ZALECENIE KOMISJI z dnia 11 kwietnia 2006 r. w sprawie środków mających na celu zmniejszenie ryzyka dla następujących substancji: ftalan dibutylu; 3,4-dichloroanilina; ftalan diizodecylowy; kwas 1,2-benzenodikarboksylowy, dwu-rozgałęzione C_9-11 estry alkilowe, bogate w C₁₀; ftalan diizodecylowy; kwas 1,2-benzenodikarboksylowy, dwu-rozgałęzione _C8-10 estry alkilowe, bogate w C₉; kwas etylenodiaminotetraoctowy; octan metylu; kwas monochlorooctowy; n-Pentan; etylenodiaminotetraoctan tetrasodu (Tekst mający znaczenie dla EOG) (2006/283/WE) (Dz.U.UE L z dnia 13 kwietnia 2006 r.) KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH, uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 793/93 z dnia 23 marca 1993 r. w sprawie oceny i kontroli ryzyk stwarzanych przez istniejące substancje⁽¹⁾, w szczególności jego art. 11 ust. 2, a także mając na uwadze, co następuje: (1) W ramach rozporządzenia (EWG) nr 793/93 następujące substancje zostały określone jako substancje priorytetowe wymagające oceny zgodnie z rozporządzeniami Komisji (WE) nr 1179/94⁽²⁾, (WE) nr 2268/95⁽³⁾ oraz (WE) nr 143/97⁽⁴⁾, odpowiednio, dotyczącymi pierwszego, drugiego i trzeciego wykazu substancji priorytetowych, przewidzianych w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 793/93: - ftalan dibutylu; - 3,4-dichloroanilina; - kwas etylenodiaminotetraoctowy; - octan metylu; - etylenodiaminotetraoctan tetrasodu; - ftalan diizodecylowy; - kwas 1,2-benzenodikarboksylowy, dwu-rozgałęzione C_9-11 estry alkilowe, bogate w C₁₀; - ftalan diizodecylowy; - kwas 1,2-benzenodikarboksylowy, dwu-rozgałęzione C_8-10 estry alkilowe, bogate w C₉; - n-Pentan; - kwas monochlorooctowy. (2) Państwa członkowskie wyznaczone jako sprawozdawcy na mocy powyższych rozporządzeń zakończyły działania związane z oceną ryzyka dla człowieka i środowiska naturalnego ze strony istniejących substancji zgodnie z rozporządzeniem Komisji (WE) nr 1488/94 z dnia 28 czerwca 1994 r. ustanawiającym zasady oceny ryzyka dla człowieka i środowiska naturalnego ze strony istniejących substancji⁽⁵⁾ oraz zaproponowały strategię ograniczania ryzyka zgodnie z rozporządzeniem (EWG) nr 793/93. (3) Skonsultowano się z Komitetem Naukowym ds. Toksyczności, Ekotoksyczności i Środowiska (SCTEE), który wydał opinie na temat ocen ryzyka przeprowadzanych przez sprawozdawców. Opinie te zostały opublikowane na stronie internetowej Komitetu Naukowego. (4) Wyniki oceny ryzyka i dalsze rezultaty strategii ograniczania ryzyka są przedstawione w komunikacie KomisjiC⁽⁶⁾. (5) Na podstawie powyższej oceny należy zalecić podjęcie pewnych środków mających na celu ograniczenie ryzyka w odniesieniu do niektórych substancji. (6) Zalecane środki mające na celu zmniejszenie ryzyka w odniesieniu do pracowników należy rozważyć w ramach ustawodawstwa o ochronie pracowników, które uznaje się za stanowiące odpowiednie ramy do ograniczania ryzyka ze strony omawianych substancji w zakresie, w jakim jest to niezbędne. (7) Środki mające na celu ograniczanie ryzyka przewidziane w niniejszym zaleceniu są zgodne z opinią komitetu powołanego na mocy art. 15 ust. 1 rozporządzenia (EWG) nr 793/93, NINIEJSZYM ZALECA: SEKCJA 1 FTALAN DIBUTYLU (NR CAS 84-74-2; NR EINECS 201-557-4) Środki mające na celu zmniejszenie ryzyka dla środowiska (1, 2) 1) Właściwe organy w zainteresowanych państwach członkowskich powinny w pozwoleniach wydawanych na mocy dyrektywy Rady 96/61/WE⁽⁷⁾ określać warunki, dopuszczalne wartości emisji lub równoważne parametry lub środki techniczne w odniesieniu do ftalanu dibutylu w celu zapewnienia, by dane instalacje zaczęły działać zgodnie z najlepszymi dostępnymi technikami (dalej BAT) w terminie do końca października 2007 r. z uwzględnieniem technicznych właściwości danych instalacji, ich geograficznego położenia i lokalnych warunków środowiska. 2) Państwa członkowskie powinny ściśle monitorować wdrażanie BAT w odniesieniu do ftalanu dibutylu oraz informować Komisję o wszelkich istotnych zmianach w ramach wymiany informacji o BAT. SEKCJA 2 3,4-DICHLOROANILINA (NR CAS 95-76-1; NR EINECS 202-448-4) Środki mające na celu zmniejszenie ryzyka dla pracowników (3) i środowiska (4, 5) 3. Pracodawcy stosujący 3,4-dichloroanilinę w produkcji i dalszym przetwarzaniu w ramach zastosowań wskazanych w ocenie ryzyka jako wymagające szczególnej uwagi powinni uwzględnić wszelkie specyficzne dla danego sektora wytyczne odnoszące się do czyszczenia, konserwacji i naprawy, które zostały wypracowane na poziomie krajowym w oparciu o praktyczne wytyczne o niewiążącym charakterze, udostępnione przez Komisję zgodnie z art. 12 ust. 2 dyrektywy Rady 98/24/WE⁽⁸⁾. Uznaje się, że obecnie obowiązujące prawodawstwo na poziomie wspólnotowym dotyczące środków ochrony roślin (dyrektywa Rady 91/414/EWG⁽⁹⁾) oraz produktów biobójczych (dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 98/8/WE⁽¹⁰⁾) stanowi odpowiednie ramy dla ograniczania ryzyka stwarzanego przez omawianą substancję w zakresie, w jakim jest to niezbędne, i w związku z tym prawodawstwo to ma zastosowanie. W ramach powyższego: 4) Należy uwzględnić informacje pochodzące z oceny ryzyka dotyczącego 3,4-dichloroaniliny uwolnionej z diuronu stosowanego jako herbicyd o działaniu ogólnym na określonych powierzchniach. 5) Należy zapobiec niewłaściwemu użyciu diuronu pakowanego w małe opakowania. SEKCJA 3 KWAS ETYLENODIAMINOTETRAOCTOWY (NR CAS 60-00-4; NR EINECS 200-449-4) Środki mające na celu zmniejszenie ryzyka dla środowiska (6, 7, 8, 9) 6) W odniesieniu do dorzeczy, w których emisje kwasu etylenodiaminotetraoctowego (EDTA) mogą stwarzać ryzyko, dane państwo członkowskie powinno ustanowić środowiskowe normy jakości (Environmental Quality Standards, EQS), natomiast krajowe środki na rzecz redukcji zanieczyszczeń mające na celu osiągnięcie wspomnianych EQS do 2015 r. powinny zostać włączone do planów gospodarowania wodami w dorzeczu zgodnie z przepisami dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2000/60/WE⁽¹¹⁾. 7) Właściwe organy w zainteresowanych państwach członkowskich powinny w pozwoleniach wydawanych na mocy dyrektywy 96/61/WE określać warunki, dopuszczalne wartości emisji lub równoważne parametry lub środki techniczne w odniesieniu do EDTA w celu zapewnienia, aby dane instalacje zaczęły działać zgodnie z BAT w terminie do końca października 2007 r., z uwzględnieniem technicznych właściwości danych instalacji, ich geograficznego położenia i lokalnych warunków środowiska. 8) Państwa członkowskie powinny ściśle monitorować wdrażanie BAT w odniesieniu do EDTA oraz informować Komisję o wszelkich istotnych zmianach w ramach wymiany informacji o BAT. 9) Lokalne emisje do środowiska należy, tam gdzie stosowne, poddać kontroli przepisów krajowych w celu wykluczenia wszelkiego ryzyka dla środowiska. SEKCJA 4 OCTAN METYLU (NR CAS 79-20-9; NR EINECS 201-185-2) Środki mające na celu zmniejszenie ryzyka dla pracowników (10) 10. Pracodawcy w sektorze budownictwa stosujący produkty do wykonywania podłóg zawierające octan metylu powinni uwzględnić wszelkie specyficzne dla danego sektora wytyczne wypracowane na poziomie krajowym w oparciu o praktyczne wytyczne o niewiążącym charakterze, udostępnione przez Komisję zgodnie z art. 12 ust. 2 dyrektywy 98/24/WE. SEKCJA 5 KWAS MONOCHLOROOCTOWY (NR CAS 79-11-8; NR EINECS 201-178-4) Środki mające na celu zmniejszenie ryzyka dla pracowników (11) i środowiska (12, 13, 14) 11. Pracodawcy stosujący kwas monochlorooctowy (MCAA) w zastosowaniach wskazanych w ocenie ryzyka jako wymagające szczególnej uwagi powinni uwzględnić wszelkie specyficzne dla danego sektora wytyczne, które zostały wypracowane na poziomie krajowym w oparciu o praktyczne wytyczne o niewiążącym charakterze, udostępnione przez Komisję zgodnie z art. 12 ust. 2 dyrektywy 98/24/WE. 12. Właściwe organy w zainteresowanych państwach członkowskich powinny w pozwoleniach wydawanych na mocy dyrektywy 96/61/WE określać warunki, dopuszczalne wartości emisji lub równoważne parametry lub środki techniczne w odniesieniu do MCAA w celu zapewnienia, aby dane instalacje zaczęły działać zgodnie z BAT w terminie do końca października 2007 r., z uwzględnieniem technicznych właściwości danych instalacji, ich geograficznego położenia i lokalnych warunków środowiska. 13. Państwa członkowskie powinny ściśle monitorować wdrażanie BAT w odniesieniu do MCAA oraz informować Komisję o wszelkich istotnych zmianach w ramach wymiany informacji o BAT. 14. Lokalne emisje do środowiska należy, tam gdzie stosowne, poddać kontroli przepisów krajowych w celu wykluczenia wszelkiego ryzyka dla środowiska i dla osób narażonych pośrednio poprzez środowisko naturalne. SEKCJA 6 ETYLENODIAMINOTETROOCTAN TETRASODU (NR CAS 64-02-8; NR EINECS 200-573-9) Środki mające na celu zmniejszenie ryzyka dla środowiska (15, 16, 17, 18) 15. W odniesieniu do dorzeczy, w których emisje etylenodiaminotetraoctanu tetrasodu (Na4EDTA) mogą stwarzać ryzyko, dane państwo członkowskie powinno ustanowić środowiskowe normy jakości (Environmental Quality Standards, EQS), natomiast krajowe środki na rzecz redukcji zanieczyszczeń mające na celu osiągnięcie wspomnianych EQS do 2015 r. powinny zostać włączone do planów gospodarowania wodami w dorzeczu zgodnie z przepisami dyrektywy 2000/60/WE. 16. Właściwe organy w zainteresowanych państwach członkowskich powinny w pozwoleniach wydawanych na mocy dyrektywy 96/61/WE określać warunki, dopuszczalne wartości emisji lub równoważne parametry lub środki techniczne w odniesieniu do Na4EDTA w celu zapewnienia, aby dane instalacje zaczęły działać zgodnie z BAT w terminie do końca października 2007 r., z uwzględnieniem technicznych właściwości danych instalacji, ich geograficznego położenia i lokalnych warunków środowiska. 17. Państwa członkowskie powinny ściśle monitorować wdrażanie BAT w odniesieniu do Na4EDTA oraz informować Komisję o wszelkich istotnych zmianach w ramach wymiany informacji o BAT. 18. Lokalne emisje do środowiska należy, tam gdzie stosowne, poddać kontroli przepisów krajowych w celu wykluczenia wszelkiego ryzyka dla środowiska. SEKCJA 7 ADRESACI 19. Niniejsze zalecenie skierowane jest do wszystkich sektorów, w których przywozi się, produkuje, przechowuje, przetwarza na preparaty lub inne produkty przetworzone, stosuje, usuwa lub odzyskuje wyżej wymienione substancje, oraz do państw członkowskich. Sporządzono w Brukseli, dnia 11 kwietnia 2006 r. W imieniu Komisji Stavros DIMAS Członek Komisji ______ ⁽¹⁾ Dz.U. L 84 z 5.4.1993, str. 1. ⁽²⁾ Dz.U. L 131 z 26.5.1994, str. 3. ⁽³⁾ Dz.U. L 231 z 28.9.1995, str. 18. ⁽⁴⁾ Dz.U. L 25 z 28.1.1997, str. 13. ⁽⁵⁾ Dz.U. L 161 z 29.6.1994, str. 3. ⁽⁶⁾ Dz.U. C 90 z 13.4.2006. ⁽⁷⁾ Dz.U. L 257 z 10.10.1996, str. 26. ⁽⁸⁾ Dz.U. L 131 z 5.5.1998, str. 11. ⁽⁹⁾ Dz.U. L 230 z 19.8.1991, str. 1. ⁽¹⁰⁾ Dz.U. L 123 z 24.4.1998, str. 1. ⁽¹¹⁾ Dz.U. L 327 z 22.12.2000, str. 1. Zalecenie Komicji w formacie PDF: