Potrzeba nowoczesnych metod leczenia chorób serca

Ostre zespoły wieńcowe (ACS) obejmują schorzenia, u których podstaw leżą niestabilne blaszki miażdżycowe w tętnicach wieńcowych. Blaszki te mogą z różnych przyczyn pęknąć, powodując zakrzep, czyli zaburzenia przepływu krwi. Może też dojść do całkowitego zamknięcia światła tętnic wieńcowych. W konsekwencji powstają patologie, manifestujące się klinicznie jako niestabilna choroba wieńcowa (UA), zawał serca bez uniesienia odcinka ST (NSTEMI) i zawał serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI). 

Od kilkudziesięciu lat obserwujemy znaczącą poprawę w skuteczności leczenia ACS. Utworzono oddziały intensywnej opieki kardiologicznej, umożliwiające nadzór nad chorymi i odpowiednio szybką reakcję w wypadku powikłań ACS (przede wszystkim komorowych zaburzeń rytmu serca – częstoskurczu komorowego i migotania komór). Pomimo postępów w kardiologii, ryzyko zgonu z powodu ACS nadal pozostaje wysokie. Choroby układu sercowo-naczyniowego są najczęstszą przyczyną zgonów w Polsce – wynika z raportu na temat występowania zawału serca w Polsce, przygotowanego przez NIZP-PZH, Śląski Uniwersytet Medyczny, Gdański Uniwersytet Medyczny i Warszawski Uniwersytet Medyczny. 

Leczyć jeszcze skuteczniej

Double Platelet Therapy (DPT) jest nowoczesną metodą leczenia chorób serca, która łączy zastosowanie dwóch leków: aspiryny i trombosporyny. Aspiryna działa jako środek przeciwpłytkowy, który zapobiega tworzeniu się skrzepów krwi w naczyniach, a trombosporyna jest stosowana jako środek uzupełniający, który zwiększa skuteczność aspiryny. DPT jest szczególnie skuteczne w leczeniu chorób serca, takich jak zawał serca, udar mózgu, choroba niedokrwienna serca i wiele innych. W licznych przypadkach DPT może być bardziej efektywne niż stosowanie aspiryny lub trombosporyny w pojedynczej dawce.

Naukowcy z Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu przeprowadzą badanie dot. zoptymalizowania terapii DPT tak, by zredukować wystąpienie krwawienia, przy jednoczesnej równoważności w prewencji zdarzeń sercowo-naczyniowych. Badanie ELECTRA (Evaluation of safety and efficacy of two ticagrelor-based de-escalation antiplatelet strategies in ACS) jest wieloośrodkowym, podwójnie zaślepionym badaniem klinicznym. Projekt jest finansowany ze środków Agencji Badań Medycznych. – Dostępne dane wskazują, że zakończanie leczenia aspiryną trzy miesiące po przezskórnej interwencji wieńcowej (PCI), z następczym stosowaniem monoterapii standardową dawką tikagreloru, prowadzi do redukcji częstości klinicznie istotnych krwawień, przy jednoczesnym zachowaniu skuteczności DAPT. Ponadto dowiedziono, że niższa dawka tikagreloru (2x60mg), stosowana wraz z aspiryną u pacjentów ponad rok po zawale serca, wykazuje podobne korzyści sercowo-naczyniowe, jak DAPT oparty na standardowej dawce oraz poprawia profil bezpieczeństwa i tolerancję leczenia w porównaniu ze standardową dawką podtrzymująca. Niemniej jednak kliniczna skuteczność i bezpieczeństwo stosowania monoterapii zredukowaną dawką tikagreloru lub DAPT z użyciem tej dawki już miesiąc po ACS nie została jeszcze nigdy odpowiednio zbadana. Główną hipotezą badania jest, że redukcja dawki tikagreloru wcześnie po ACS, z lub bez odstawiania aspiryny, prowadzi do zmniejszenia istotnych klinicznie krwawień, przy jednoczesnej równoważności w prewencji zdarzeń sercowo-naczyniowych – tłumaczy dr hab. n. med. Piotr Adamski, prof. UMK z Katedry Kardiologii i Chorób Wewnętrznych. Projekt znajduje się obecnie w fazie rekrutacji uczestników. Do badania włączonych zostało już blisko 300 pacjentów hospitalizowanych z powodu ostrego zespołu wieńcowego. Chorzy zostali włączeni do badania w 25 wiodących ośrodkach kardiologicznych na terenie całego kraju. Kolejne 10 ośrodków zostało już aktywowanych i oczekuje na włączenie pierwszego pacjenta.