Naukowcom z Arizona State University udało się opracować metodę, dzięki której pojedyncza nić DNA może ulegać takiemu zawinięciu w przestrzeni, że możliwe jest powstawanie struktur zdecydowanie bardziej skomplikowanych, niż miało to miejsce do tej pory. Struktury te mogą być zarówno płaskie, jak i przestrzenne w postaci zachodzących na siebie i blokujących wzajemnie siatek.

DNA origami to w ogólności technika polegająca wykorzystaniu DNA jako materiału konstrukcyjnego w nanoskali do tworzenia specjalnego „rusztowania” i w efekcie formowania dwu- i trójwymiarowych struktur. Tym razem naukowcy z Arizona State University opracowali sposób, za pomocą którego to „rusztowanie” powstaje z krzyżujących się niemal prostopadle względem siebie fragmentów pojedynczych nici DNA.

Choć sama idea połączenia krzyżujących się nici DNA nie jest nowa, to nie udało się wcześniej wykorzystać takich połączeń w budowie bardziej złożonych struktur, ze względu na problem niekorzystnego oddziaływania ładunków łączonych molekuł. Zespół naukowców z Arizona State University przezwyciężył tę trudność poprzez zastosowanie delikatnego skręcenia połączeń krzyżowych, tworząc tym samym niespodziewanie stabilne formy.

Sposób ten umożliwił naukowcom stworzenie struktur sferycznych, a także spiralnych form przestrzennych. Jak podkreślają sami badacze, jest to osiągnięcie naukowe, które stwarza nadzieje na praktyczne wykorzystanie DNA origami na przykład do formowania precyzyjnych przenośników transportujących leki wprost do miejsca ich działania.

Film obrazujący powstawanie struktury sferycznej:

Ewa Sankowska

źródło:

www.nature.com

www.genengnews.com