Badania obejmowały sprawdzenie poziomu ekspresji genów metodą microarray.Próbki przygotowano z tkanek guza w badanej kohorcie i porównano je z tkankami uzyskanymi od kohorty walidacyjnej. Wyskalowano na różnym poziomie w badanych tkankach ekspresje I klasy HDAC izoform 1, 2 i 3. Całkowity model ekspresji (gHDAC) został zgrupowany jako negatywny(ekspresja wszystkich 3 izoform była negatywna), częściowo pozytywny (jedna lub dwie izoformy pozytywne) lub całkowicie pozytywny(wszystkie izoformy pozytywne) i porównano poziomy ekspresji z kliniczno-patologicznymi parametrami oraz przeżyciem pacjentów. Głównym końcowym punktem badań było określenie ilościowe poziomu ekspresji każdej z trzech izoform HDAC oraz całkowitej przeżywalności dotyczącej poszczególnych modelów ekspresji HDAC. Wykonano 2617 mikromacierzy z tkanek od 143 pacjentów grupie badanej i 606 slajdów z tkanek od 150 osób grupy walidacyjnej(potwierdzających uprzednio uzyskane wyniki). 52 ze 143(36%) guzów rak żołądka w badanej kohorcie i 32 ze 150(21%) guzów żołądka w walidacyjnej kohorcie wykazało ekspresje wszystkich trzech izoform deacetylazy histonowej. 60(42%) guzów badanej w grupie i 65(43%)w grupie walidacyjnej wykazało ekspresje jednej bądź dwóch izoform w jadrze komórkowym, podczas gdy 31(22%) guzów w badanej grupie i 53(35%) w walidacyjnej grupie były negatywne dla wszystkich trzech białek. Ekspresja gHDAC w obu grupach była wyższa podczas przerzutów węzłami chłonnymi(p=0.0175 dla badanej grupy i p=0.0242 dla grupy walidacyjnej).Dane z badań przyżciowych były dostępne dla 49 pacjentów w badanej grupie i 123 pacjentów w walidacyjnej grupie. W walidacyjnej kohorcie 3 letnia przeżywalnośc wynosiła 44%(95%CI 34-57) w HDAC1-negatywnej grupie , 50%( 39-64) w HDAC2-negatywnej grupie, i 48%(34-67) w gHDAC-negatywnej grupie.3 letnia przeżywalnośc zmalała do 21%(11-37) kiedy HDAC1 było pozytywne , 16% (9-31) kiedy HDAC2 było pozytywne, i 5% (1-31) kiedy gHDAC (wszystkie izoformy) były pozytywne. Wysoka ekspresja u pacjentów jednej lub dwóch izoform HDAC była związana z mniejszym przeżyciem w badanej i w walidacyjnej grupie.
Wysoka ekspresja HDAC jest związana z rozprzestrzenianiem sie węzłami chłonnymi i jest niezależnym markerem dla oznaczenia raka żołądka. Dodatkowo badacze zakładają, że immunohistochemiczna detekcja HDAC towarzysząca jako metoda diagnostyczna w przyszłości może przewidziec skutki leczenia HDIs, stąd umożliwić selekcje pacjentów dla tego specyficznego ukierunkowanego leczenia w przypadku raka żołądka.
Źródło:Lancet Oncology DOI:10.1016/S1470-2045(08)70004 "Association of patterns of class I histone deacetylase expression with patient prognosis in gastric cancer: a retrospective analysis"Dr Wilko Weichert MD a ,Annika Röske a, Volker Gekeler PhD b,Thomas Beckers PhD c, Prof Matthias PA Ebert MD d, Matthias Pross MD e,Prof Manfred Dietel MD a,Carsten Denkert MD a and Prof Christoph Röcken.
KOMENTARZE