Retinitis pigmentosa, czyli retinopatia barwnikowa, jest związana z nadmiernym odkładaniem się barwnika w siatkówce. Prowadzi to do zaburzeń krążenia i obumierania komórek siatkówki – utrata fotoreceptorów skutuje postepującym pogorszeniem widzenia, a finalnie do utraty wzroku.

Zespół z University of Oxford przeprowadził badanie na myszach, pozbawionych zdolności rozróżniania światła i ciemności, co świadczy o braku funkcjonalnych komórek światłoczułych w siatkówce. Zwierzętom wszczepiono komórki prekursorowe dla fotoreceptorów. Po dwóch tygodniach stwierdzono efektywną odbudowę warstwy receptorowej, tj. pręciki, czopki i odpowiadające im połączenia nerwowe. Zabieg okazał się skuteczny u 10 na 12 myszy, poddanych terapii. Wyniki potwierdzono obserwując zwężanie źrenic zwierząt, co dowodzi reakcji na światło; ponadto zwierzęta po znalezieniu się w polu silnego światła uciekały do ciemności. Takie zachowanie świadczy o przywróceniu zdolności rozróżniania jasnego i ciemnego otoczenia. Dokonano również analizy reakcji zwierząt na światło na poziomie przetwarzania informacji w mózgu.

Stwierdzenie reakcji na światło stanowi sukces, ale nie jest dowodem na przełomowość metody. Należy sprawdzić, co tak naprawdę widzi odtworzona siatkówka – czy zwierzę ( a w perspektywie rzecz jasna człowiek, poddany terapii) będzie w stanie rozróżniać przedmioty i poprawnie analizować ich obraz w mózgu. Naukowcy podkreślają, jednak, że sama odbudowa kompletnej tkanki receptorowej jest ogromnym krokiem w kierunku możliwości przywracania wzroku pacjentom z degeneracyjnymi zaburzeniami widzenia.

Przeczytaj również:

Komórki macierzyste - podsumowanie 2012 roku

Ludzkie embrionalne komórki macierzyste – finansowanie badań ze środków publicznych?

red. Zuzanna Sobańska
Portal Biotechnologia.pl

Źródło: http://www.pnas.org/