Autorzy przedstawiają analizę miejsc rozpoznawania CK2 w białku NS5A pochodzącego od pacjentów zainfekowanych różnymi genotypami HCV. Ponadto, przy użyciu syntetycznych peptydów oraz białek eksprymowanych w transferowanych komórkach, zbadano proces CK2-fosforylacji in vitro i in vivo.
Białko NS5A uzyskane od pacjentów zainfekowanych HCV-1a (24 przypadki), HCV-1b (9) lub HCV-3 (16) zanalizowano poprzez zsekwencjonowanie, a miejsca CK2-fosforylacji zdefiniowano przy użyciu dobrze zwalidowanej procedury jego przewidywania, opartej na poszukiwaniu odpowiedniego konsensusu. Fosforylację in vitro przeprowadzano przy użyciu rekombinowanej CK2 oraz peptydu syntetycznego lub badanego białka, natomiast fosforylację in vivo endogenną CK2 zbadano na podstawie białka eksprymowanego w komórkach raka wątroby.
Średnia liczba miejsc CK2-fosforylacji w pełnowymiarowym białku NS5A była znacząco wyższa w HCV-3, w porównaniu do HCV-1a (P <0.01) i HCV-1b (P <0.01). Ponadto, heterogenność miejsc rozpoznawania CK2 była zdecydowanie bardziej widoczna w HCV-1a i HCV-1b niż w HCV-3. Liczba przewidzianych miejsc CK2-fosforylacji korelowała z poziomem fosforylacji in vitro i in vivo białka NS5A przez CK2.
Przedstawiona praca wykazuje, że fosforylacja białka NS5A przez CK2 ma niejednorodny charakter w różnych genotypach HCV. Zjawisko to może mieć wpływ na biologię i patogenność tego niebezpiecznego wirusa
Źródło: F. Dal Pero et al., Heterogenity of CK2 phosphorylation sites in the NS5A protein of different hepatitis C virus genotypes; Journal of Hepatology, Dec. 2007, 47, 6, 768-776
Białko NS5A uzyskane od pacjentów zainfekowanych HCV-1a (24 przypadki), HCV-1b (9) lub HCV-3 (16) zanalizowano poprzez zsekwencjonowanie, a miejsca CK2-fosforylacji zdefiniowano przy użyciu dobrze zwalidowanej procedury jego przewidywania, opartej na poszukiwaniu odpowiedniego konsensusu. Fosforylację in vitro przeprowadzano przy użyciu rekombinowanej CK2 oraz peptydu syntetycznego lub badanego białka, natomiast fosforylację in vivo endogenną CK2 zbadano na podstawie białka eksprymowanego w komórkach raka wątroby.
Średnia liczba miejsc CK2-fosforylacji w pełnowymiarowym białku NS5A była znacząco wyższa w HCV-3, w porównaniu do HCV-1a (P <0.01) i HCV-1b (P <0.01). Ponadto, heterogenność miejsc rozpoznawania CK2 była zdecydowanie bardziej widoczna w HCV-1a i HCV-1b niż w HCV-3. Liczba przewidzianych miejsc CK2-fosforylacji korelowała z poziomem fosforylacji in vitro i in vivo białka NS5A przez CK2.
Przedstawiona praca wykazuje, że fosforylacja białka NS5A przez CK2 ma niejednorodny charakter w różnych genotypach HCV. Zjawisko to może mieć wpływ na biologię i patogenność tego niebezpiecznego wirusa
Źródło: F. Dal Pero et al., Heterogenity of CK2 phosphorylation sites in the NS5A protein of different hepatitis C virus genotypes; Journal of Hepatology, Dec. 2007, 47, 6, 768-776
KOMENTARZE