W 2014 roku pewien turysta, który nurkował w pobliżu greckiej wyspy Zakynthos natknął się na dziwną podwodną konstrukcję, którą uwiecznił na fotografii. Były to niezwykłe struktury w kształcie dysków, które wyglądały jak ruiny starożytnego miasta. Turysta upublicznił swoją fotografię na Google Earth. Zainteresowała ona “Greece’s Ephorate of Underwater Antiquities”, które rozpoczęło badania znaleziska. Jak się później okazało te tajemnicze ruiny z człowiekiem miały bardzo mało wspólnego, gdyż powstały w epoce pliocenu jako rezultat aktywności mikrobów. Wtedy pałeczkę przejął profesor Julian Andrews oraz jego grupa z University of East Anglia, którzy zajmują się biologią środowiskową.  Po dokładnej analizie mikroskopowej oraz badaniach z wykorzystaniem promieniowania rentgenowskiego wykazano, że bakterie zamieszkujące morskie dno, pochłaniając węglowodory, stworzyły konkrecje. Swój specyficzny wygląd zawdzięczały one podziemnym gazom, które uwalniały się ze szczelin na dnie zbiornika. Wyniki tych badań zostały opublikowane na łamach „Marine and Petroleum Geology”.

Skoro bakterie mogą tworzyć tego typu “konstrukcje”, to czemu tego nie wykorzystać właśnie na potrzeby człowieka? Hiszpańscy naukowcy wpadli na pomysł, że bakterie można wykorzystać do produkcji cementu bakteryjnego. Bakterie w sposób naturalny, poprzez hydrolizę mocznika, wytrącają węglan, dlatego założeniem projektu było wykorzystanie odpadów przemysłowych do wytwarzania nisko kosztowego, ekologicznego cementu w oparciu o technologię biomimetyczną. Wyniki doświadczeń wskazały, że najlepiej do tego celu byłoby wykorzystać bakterie Sporosarcina pasteurii ze względu na ich wysokie tempo reakcji oraz ogólną odporność na warunki otoczenia. Można by je wykorzystać do oczyszczania strumieni odpadów poprzez wykorzystanie ich jako surowca. Oprócz oczywistych korzyści z tego procesu w postaci cementu pomogłoby to zminimalizować problem wysypisk oraz ograniczyć emisję związków węgla.