Ta niezwykła zależność pomiędzy białkami to swojego rodzaju pętla. p53 reguluje ekspresję Rbm38, a Rbm hamuje ekspresję p53. Wydawać by się mogło, że usunięcie Rbm38 z komórek nowotworowych czy z modelów zwierzęcych chorób nowotworowych spowoduje większą ekspresję p53. Komórki nowotworowe byłyby więc kierowane na drogę apoptozy znacznie częściej niż normalnie tym samym zmniejszając masę guza. Nic bardziej mylnego! Okazało się, że usunięcie Rbm38 (czyli zwiększenie ekspresji p53) powoduje problemy z krwiotworzeniem, zwiększoną wrażliwość na promieniowanie jonizujące oraz przedwczesne starzenie organizmu. Co więcej, u myszy zauważono jeszcze większą podatność na nowotworzenie.

Ekspresja białka p53 hamuje rozwój nowotworu. Jeżeli wykryje w DNA istotne mutacje, kieruje komórkę na ścieżkę naprawy nici albo na drogę programowej śmierci komórki. Nadekspresja tego białka powoduje szybsze starzenie się organizmu, poprzez kierowanie większej ilości komórek na drogę apoptozy. Zbyt mała ilość białka stwarza zwiększone ryzyko rozwoju nowotworu, ponieważ białko nie rozpoznaje wystarczającej liczby mutacji w komórkach i nie kontroluje ich podziałów z nieprawidłowym materiałem genetycznym.

Obecnie, w niektórych nowotworach piersi, raka jelita grubego i chłoniakach u psów obserwuje się podwyższone poziomy Rbm38. Z drugiej strony, podwyższony poziom tego białka może mieć znaczenie terapeutyczne. W raku jajnika, niektórych typach raka piersi czy glejaka wiąże się z lepszym rokowaniem.

Białko p53 to tak zwany strażnik genomu. Działa jak czynnik transkrypcyjny . Jest to białko supresorowe, które sprawdza, czy materiał genetyczny nie ma żadnych błędów i mutacji wywołanych np. stresem, czy też nieprawidłowym funkcjonowaniem polimerazy podczas replikacji i syntezy nowej nici. Działa jako aktywator mechanizmów naprawczych DNA lub kieruje komórkę na drogę apoptozy – śmierci komórkowej. Mutacje w obrębie genu odpowiedzialnego za kodowanie tego białka (TP53) są notowane w dużym odsetku nowotworów.

Rbm38 jest białkiem wiążącym RNA – konkretnie koniec 3 'UTR transkryptów CDKN1A trwale je stabilizując. Działa tym samym jako mediator rodziny białek p53/TP53, by regulować CDKN1A (inhibitor kinazy zależnej od cyklin regulowanych transkrypcyjnie przez rodzinę p53/TP53). W związku z tym, Rbm38 jest regulatorem cyklu komórkowego. Naukowcy odkryli, że bierze również udział w różnicowaniu się komórek mięśniowych.