiednio dobranego do koloru skóry pacjenta można zamaskować, np. odbarwione plamy w przypadku bielactwa czy rozjaśnić szpecące przebarwienia.
• Włosy – w przypadku łysienia plackowatego, miejscowego braku włosów spowodowanego, np. urazem, a także odtworzenie linii włosów (jako uzupełnienie dla przeszczepu).
• Rzęsy i brwi – odtworzenie linii rzęs i brwi po chemioterapii czy wypadku.

Mikropigmentacja medyczna to wyższy stopień zaawansowanie. Powinna ją wykonywać osoba doświadczona, we współpracy z lekarzami i psychologiem.

Arleta Stanek