Technologia Tumor Defense BreakerTM (L-DOS47), jako jedyna na świecie, neutralizuje kwasowość mikrośrodowiska nowotworów litych, dzięki czemu ma szansę w niedługim czasie stać się prawdziwym przełomem w immunoonkologii. Dowodzą tego wyniki otwartego, nierandomizowanego badania klinicznego fazy I/IIa, oceniającego profil bezpieczeństwa, tolerancję zwiększonych dawek TDBTM oraz skuteczność terapii.
GRUPY BADAWCZE I DAWKOWANIE
Grupa badawcza objęła mężczyzn i kobiety powyżej 18-ego roku życia, cierpiących na niepłaskonabłonkowego niedrobnokomórkowego raka płuca (NDRP) w zaawansowanym stadium rozwoju (IIIb/IV). Nabór pacjentów został przeprowadzony w kohortach liczących od 3-ech do 6-ciu osób.
Jako podstawę do określenia stopnia zaawansowania NDRP wykorzystano klasyfikację Tumour Node Metastases (wydanie 7).
Spośród 90-ciu pacjentów, którzy zgłosili się do badania przesiewowego, 55-ciu podano co najmniej jedną dawkę TDBTM w wysokości od 0,12 do 13,55 µg/kg. 21 z nich ukończyło cztery cykle leczenia, natomiast 16-tu przyjęło dodatkowe dawki TDBTM. W oparciu o klasyfikację TNM oraz badanie tomografii komputerowej, u 48-u tj. 85% pacjentów stwierdzono IV stopień zaawansowania choroby. Żaden z badanych nie cierpiał wcześniej na nowotwory czy przerzuty do ośrodkowego układu nerwowego.
Spośród łącznej liczby 390 dawek, które pacjenci przyjęli w badaniu fazy I, 96% podano bez opóźnień czy zakłóceń ciągłości terapii. Pacjentom z czterech grup, które otrzymały dawki w wysokości od 5,76 do 13,55 μg/kg, aplikowano je przez dłuższy czas. Profil bezpieczeństwa TDBTM w tych przypadkach był porównywalny do pozostałych grup, które otrzymywały lek w krótszym okresie.
ODPOWIEDŹ NA LECZENIE
W ocenie skuteczności terapii, wzięto pod uwagę wyniki 47-miu spośród wszystkich 55-ciu pacjentów, którzy uczestniczyli w badaniu fazy I. U 78% osób z najwyższych grup dawkowania (od 5,76 do 13,55 µg/kg) stwierdzono odpowiedź na leczenie po przyjęciu dwóch cyklów TDBTM. Dodatkowo, u 50% z nich odnotowano stabilizację choroby (w rozumieniu kryteriów RECIST v1.1) oraz zmniejszenie zmian patologicznych. W 57% przypadków nie zauważono progresji choroby przez ponad 16 tygodni. Stwierdzono także tendencję do odpowiedzi zależnej od dawki – przyjęcie większej porcji wiązało się z lepszą odpowiedzią na leczenie.
Warto dodać, że u wszystkich pacjentów odnotowano dobrą tolerancję TDBTM. U 44-ech z nich (tj. 80%) wystąpiły zdarzenia niepożądane, przy czym zaledwie w jednym przypadku zdecydowano o przerwaniu terapii. Powodem odstawienia leczenia było pojawienie się bólu kości 4. stopnia.
Stwierdzono, że uwalnianie cytokin przy dawkach do 13,55 µg/kg (maksymalna podana w badaniu) nie jest uzależnione od podanej porcji.
WNIOSKI Z BADANIA KLINICZNEGO FAZY I/II
Przeprowadzone badanie pozwoliło określić wstępny profil bezpieczeństwa Tumour Defence BreakerTM oraz uzasadnić proponowaną wysokość dawki. Zebrane wyniki zostaną wykorzystanie do dalszej weryfikacji wskazań zastosowania TDBTM przy poszczególnych chorobach onkologicznych. Ponadto otrzymane dane potwierdziły, że Tumour Defence BreakerTM może okazać się skuteczny w leczeniu nowotworów wykazujących ekspresję CEACAM6. Wyniki badania sugerują także, że zdolność TDBTM w zakresie modulowania pH środowiska komórkowego, może być jeszcze bardziej efektywna w leczeniu nowotworów, w przypadku skojarzenia technologii z innymi, komplementarnymi terapiami (np. CAR-T lub checkpoint inhibitors, jak również standardowymi chemioterapiami).
- Wyniki badania LDOS002 napawają nas ogromną nadzieją, dowodzą one bowiem, że najprawdopodobniej już wkrótce technologia Tumour Defence BreakerTM otworzy ścieżkę do wysoce efektywnego leczenia chorób nowotworowych. Uzyskane dane potwierdzają zasadność kierunku prac badawczych Helix Immuno-Oncology, co bardzo nas cieszy i motywuje do dalszego rozwoju technologii – powiedział dr Paweł Wiśniewski, Prezes Zarządu Helix Immuno-Oncology.
Autorami badania LDOS002 są: prof. Rodryg Ramlau[1], dr Dariusz Kowalski[2], prof. Cezary Szczylik[3], dr Aleksandra Szczęsna[4], prof. Elżbieta Wiatr, prof. Kazimierz Roszkowski - Śliż[5], Steve Demas i Heman Chao[6]. Obiecujące wyniki zaprezentowano w Wiedniu podczas World Conference on Lung Cancer, organizowanej przez Międzynarodowe Stowarzyszenie Badań nad Rakiem Płuca (International Association for the Study of Lung Cancer. IASLC).
[1] Uniwersytet Medyczny w Poznaniu
[2] Centrum Onkologii – Instytut im. Marii Skłodowskiej-Curie w Warszawie
[3] Wojskowy Instytut Medyczny Warszawa
[4] Mazowieckie Centrum Leczenia Chorób Płuc i Gruźlicy w Otwocku
[5] Instytut Gruźlicy i Chorób Płuc w Warszawie
[6] Helix BioPharma Corp., Aurora, ON/Canada
KOMENTARZE