Substancją czynną preparatu Tanzeum jest Abiglutyd. Lek jest antagonistą receptora dla GLP – 1 ( GLP-1 peptyd glukagonopodobny typu 1). Ludzki czynnik GLP-1 jest rozkładany w organizmie przez dipeptydylopeptydazę.  Tanzeum został zmodyfikowany metodami inżynierii genetycznej, by zapobiec jego destrukcji (alanina została podstawiona glicyną). Substancjami o podobnym mechanizmie działania są obecne od pewnego czasu na rynku Eksenatyd i Liraglutyd. GLP-1 jest wytwarzany przez komórki L jelita cienkiego. Peptyd wiąże się naturalnie z komórkami beta trzustki, które w odpowiedzi na ten czynniki zwiększają wydzielanie insuliny pod wpływem obecnej we krwi glukozy. To niejedyne działanie GLP-1. Ponadto zmniejsza on wchłanianie cukru oraz hamuje wpływ na receptory antagonisty insuliny –glukagonu.

– Abiglutyd (Tanzeum, Eperzan) jest przedstawicielem grupy leków będących analogami GLP-1, należącymi do szerszej grupy inkretyn. Leki te nie są refundowane w Polsce, terapia nimi jest kosztowna, dlatego dostęp do tego leczenia ma niewielu pacjentów – komentuje Monika Łukaszewicz, specjalista chorób wewnętrznych, diabetolog. – W praktyce lekarskiej obserwuję, że coraz więcej pacjentów zwraca się jednak z prośbą o leczenie tymi lekami, mimo kosztów. Przyczyną tego jest możliwość opóźnienia rozpoczęcia insulinoterapii lub redukcja dawek insuliny, mniejsza skłonność do występowania hipoglikemii, udokumentowana ochrona wysp trzustkowych, redukcja nadmiernej masy ciała. Pacjenci stosujący leki inkretynowe mogą sobie pozwolić na rzadsze wykonywanie badań glikemii glukometrem, co z kolei zmniejsza koszty samokontroli cukrzycy

Tanzeum stanowi nową opcję leczenia dla milionów osób na świecie cierpiących na cukrzycę typu drugiego. Może być stosowany samodzielnie lub w połączeniu z dostępnymi już na rynku farmaceutykami. Model terapii jest dostosowywany indywidualnie, by kontrolować u pacjenta poziom cukru we krwi w ogólnym leczeniu cukrzycy.

Korzystną konsekwencją stosowania leków inkretynowych jest pożądany u pacjentów spadek masy ciała. Preparaty tego typu hamują opróżnianie żołądka i apetyt, co przekłada się na kontrolę glikemii i mniejsze spożywanie produktów wysokoenergetycznych oraz prewencję wystąpienia zespołu metabolicznego.

–Trzeba podkreślić, że efekt odchudzający tych leków jest widoczny przede wszystkim u tych osób, które jednocześnie przestrzegają zasad prowadzenia diety cukrzycowej z ograniczeniem ilości spożywanych kalorii – podkreśla dr Monika Łukaszewicz.

Bezpieczeństwo i skuteczność leku oceniono w ośmiu badaniach klinicznych z udziałem ponad 2 000 pacjentów z cukrzycą typu drugiego. U probantów wykazano widoczną poprawę poziomu hemoglobiny HbA1c ( hemoglobiny glikowanej będącej miarą stężenia cukru we krwi).

Przeciwwskazaniem do stosowania preparatu jest rak rdzeniasty tarczycy, co zasugerowały badania prowadzone na modelu zwierzęcym. Ponadto lek, jako nowo wprowadzony do obrotu, wymaga szczególnego nadzoru kiedy jest stosowany u dzieci i u osób, które mają wysokie ryzyko wystąpienia chorób sercowo-naczyniowych. Abiglutyd nie powinien być stosowany u pacjentów cierpiących na cukrzycę typu pierwszego (insulinozależną) oraz u tych pacjentów z cukrzycą typu drugiego, u których do stabilizacji glikemii wystarczy zmiana diety, wprowadzenie ćwiczeń fizycznych i innych modyfikacji trybu życia.

Jako lek o działaniu hipoglikemizującym, w połączeniu z innymi lekami, np. pochodnymi sulfonylomocznika lub insuliną,  może powodować niedocukrzenie. Wówczas należy rozważyć obniżenie dawek innych leków celem zmniejszenia wspominanego ryzyka i optymalizacji terapii. Z mechanizmu działania Abiglutydu wynika, że opóźnia on opróżnianie żołądka. Z jednej strony, korzystnie wpływa to na zmniejszenie masy ciała cukrzyka, ale z drugiej grozi spowolnionym wchłanianiem innych przyjmowanych medykamentów doustnych. Należy więc zachować odpowiedni odstęp czasowy pomiędzy preparatami lub ustalić plan administrowania leków z lekarzem prowadzącym.

Abiglutyd został zatwierdzony przez Unię Europejską pod nazwą Eperzan. Jego główną, wspomnianą na początku, zaletą jest wygoda stosowania. Lek jest wstrzykiwany raz w tygodniu pod skórę i nie ma przeciwwskazań  aby podawać go na czczo lub z pokarmem. Tanzeum ma postać proszku, który należy przed iniekcją wymieszać z odpowiednim rozcieńczalnikiem. Po zmieszaniu należy wykonać zastrzyk w przeciągu 8 godzin, zmieniając co tydzień miejsce wkłucia (preferowane miejsca – brzuch, górna część pośladków). Wstrzykiwacz jest jednorazowego użytku, a mieszanina po sporządzeniu nie powinna być przechowywana w lodówce.

– Wprowadzanie kolejnych grup leków inkretynowych sprawia, że możliwości leczenia cukrzycy znacznie się poprawiają. Mając dostęp do tych leków możemy mieć nadzieję na łagodniejszy przebieg choroby i mniejszą liczbę powikłań cukrzycy, takich jak zawał serca, udar mózgu, uszkodzenie wzroku i nerek oraz amputacji – podsumowuje dr Łukaszewicz.