Grace Davidson urodziła się z wrodzoną wadą anatomiczną – zespołem Mayera-Rokitansky'ego-Küstera-Hausera (MRKH), który jest zbiorem wad wrodzonych narządu rodnego kobiety charakteryzującym się aplazją (niewykształceniem) bądź hipoplazją (niedorozwojem) macicy i pochwy. Zespół ten jest spowodowany agenezją przewodów Müllera. Główną przyczyną dysplazji narządów rodnych jest działanie czynnika teratogennego w momencie organogenezy. Od rodzaju i czasu działania teratogenu, a także okresu embriogenezy zależy wymiar rozwijających się wad. Wyróżnić można m.in.: zarośnięcie błony dziewiczej, co przyczynia się do pierwotnego braku miesiączki, wytworzenie się przegród w pochwie i/lub macicy oraz podwojenie narządów rodnych, czyli podwójna pochwa, podwójna macica. Przeszczepienie macicy staje się jedyną szansą na biologiczne macierzyństwo dla kobiet dotkniętych tą chorobą.

Historia przeszczepów macicy rozpoczęła się w 2000 r., kiedy to w Szwecji podjęto pierwszą próbę przeszczepienia tego narządu. Choć procedura zakończyła się niepowodzeniem, stanowiła krok, który otworzył drzwi do dalszych badań nad tą metodą. W 2013 r. udało się przeprowadzić pierwszy udany przeszczep, dzięki któremu narodziło się zdrowe dziecko. Ten przełomowy sukces w medycynie reprodukcyjnej zapoczątkował udoskonalenie tej techniki i uczynienie jej dostępną dla szerszego kręgu kobiet. Do tej pory przeprowadzono już ponad 100 przeszczepów, z których część zakończyła się pomyślnymi ciążami i narodzinami dzieci.

Grace Davidson nie była jedyną kobietą, która marzyła o biologicznym rodzicielstwie, mimo wrodzonej wady anatomicznej, jednak jej przypadek jest szczególny z kilku powodów. Po zdiagnozowaniu zespołu MRKH Davidson nie poddała się, a po wielu latach zmagań z niepłodnością i doświadczeniu licznych terapii zdecydowała się na przeszczepienie organu. Po konsultacjach z lekarzami wybrała program Womb Transplant UK, który realizuje przełomowe badania nad przeszczepieniem macicy i leczeniem niepłodności w takich przypadkach. Zabieg przeprowadzono w Londynie w 2023 r. Do przeszczepu użyto macicy jej starszej siostry, Amy Purdie, która zgodziła się zostać dawcą.

Zabieg przeszczepienia był skomplikowany i wymagał blisko osiemnastu godzin pracy zespołu chirurgów. Po operacji Grace musiała przejść długi okres rekonwalescencji. Ważnym elementem po zabiegu jest terapia immunosupresyjna mająca na celu zapobieganie odrzutom przeszczepionego narządu. Po kilku miesiącach wprowadzono kolejną fazę leczenia, czyli zapłodnienie in vitro (IVF), podczas którego wybrano odpowiednie zarodki, które następnie zaimplantowano. Po udanej procedurze Grace zaszła w ciążę, która przebiegała bez większych komplikacji, co było ogromnym sukcesem zarówno dla niej, jak i zespołu medycznego, który nadzorował cały proces. W lutym 2025 r. Grace urodziła zdrową córkę, Amy Isabel.

Sukces tego przypadku jest także swego rodzaju hołdem dla więzi rodzinnych i międzyludzkich. To  decyzja i hojność siostry umożliwiła Grace spełnienie marzenia o macierzyństwie i zainspirowała kolejne kobiety, które stoją przed podobnymi wyzwaniami. Warto zauważyć, że zarówno sama procedura przeszczepienia, jak i całe podejście do tematu niepłodności i medycyny reprodukcyjnej staje się coraz bardziej dostępne, a kolejne badania mogą przyczynić się do poprawy jakości tej metody.