Okrycie geraniolu

Po raz pierwszy geraniol został wyizolowany w czystej postaci w 1871 r. przez niemieckiego chemika Oscara Jacobsena, który uzyskał go poprzez destylację olejku eterycznego. Jego strukturę chemiczną określił zaś w 1919 r. francuski chemik Albert Verley.

Budowa oraz zastosowanie w przemyśle kosmetycznym

Geraniol (3,7-dimetylookta-trans-2,6-dien-1-ol) to acykliczny alkohol monoterpenowy. To mieszanina dwóch izomerów – cis i trans. Jest rozpuszczalny w tłuszczach, a nierozpuszczalny w wodzie. Posiada silny, charakterystyczny różany zapach. Geraniol to naturalny zapach występujący w olejku różanym, cytronelowym oraz olejkach eterycznych z geranium oraz cytryny. Geraniol jest alkoholem terpenowym. Terpeny to duża i zróżnicowana klasa związków organicznych wytwarzanych przez różne rośliny na świecie. Ze względu na silny zapach często chronią rośliny, które je produkują, przed roślinożercami. Geraniol jest produkowany także przez gruczoły zapachowe pszczół miodnych w celu oznaczenia kwiatów. Jest również powszechnie stosowany jako środek odstraszający owady, w szczególności komary. Stosowany jest głównie do poprawy zapachu preparatów pielęgnacyjnych. W kosmetykach można go znaleźć m.in. w szminkach, produktach do pielęgnacji skóry i włosów oraz preparatach po goleniu. Olejki eteryczne, które w swym składzie zawierają geraniol, używane są głównie w produktach pielęgnacyjnych o działaniu przeciwzmarszczkowym oraz ujędrniającym. Rocznie produkuje się ponad 1000 ton geraniolu.

Właściwości

Geraniol, oprócz właściwości zapachowych i smakowych, wykazuje działanie cytotoksyczne, przeciwzapalne, hepatoprotekcyjne, kardioprotekcyjne oraz neuroochronne. Ponadto działa przeciwdepresyjnie. Wyjątkowo interesującą jego właściwością jest działanie roztoczobójcze w stosunku do roztoczy kurzu domowego.

Wpływ geraniolu na drobnoustroje chorobotwórcze

Nie od dziś wiadomo, że olejki eteryczne wykazują działanie przeciwdrobnoustrojowe przeciwko wielu bakteriom i grzybom. Aktywność przeciwdrobnoustrojowa olejków eterycznych związana jest z ich rozpuszczalnością w dwuwarstwie fosfolipidowej błon komórkowych. Jak się okazuje, geraniol wykazuje silne działanie antybakteryjne w stosunku do E. coli, L. monocytogenes oraz S. enterica. Jest skuteczny także w przypadku grzybów Candida albicans.

Uczulenie na geraniol

Podobnie jak inne zapachy, geraniol jest również składnikiem lotnym, który może się utleniać pod wpływem powietrza i uczulać skórę po nałożeniu preparatu kosmetycznego, który zawiera go w swoim  składzie. Alergia na geraniol najczęściej objawia się wypryskiem kontaktowym. Wrażliwość na geraniol można zbadać za pomocą testu płatkowego. W przypadku geraniolu ryzyko uczulenia jest trochę mniejsze niż innych substancji zapachowych, ponieważ nie wnika on łatwo w skórę. Geraniol znajduje się na liście 26 potencjalnych alergenów. Niektóre z pozostałych składników na tej liście to: linalool, kumaryna, salicylan benzylowy czy limonen. Obecność geraniolu w preparacie musi zostać uwzględniona w składzie INCI, gdy jego stężenie przekracza 0,001% w produkcie niespłukiwanym oraz 0,01% w produkcie spłukiwanym.

Alergia na kompozycje zapachowe

Alergię na kompozycję zapachową ma ok. 7,6% społeczeństwa. Czasem jest ona związana z aktywnością zawodową. Bardzo często występuje u kosmetyczek, fryzjerów, sprzątaczek oraz pracowników firm produkujących kosmetyki czy chemię gospodarczą. Gdy często na naszej skórze pojawiają się objawy alergiczne, warto przejrzeć skład stosowanych kosmetyków i sprawdzić, czy posiadają substancje zapachowe. Być może odstawienie pięknie pachnących preparatów sprawi, iż pojawiające się na naszej skórze zmiany same znikną.