Podczas gdy wszyscy urodzeni w tym samym roku mają identyczny wiek metrykalny, to jednak ludzkie ciała starzeją się w różnym tempie. Oznacza to, że ryzyko wielu chorób wzrasta wraz z wiekiem, a związek między naszym wiekiem (w latach) a zdrowiem oraz długością życia jest stosunkowo rozbieżny. Wiele osób cieszy się długim życiem, wolnym od chorób, podczas gdy inni cierpią na pewne chroniczne schorzenia, przez co znacznie szybciej umierają. Co jest zatem najbardziej wiarygodnym wskaźnikiem starzenia się, jeśli nie wiek?

Niektórzy badacze twierdzą, że zwyczajne starzenie się jest chorobą, podczas której nasze komórki gromadzą obrażenia rozłożone w czasie. Stawka tych uszkodzeń komórkowych może być różna dla poszczególnych osób, podyktowana genetyką, stylem życia czy środowiskiem, w którym żyjemy. Właśnie to uszkodzenie komórek może być dokładniejszym wskaźnikiem naszego wieku biologicznego niż liczba lat (metryka). Znalezienie sposobu mierzenia wieku biologicznego może pomóc przewidzieć ryzyko rozwoju chorób związanych z wiekiem, a nawet śmierci. Należy jednak zmierzyć wiek biologiczny, aby wiedzieć, czy zabiegi spowolnienia starzenia będą skuteczne i możliwe w przyszłości.

Jednym z mechanizmów leżących u podstaw starzenia biologicznego jest tlen – cząsteczka niezbędna dla naszego przetrwania. Hipoteza mówiąca, iż proces starzenia się ma przyczynę w nagromadzeniu w komórkach organizmów zniszczeń spowodowanych działaniem niespecyficznych reakcji wolnych rodników powstających w toku metabolizmu to tzw. wolnorodnikowa teoria starzenia. Tlenowe produkty uboczne powstające podczas podstawowego metabolizmu mogą powodować oksydacyjne uszkodzenia w komórkach, niszcząc struktury takie jak DNA i RNA. Wraz z wiekiem cierpimy na zwiększone uszkodzenia oksydacyjne, a co za tym idzie – wzrasta poziom markerów utleniających w naszym ciele. Jeden z takich markerów, o "chwytliwej" nazwie 8-okso-7,8-dihydroguanozyna lub w skrócie 8-oksoGsn – wynika z utleniania kluczowej cząsteczki w naszych komórkach, czyli RNA. W badaniach na zwierzętach, naukowcy potwierdzili, że poziom 8-oksoGsn zwiększa się w moczu wraz z wiekiem.

Badacze wykorzystując szybką technikę analityczną, zwaną wysokosprawną chromatografią cieczową (UHPLC), sprawdzili, czy badania wykonane na zwierzętach znajdą także odzwierciedlenie u ludzi. Zmierzyli zatem 8-oxoGsn w próbkach moczu od ponad tysiąca mieszkańców Chin w przedziale wiekowym 2-90 lat. Potwierdzili zależność wzrostu liczby 8-oxoGsn od wieku w moczu u uczestników w wieku 21 lat i starszych. W związku z tym  8-oxoGsn z moczu stanowi obiecujący wskaźnik procesu starzenia się. Co więcej, poziomy 8-okso-7,8-dihydroguanozyny były w przybliżeniu takie same dla mężczyzn, jak i kobiet, wyjątek stanowiły kobiety po menopauzie, wykazując wyższy poziom 8-oxoGsn. Powodem może być obniżenie poziomu estrogenu, mającego miejsce w okresie menopauzy, co wynika z działania przeciwutleniającego tego hormonu.

Ta szybka technika może być przydatna w badaniach dotyczących starzenia się na dużą skalę, ze względu na możliwość przetwarzania próbek moczu od 10 uczestników w ciągu godziny. Badania oparte na 8-oxoGsn mogą lepiej odzwierciedlać rzeczywisty stan naszego organizmu, niż nasz wiek metrykalny, co może pomóc przewidzieć ryzyko chorób postępujących z wiekiem.