Tym razem badacze postanowili przyłączyć do guza toksyny paciorkowca. Komórki odpornościowe rozpoznają guza jako potencjalny patogen i zwalczają go. Pomysł jest wciąż w fazie badań przedklinicznych, natomiast egzotoksyny ropotwórcze Streptococcus pyogenes prawdopodobnie mogą stać się środkiem terapeutycznym w leczeniu raka jelita grubego.

Na mysim modelu ludzkiej choroby wykazano zmniejszenie się samych guzów ale i liczby przerzutów. W celu dokładnego zbadania zjawiska naukowcy wykorzystali humanizowane myszy. Oprócz ludzkiego modelu raka jelita grubego, myszy reprezentowały również ludzki układ odpornościowy. Molekularnie, naukowcy starali się połączyć pirogenną egzotoksynę C (SpeC) z przeciwciałem, które rozpoznaje i wiąże się do białka prezentowanego na komórkach guza. To wyjątkowe białko – antygen związany z nowotworem – ulega ekspresji w komórkach nowotworowych i nie powinno się znajdować na zdrowych komórkach. Toksyny paciorkowca powodują aktywację leukocytów, a dokładnie limfocytów T. Te komórki (znacznie upraszczając) odpowiedzialne są za bezpośrednie niszczenie patogenów, wydzielanie odpowiednich cytokin, lub powodowanie reakcji zapalnej.

Zmodyfikowana toksyna nie powoduje żadnych nieprawidłowych reakcji dopóki nie zostanie związana do guza. Dodatkowo, Streptococcus pyogenes wywołują porównywalnie mniej skutków ubocznych.

Streptococcus pyogenes to bakterie Gram dodatnie, z grupy paciorkowców beta-hemolizujących (powodują rozpad czerwonych krwinek) odpowiedzialne za wywoływanie anginy. Mogą odpowiadać również za zapalenie węzłów chłonnych, liszajec, różę, zapalenia naczyń limfatycznych, ucha środkowego, a ponadto powodować płonicę, paciorkowaty zespół wstrząsu toksycznego i martwicze zapalenie powięzi. Można sądzić,  że naukowcy się nimi zajęli, ponieważ produkują wyjątkowe toksyny, które rzadko są wytwarzane przez inne patogeny.

Rak jelita grubego od kilkunastu już lat stanowi poważny problem. Lekarze onkolodzy i histopatolodzy szacują swojego rodzaju pandemię. W tym momencie to drugi pod względem zapadalności nowotwór złośliwy w Europie. Niestety, w około 50% przypadków śmiertelny. Wiąże się to ze zbyt późnym wykryciem tego nowotworu. Diagnozowany w zaawansowanym stadium jest  śmiertelny. Guz może być zlokalizowany w każdej części jelita. Choroba rozpoczyna się od niepozornego polipa, który następnie może rosnąć do wnętrza jelita i zamykać jego światło, lub też rozrastać się na zewnątrz. Stosunkowo szybko daje przerzuty, najczęściej do wątroby, ale może również atakować odległe narządy, np. mózg.

Naukowcy już wcześniej myśleli o tym, by wykorzystać patogeny i zmusić ludzki układ odpornościowy  do walki z nowotworami. Wykorzystano już Toxoplasma gondii. W formie szczepionki terapeutycznej podaje się atenuowane parazyty by wywołać odpowiedź immunologiczną przeciw nowotworowi.