Pochodzenie miki

Jeśli kosmetyk zawiera mikę, znajdziemy ją w składzie INCI pod nazwą „mica”, co po łacinie oznacza „ziarno”. Nazwa miki może także pochodzić od „micare” (z łac. błyszczeć). W Polsce pokłady miki znajdują się głównie w Sudetach oraz w okolicach Dolnego Śląska. Skały i kamienie, które ją zawierają powstały z prastarych wulkanów. W Polsce złóż miki jest na tyle mało, że nie opłaca jej się wydobywać, dlatego też zazwyczaj sprowadzana jest z Rosji lub Indii.

Obróbka miki przed wprowadzeniem do kosmetyku

Przed wprowadzeniem miki do kosmetyków, musi zostać ona oczyszczona z pozostałości innych składników, między innymi metali ciężkich oraz musi pozytywnie przejść badania laboratoryjne. Ponadto, jest ona mielona do różnych wielkości cząstek. Mika zmielona w bardzo drobny pył nabiera matowy i przezroczysty wygląd, natomiast grubsze cząstki miki są bardziej błyszczące. Polskie prawo dotyczące regulacji surowców kosmetycznych nie określa dokładnie dopuszczalnych rozmiarów miki, która jest składnikiem kosmetyków. Ostrzejsze prawo w USA zakazuje stosowanie miki o rozmiarach cząstek powyżej 150 mikronów dla bezpieczeństwa wrażliwych okolic oczu.   

Czym wzbogacana jest czysta mika?

Bardzo ważny jest fakt, iż czysta mika nie jest stosowana w kosmetykach, ponieważ ma bardzo małą przyczepność. Dlatego też mika wprowadzana do kosmetyków wzbogacana jest o pigmenty oraz inne substancje, które zmieniają intensywność połysku lub ułatwiają dyspersję w pozostałych składnikach formulacji kosmetyku. Aby uzyskać mikę kolorową, jest ona pokrywana pigmentami, które mogą mieć pochodzenie naturalne (np. Iron oxide)  lub syntetyczne. Często w skład miki wchodzą tlenki tytanu, które tworzą kryształy nadające połysk niczym diament oraz dodatkowo są skutecznymi naturalnymi filtrami przeciw promieniowaniu UV. Mika do celów produkcji kosmetyków kolorowych może być pokryta silikonami, takimi jak metikony lub dimetikony. Nadają one większą przyczepność do skóry, a także nie powodują silnego wchłaniania sebum, co jest ważne w przypadku zastosowań do cer suchych. Inne substancje polepszające przyczepność do skóry, stosowane jako dodatek do miki, to między innymi: mirystynian magnezu, azotek boru, woski. Krzemionka dodana do miki zwiększa jej sypkość oraz zdolność pochłaniania sebum i wilgoci.

Mika – naturalny i bezpieczny składnik mineralny w kosmetykach

Mika jako składnik mineralny jest w stu procentach bezpiecznym surowcem kosmetycznym. Nie wpływa w sposób negatywny na stan skóry, nie jest komedogenna, nie wywołuje alergii, a także jest stabilna. Używana jest nawet w pastach do zębów. Należy jednak mieć na uwadze fakt, czy i w jakim sposób została ona zmodyfikowana. Jeśli zawiera dodatkowo tylko bezpieczne tlenki, takie jak tlenki tytanu, pozostaje naturalna i bezpieczna.