Ludzie na przestrzeni wieków niewiele się zmienili — jeśli chodzi o dążenia do zachowania urody i młodości. Od początku dziejów kobiety dbały o swój wygląd, stosowały różne preparaty w celu upiększenia swojego wyglądu. Już w starożytnym Egipcie widać, iż dbano o swą urodę, przed 3500 laty za ideał piękna uchodziła królowa Nefretete, która miała usta pomalowane na jaskrawy czerwony kolor z dokładnie obwiedzionym konturem. Obecnie my również różnymi dostępnymi nam środkami — którymi zalany jest rynek — próbujemy zatrzymać ulatującą urodę i ukrywać niedoskonałości czy też widoczne oznaki starzenia

Kosmetyki do makijażu ust można podzielić na:

• kredki,
• błyszczki,
• konturówki.

Wszystkie z nich powinny spełniać następujące kryteria:

• Być bezpieczne dermatologicznie.
• Muszą być jadalne.
• Powinny być pozbawione smaku i zapachu.
• Łatwe w aplikacji w szerokim zakresie temperatur (zarówno zimą, jak i latem).
• Kolor powinien być trwały.
• Nie powinny plamić lub spływać z ust.
• Nie powinny zmieniać się przez cały okres ich przydatności.

Kredki do warg (pomadki)

to mieszanina olejów, wosków oraz pigmentów. Ich trwałość i połysk zależą od składu. Duża zawartość wosków i pigmentu, a niska oleju pozwala na otrzymanie kredek trwale pokrywających, o słabym połysku. Natomiast mała zawartość wosków, a duża oleju daje pomadki o większym pokryciu, zapewniające gładką powierzchnię, ale o krótszym czasie utrzymywaniu się na wargach.

W skład pomadek wchodzą:

• Olej rycynowy — zapewnia równomierne rozprowadzenie barwnika w całej masie kosmetyku (dzięki swojej lepkości i zdolności zwilżania pigmentu). Nadaje mu gładką, kremową strukturę oraz uczucie wilgotności.
• Olej parafinowy — który stosowany jest w minimalnej ilości w celu nadania połysku.
• Wosk Carnauba i Candelilla — zapewniają właściwą temperaturę topnienia i sztywność.
• Wosk pszczeli — to surowiec, który jest odpowiedzialny za lepkość, elastyczność i sztywność pomadki.
• Wosk typu ozokeryt lub cerezyna — nadają odpowiednią sztywność. Ponadto ułatwiają wyjście kredki z formy podczas produkcji, a także obniżają lepkość wywołaną obecnością wosku pszczelego.
• Lanolina — zapewnia odpowiedni poślizg pomadki, ułatwia dyspersję barwnika, wchłania wilgoć wprowadzaną z innymi składnikami
• Estry kwasów tłuszczowych lub lanolinowych i alkoholu izopropylowego — mieszają się z olejami mineralnymi i roślinnymi, ułatwiają lepsze, równomierne rozprowadzenie pomadek, które zawierają duży udział substancji barwnych i oleju rycynowego. Kredki, które posiadają związki te w swoim składzie są bardziej jednorodne i odporne na ścieranie.
• Polibuten — używany jest do zwiększania połysku oraz lepkości kosmetyku, a ponadto ułatwia pokrycie warg barwnym filtrem.
• Pigmenty — w zależności od jego rodzaju można otrzymać mniej lub bardziej trwałe produkty. Kiedy stosuje się je wyłącznie jako substancję barwną można otrzymać pomadkę nietrwałą pod względem kolorystycznym, ponieważ pigment rozproszony w masie woskowo-tłuszczowej łatwo ulega starciu lub spożyciu. W przypadku zastosowania dodatkowo barwnika rozpuszczalnego w wodzie (np. eozyny), otrzymywane są szminki trwałe lub półtrwałe. Związek ten, po naniesieniu na wargi, rozpuszcza się w wilgoci obecnej na powierzchni lub penetruje w głąb tkanki powodując trwalsze zabarwienie. Łącząc w odpowiedniej proporcji pigmenty i barwniki rozpuszczalne w wodzie można uzyskać pomadki o dowolnych odcieniach barw.

Istnieją tzw. pigmenty perłowe, do których należą związki organiczne oraz nieorganiczne, które dzięki swoim własnościom naśladują efekty wizualne naturalnych pereł. Stosowane są one w kredkach do ust, w preparatach do upiększania powiek oraz w pudrach w celu uzyskania błyszczącego efektu makijażu. W takich pigmentach zastosowanie znalazł m.in. tlenochlorek bizmutu.

Błyszczyki

To preparaty do warg, które powinny łatwo się nanosić i nadawać im wilgotny, błyszczący wygląd. Maja silniejszy zapach niż kredki.

Jeżeli chodzi o skład, to mają one podobny do pomadek, a mianowicie:

• Woski (większy udział niż w przypadku szminek).
• Oleje i pigmenty ( mniejszy udział).

W celu osiągnięcia przezroczystej barwy, stosuje się minimalny udział pigmentów nieorganicznych.

Konturówki

Ich zadaniem jest wyraźne zaznaczenie kształtu warg, dzięki pokryciu ich silna barwną linią. Z tego względu powinny zawierać właściwą ilość pigmentu, a także wykazywać odpowiednią twardość.

W składzie konturówek występują analogiczne surowce jak w przypadku pomadek i błyszczyków, z tym, że większy jest udział pigmentu i wosków, natomiast mniejszy składników olejowych.

Przykładowa receptura kredki do warg

W przypadku produkcji preparatu w formie sztyftu można wyróżnić 4 etapy:

• Przygotowanie mieszaniny pigmentów.
• Sporządzenie bazy woskowo-olejowej.
• Wymieszanie pigmentów i fazy organicznej.
• Uformowanie i wykończenie.

Szminka

Fazę tłuszczową należy rozpuścić. Pigmenty utrzeć w moździerzu, do uzyskania jednolitego proszku bez grudek. W momencie gdy tłuszcz się roztopi, dodać ok. 1/5 tłuszczu do pigmentów i ucierać na jednolitą masę. Następnie powstałą masę dołożyć do pozostałego tłuszczu i dokładnie mieszać. Masę przelać do opakowania na pomadkę, a potem włożyć do lodówki, aby stężała.

mgr Monika Nowek

Bibliografia:

1. A. Marzec Chemia kosmetyków- surowce, półprodukty, preparatyka wyrobów, Toruń 2005

2. www.jaworek.net

Opracowała: