Komitet Naukowy Zjazdu składał się aż z 50 nazwisk, więc nie sposób o wszystkich prelegentach oraz o tym co mieli do powiedzenia nadmienić. W natłoku obowiązków i rozmów biznesowych, udało nam się jednak uczestniczyć w niektórych wykładach. 

Jednym z zaproszonych specjalistów był dr hab. n. med. Marek Woynarowski, o którym mieliśmy już przyjemność pisać, kiedy to został wyróżniony w konkursie Prix Galien 2015 w kategorii „Innowacyjne odkrycie naukowe” za leczenie uporczywie nawracających poparzeniowych zwężeń przełyku sondą – protezą przełykową. Podczas spotkania w Bydgoszczy poświęcił temu zagadnieniu jedną ze swoich prelekcji.

Nadmienione wyżej schorzenie bardzo często wymaga zabiegu chirurgicznego resekcji przełyku i jego rekonstrukcji z jelita grubego, a ów sonda-proteza może być alternatywą do znanej dotychczas mocno inwazyjnej metody. Może być ona implantowana podczas zabiegu endoskopowego metodą „push” and „pull”, jej zmienna średnica i długość dostosowują się do średnicy zwężenia, a perforacje umożliwiają swobodny przepływ śliny i płynów. Łącznie wykonano 14 zabiegów implantacyjnych i nie stwierdzono żadnych poważnych powikłań związanych z założeniem i utrzymaniem sondy-protezy. W większości przypadków jej tolerancja jest zadowalająca, a u części dzieci widoczna była poprawa kliniczna pozwalająca odstąpić od zabiegu rekonstrukcji przełyku, co daje silne podstawy, by wierzyć w alternatywne zastosowanie sondy-protezy względem chirurgicznej metody.

Na spotkaniu była także okazja na wysłuchanie wykładów dr hab. n. med. Anny Szaflarskiej-Popławskiej, prof. UMK, będącej jedną z przewodniczących sesji i warsztatów sekcji celiakalnej. Celiakia jest chorobą ogólnoustrojową o podłożu autoimmunologicznym, wywołaną przez gluten i związane z nim prolaminy, mającą podłoże genetyczne. Nazywana jest chorobą o wielu obliczach, wśród których prof. Szaflarska-Popławska wymienia postacie:

- klasyczną - przebiegającą z zaburzeniami wchłaniania jelitowego,

- nie-klasyczną - kiedy występuje przynajmniej jeden z objawów gastrologicznych (innych niż w postaci klasycznej) lub pozajelitowych,

- subkliniczną - brak objawów klinicznych skłaniających do diagnostyki,

- asymptomatyczną - objawy kliniczne nie pojawiają się nawet przy wnikliwym wywiadzie nakierowanych na diagnostykę w kierunku celiakii,

- potencjalną - z nieprawidłowymi wynikami badań serologicznych oraz prawidłowym obrazem błony śluzowej jelita cienkiego.

Ponadto wyróżnia się pojęcie genetycznej predyspozycji do rozwoju celiakii, możliwej do rozpoznania u krewnych chorych, u których stwierdzono obecność alleli HLA DQ2 i/lub HLA DQ8 oraz autoimmunizacji celiakalnej, dotyczącej osób z podwyższonym stężeniem przeciwciał przeciwko transglutaminazie tkankowej lub przeciwko endomyzjum w co najmniej dwóch odrębnych badaniach, gdy nie znany jest stan błony śluzowej jelita cienkiego.[1] 

W wakacje obserwujcie nasze kalendarium, a od września wracamy z naszym cyklem comiesięcznych artykułów, zbierających najważniejsze wydarzenia w branży, wśród których znaczna część to właśnie zjazdy, spotkania i konferencja od firmy Symposion.