Liczba zachorowań na HCV w Polsce sięga około 700 tysięcy, czyli niespełna 2% ludności naszego kraju. Jak podaje Główny Inspektor Sanitarny, spośród zarażonych osób zaledwie 50 tysięcy wie, że cierpi na wirusowe zapalenie wątroby typu C. Jest to efektem niskiej świadomości społecznej i niedostatecznej diagnostyki.

Terapia HCV jest długa i trudna. Standardem leczenia tego wirusa w Polsce jest leczenie skojarzone interferonem i rybowiryną. W 2011 roku Europejska Agencja Leków EMA dopuściła do terapii genotypu 1 HCV schemat trójlekowy, uwzględniający tzw. inhibitor proteazy, czyli enzymu związanego z rozszczepieniem wirusowych poliprotein oraz dojrzewaniem i namnażaniem wirusa. O całkowitym wyleczeniu mówi się wówczas, gdy RNA wirusa nie jest wykrywalne we krwi pacjenta po 6 miesiącach od zakończenia terapii. Taki stan określany jest jako trwała odpowiedź wirusologiczna - SVR (ang. sustained viral response).

Przed 4 laty Achillion Pharmaceuticals Inc przedstawił swój nowy produkt ACH-3102 będący inhibitorem drugiej generacji proteazy NS5A wirusa HCV. Ostatnie badania miały na celu sprawdzenie skuteczności leczenia ACH-3102 w kombinacji z nukleotydowym inhibitorem wirusowej polimerazy, sofosbuvirem, którego producentem jest firma Gilead Sciences Inc. W USA sofosbuvir został wprowadzony w 2013 roku, natomiast Komisja Europejska dopuściła ten lek do obrotu rok później.

Głównym celem badaczy był brak wykrywalności RNA wirusa u pacjentów 12 tygodni po zakończonej terapii (określono ten stan jako SVR12). Wykazano, że zastosowanie u nieleczonych wcześniej chorych z genotypem 1 HCV ACH-3102 w dawce 500 mg w połączeniu z 400 mg sofosbuviru przez okres 6 tygodni daje  pozytywne rezultaty u wszystkich leczonych osób. Przedstawione wyniki są korzystnym czynnikiem prognostycznym na uzyskanie trwałej odpowiedzi wirusologicznej (SVR).