Kwasy tłuszczowe omega 3, czyli tłuszcze nienasycone są budulcem błon komórkowych układu nerwowego. Zauważono, że w rejonach gdzie stosuje się na co dzień "dietę śródziemnomorską" bogatą w owoce morza i oliwę, ludzie utrzymują doskonałą pamięć do późnej starości.

Składnikiem błon komórkowych jest również lecytyna, której dostarczymy do organizmu w jajkach, wątróbce, orzeszkach ziemnych i przetworach sojowych.

Do prawidłowego komunikowania się komórek nerwowych między sobą potrzebne jest żelazo. Najwięcej dostarczymy go organizmowi w czeronym mięsie, drobiu, owocach morza, wątrobie, brązowym ryżu, pieczywie pełnoziarnistym, warzywach – brokułach, zielonej fasoli, groszku, burakach, ziemniakach, szparagach, soji i soczewicy i "czywiście" szpinaku. Ponadto suszonych owocach, migdałach, pistacjach czy ziarnach słonecznika.

Na osłabienie zapamiętywania wpływają niedobory witamin z grupy B, zwłaszcza B6, B12 i kwasu foliowego. Pokarmy bogate w żelazo wymienione powyżej w wiekszości dostarczają również witamin B. Ponadto żródłem ich mogą być mleko, jogurty, sery, banany orzechy i papryka.

Jednym z najważniejszych składników neuroprzekaźników jest cynk, którego braki w organiźmie wynikają z występowania w pokarmach, które spożywamy rzadko i w niewielkich ilościach. Najbogatszym źródłem są małże, ostrygi, węgorz, chleb pełnoziarnisty żytni, fasola, groszek zielony, wątróbka i migdały. Najbogatszym źródłem tego pierwiastka jest móżdżek.

Niedobory boru mogą wpływać również na osłabienie pamięci. Jedzenie jabłek, winogron, ziemniaków, marchwi czy orzechów powinno zapewnić nam jego wystarczający poziom.

Jeśli już odpowiednio "odżywimy" nasz mózg, musimy zadbać o jego właściwy trening. Im bardziej aktywnie ćwiczymy nasz mózg, tym lepiej dla niego. Dużo bardziej stymulujące jest czytanie, niż słuchanie, czy oglądanie, pobudza ono bowiem znacznie większą część mózgu i jego obszary odpowiedzialne za zapamiętywanie. Najbardziej stymulujące pracę mózgu, zwłaszcza w starszym wieku może być obcowanie z dziećmi, czytanie i opowiadanie im bajek, a także odpowiadanie na tysiące zadawanych przez nie pytań.

Tak jak dotychczasowe informacje są oczywiste i nie budzą zdziwienia, tak czynnik temperatury wpływający na pracę naszego mózgu wywołał we mnie duże zdziwienie, ale też i zainteresowanie.

Właściciel sieci gabinetów lekarskich w Ottawie dr Melchior Mantgomery poprosił wszystkich lekarzy pracujących u niego, aby wypełniali przez cały rok ankietę dotyczącą problemów zdrowotnych swoich pacjentów. Po analizie zebranego materiału okazało się, że od listopada do końca kwietnia starsi pacjenci skarżą się na pogorszenie pamięci. Wnioski te skłoniły wielu lekarzy do podjęcia badań nad "okresowymi zaburzeniami pamięci". Dr Kalynsky, emerytowany lekarz neurolog udowodnił, że w przypadku ludzi w podeszłym wieku, niższa temperatura, nawet o kilka stopni powoduje obkurczenie naczyń krwionośnych oplatających mózg. Długotrwała sytuacja powoduje niewystarczające odżywienie i dotlenienie komórek nerwowych, co daje objawy znacząco osłabionej pamięci. Co więcej, im pacjent starszy tym temperatura otoczenia powinna być wyższa.

Dokładniejsze badania ujawniły jeszcze bardziej zaskakujące zjawisko. Aż 17 % pacjentów z podejrzeniem początków choroby Alzheimera wracało do pełni zdrowia po przeniesieniu ich na badania do szpitala, gdzie w pokojach była wyższa temperatura, a pacjenci nie wychodzili na zewnątrz w mroźne dni.

Jeśli chcemy więc zadbać o naszych starszych rodziców czy dziadków, zadbajmy o wysoką temperaturę ich otoczenia, odpowiednią dietę dla mózgu i intelektualne ćwiczenia, choćby na Uniwersytecie Trzeciego Wieku, jest wtedy szansa, że nas zapamiętają.

Piotr Kaczmarek

źródło

Barbara Hołub "Ku pamięci" Moje Zdrowie 11/2011