– Nawet co piąty pacjent w wieku powyżej 45 lat poddawany zabiegowi pozasercowemu doznaje uszkodzenia mięśnia sercowego. Badanie PREVENT-MINS odpowie na pytanie, czy podawanie iwabradyny w okresie okołozabiegowym skutecznie zapobiega temu powikłaniu? Powodzenie badania przełożyłoby się na lepszą jakość życia pacjentów po zabiegach chirurgicznych oraz pomogło zmniejszyć śmiertelność pozabiegową. Wyniki badania przyczynią się do poprawy standardów opieki okołooperacyjnej w Polsce i na świecie oraz wyznaczą kierunki dalszych badań nad zapobieganiem powikłaniom sercowo-naczyniowym u pacjentów poddawanych zabiegom operacyjnym – tłumaczy prof. dr hab. n. med. Wojciech Szczeklik, główny badacz. Jednym z potencjalnych czynników ryzyka wystąpienia MINS jest przyspieszona akcja serca w okresie okołooperacyjnym. Stres towarzyszący pacjentowi w czasie operacji, wynikający zarówno z chirurgicznej ingerencji w ciągłość tkanek, jak i silnych emocji, powoduje szereg reakcji biochemicznych w organizmie, które skutkują przyspieszeniem tętna, a co za tym idzie – zwiększeniem pracy, jaką musi wykonać mięsień sercowy. Serce potrzebuje wówczas więcej tlenu, który powinien być dostarczony przez krew płynącą w naczyniach wieńcowych. Jeśli istnieją zwężenia w tych naczyniach, odpowiednia ilość tlenu nie może zostać dostarczona i serce ulega uszkodzeniu.

Iwabradyna to lek, który spowalnia akcję serca. Nie wywołuje przy tym spadku ciśnienia krwi. Od wielu lat stosuje się ją z powodzeniem w schorzeniach kardiologicznych, takich jak choroba wieńcowa czy przewlekła niewydolność serca. Do tej pory nie badano możliwości podawania iwabradyny w okresie okołozabiegowym na szeroką skalę. Jej potencjalnie ochronny wpływ na serce miałby bardzo istotne znaczenie dla bezpieczeństwa operowanych pacjentów oraz ich późniejszego pełnego powrotu do zdrowia. Badanie PREVENT-MINS będzie prowadzone w 25 ośrodkach z różnych regionów Polski i obejmie 2 tys. pacjentów. – Badany lek jest podawany w formie tabletki, stosowanej jedynie w trakcie pobytu w szpitalu, dlatego udział w badaniu nie powinien stanowić istotnego obciążenia dla pacjenta. W badaniu mogą wziąć udział pacjenci kwalifikowani do zabiegu pozasercowego, którzy ukończyli 45 lat i spełniają kryteria włączenia do badania. Po podpisaniu formularza świadomej zgody na udział w badaniu personel przeprowadza dokładny wywiad z pacjentem i zabezpiecza próbkę krwi do badań laboratoryjnych. Następnie pacjent jest losowo przypisywany do jednej z dwóch grup i otrzymuje tabletkę zawierającą iwabradynę lub placebo na minimum godzinę przed planowanym zabiegiem operacyjnym, kolejno – dwa razy dziennie do momentu wypisu ze szpitala – dodaje prof. dr hab. n. med. Wojciech Szczeklik. Stan zdrowia pacjenta po zabiegu jest monitorowany przez cały okres udziału w badaniu. Personel badania kontaktuje się z pacjentem po 30 dniach i po roku od zabiegu w celu określenia efektów leczenia. Dla większego komfortu pacjenta obie wizyty kontrolne mogą zostać przeprowadzone przez telefon. Udział w badaniu jest w pełni dobrowolny. Każdy pacjent ma prawo zrezygnować z udziału w badaniu w dowolnym momencie, bez konieczności podania przyczyny swojej decyzji. 

Koordynatorem krajowym badania jest prof. dr hab. Wojciech Szczeklik, pracujący w Klinice Anestezjologii i Intensywnej Terapii 5. Wojskowego Szpitala Klinicznego z Polikliniką w Krakowie, dodatkowo pełniący rolę kierownika Ośrodka Intensywnej Terapii i Medycyny Okołozabiegowej Uniwersytetu Jagiellońskiej – Collegium Medicum. Instytucją pełniącą rolę sponsora badania oraz lidera projektu jest Uniwersytet Jagielloński – Collegium Medicum, natomiast partnerem projektu jest Population Health Research Institute (PHRI), wchodzący w skład Hamilton Health Sciences Corporation (HHSC) z siedzibą w Hamilton w Kanadzie.