Przemysł kosmetyczny w Indiach

W 2015 roku wartość rynku kosmetyków w Indiach szacowana była na około 950 mld USD. Do popularnych w Indiach marek zaliczyć możemy np. markę Lakmé należącą do Unilever Group of Companies i stanowiącą 30% rynku. Kolejne miejsca na podium zajmują marki Lotus i Biotique należące do rodzimych producentów, oparte na koncepcie ajurwedy i naturalności. Najczęściej kupowane kosmetyki to: kremy przeciwzmarszczkowe, kremy do twarzy, toniki, kosmetyki do demakijażu, szczególną popularnością cieszą się kremy wybielające. Cechą charakterystyczną kosmetyków sprzedawanych w Indiach są małe opakowania jednostkowe oraz konkurencyjne ceny marek krajowych w stosunku do cen kosmetyków produkowanych przez międzynarodowe koncerny.

Regulacje prawne

Głównym aktem prawnym regulującym rynek kosmetyków w Indiach jest Ustawa z 1940 roku o Lekach i Kosmetykach oraz wydane do niej pięć lat później Przepisy Wykonawcze. Ustawa ta definiuje kosmetyki jako „wyroby przeznaczone do wcierania, nakładania, rozpylania, spryskiwania lub nanoszenia w inny sposób na ludzkie ciało w celu jego oczyszczenia, upiększenia, podniesienia atrakcyjności lub zmiany wyglądu”. Do kwietnia 2013 roku kosmetyki importowane do Indii nie musiały być rejestrowane. Wprowadzenie obowiązku rejestracji związane było z procederem zalewnia rynku indyjskiego kosmetykami o wadliwej jakości, podróbkami i produktami odrzucanymi w innych państwach ze względu na zawartość niedozwolonych składników. Zgodnie z indyjskim prawodawstwem na opakowaniu kosmetyku powinny znaleźć się: nazwa kosmetyku, nazwa i adres producenta, numer partii, wskazówki dotyczące stosowania, zawartość netto składników stosowanych do produkcji. Organem kontrolujący produkcję, import i sprzedaż kosmetyków jest Centralna Organizacja ds. Kontroli Standardów dot. Leków, podlegająca Ministerstwu Zdrowia i Dobrobytu Rodziny w Indiach. Wszystkie kosmetyki importowane do Indii powinny być oznaczone numerem rejestracyjnym, nadawanym danej marce przez wspomnianą organizację, nazwą i adresem właściciela świadectwa rejestracji.

Hinduskie claimy

Jednym z filarów, na którym opiera się pielęgnacja ciała w Indiach jest ajurweda – tradycyjny hinduski system medycyny naturalnej. Ajurweda praktykowana jest w Indiach i Azji od około 5500 lat, samo słowo oznacza „naukę o życiu”. Głównym celem ajurwedy jest promocja wszechstronnego podejścia do zdrowego stylu życia. Ajurweda traktuje organizm holistycznie, głosi iż wszystkie aspekty ludzkiego życia (dieta, ruch, wypoczynek, emocje itd.) wpływają na stan zdrowia.

Inspirujący świat przypraw i ziół

Szafran to jedna z najdroższych przypraw świata. Obecność w pędach szafranu dwóch unikalnych składników, jakimi są krocyna i safranal, zapewnia mu silne działanie antyoksydacyjne. Kosmetyki zawierające ekstrakt z szafranu będą redukować wpływ wolnych rodników tlenowych na skórę, a co za tym idzie - chronić skórę przed przedwczesnym starzeniem.

Kurkuma - „złoty smak Indii” - to żółto-pomarańczowy proszek o intensywnym aromacie i lekko pikantnym, gorzkim smaku, pozyskiwany z kłącza ostryżu długiego, bądź innymi słowy szafranu indyjskiego, rośliny uprawianej głównie w Indiach, Indonezji, czy Tajlandii. Prozdrowotne właściwości kurkumy znane są od 5000 lat, w starożytności przyprawa wykorzystywana była w leczeniu bólów klatki piersiowej, zębów, dolegliwości układu trawiennego, kaszlu, nieżytów nosa, reumatyzmu, trudno gojących się ran. Współczesna medycyna sprawdza m.in. potencjał przeciwzapalny kurkumy i zdolność obniżania poziomu cholesterolu we krwi. Mankamentem tej cennej przyprawy jest jej niewielka wchłanialność z przewodu pokarmowego i niedostateczna rozpuszczalność w płynach ustrojowych. W kosmetologii kurkuma ceniona jest ze względu na właściwości antyoksydacyjne, przeciwbakteryjne, znalazła zastosowanie w kosmetykach do cery z niedoskonałościami, zanieczyszczonej, tłustej.

Biały pieprz - zarówno pieprz biały, jak i czarny są owocami tej samej rośliny, z tą różnicą, iż pieprz biały jest owocem dojrzałym z usuniętą otoczką, natomiast czarny - niedojrzałym i wysuszonym. Obie wersje przyprawy różnią się składem chemicznym, pieprz biały dla przykładu zawiera 0,8% olejków eterycznych, 55% skrobi, 13,7% wody, 11,7% substancji azotowych, tłuszcz, celulozę, żywicę i 6% amidu kwasowego - piperyny. Olejek pieprzowy otrzymywany jest w procesie destylacji z parą wodną uszkodzonych i niepełnowartościowych owoców Piper nigrum L lub miału pieprzowego. Olejek pieprzowy, owoce i liście pieprzu charakteryzują się właściwościami przeciwbakteryjnymi, antyseptycznymi, moczopędnymi, przeciwskurczowymi, zapobiegają zatruciom pokarmowym, łagodzą dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Kosmetyki zawierające ekstrakt z pieprzu działają na skórę przeciwbakteryjnie, przeciwutleniająco oraz oczyszczająco.

Aromatyczne i obdarzone charakterystycznym palącym smakiem kłącze imbiru wykorzystywane jest w kosmetykach wyszczuplających, antycellulitowych i modelujących. Kłącze imbiru jest źródłem cennych związków chemicznych warunkujących jego przeciwzapalne, żółciopędne, napotne, wykrztuśne, przeciwbólowe działanie. Zawiera m.in. 0,6-3% olejków eterycznych (głównie gingerolu) o działaniu rozgrzewającym i stymulującym.