Chroniczne niewysypianie się jest niezwykle powszechne w krajach rozwiniętych. Wielu z nas ma więcej obowiązków, czy to w pracy, czy w domu, niż jest w stanie zrobić w jeden dzień. Z tego powodu wiele osób zmniejsza ilość godzin, jakie poświęca na sen, by móc wypełnić wszystkie obowiązki. Niestety najnowsze badania pokazują, iż jest to niekorzystne dla naszych mózgów, które potrzebują się wyspać, aby prawidłowo pracować i być w dobrej kondycji. Inną powszechną rzeczą we współczesnym społeczeństwie są choroby neurodegenaracyjne. Jedną z chorób neurodegeneracyjnych często występującą w naszym społeczeństwie jest choroba Alzheimera. Jej objawy to: problemy z pamięcią, najpierw krótkotrwałą, a później także długotrwałą, problemy językowe czy wahania nastroju. Z czasem różne funkcje życiowe osoby chorej się wyłączają, co w konsekwencji prowadzi do śmierci. Naukowcy nadal pracują, by lepiej zrozumieć czynniki ryzyka, które powodują rozwój choroby Alzheimera.

Naukowcy z Uniwersytetu Pensylwanii w Filadelfii postanowili zbadać, jak chroniczne niewysypianie się wpływa na rozwój choroby Alzheimera. Swoje badania przeprowadzili na myszach, które pozbawiali snu. Myszy chronicznie pozbawione snu wypadały gorzej w testach motorycznych niż wyspane myszy. Naukowych chcieli jednak wiedzieć, czy ma to związek z postępowaniem choroby Alzheimera.

Jednym z wczesnych objawów choroby Alzheimera jest zwiększona fosforylacja białka tau i tworzenie się agregatów białka tau w mózgu. Naukowcy w przedstawionym badaniu odkryli, iż pozbawienie snu myszy prowadzi do zwiększonej fosforylacja białka tau i tworzenia się agregatów białka tau w mózgu myszy w regionach szczególnie wrażliwych na tworzenie się agregatów. Nadmierna fosforylacja i inne patologie białka tau były obecne w mózgach myszy nawet po tym, jak pozwolono zwierzętom na odpowiedni wypoczynek, wskazując, iż efekt chronicznego pozbawienia snu ma długotrwały wpływ na mózg.

Naukowcy obserwowali także u myszy chronicznie pozbawionych snu różne symptomy, które są uznawane za wczesne oznaki choroby Alzheimera, np. myszy chronicznie pozbawione snu, mają mniej neuronów w badanych obszarach mózgu niż myszy, które mogły się wyspać. Wszystko to wskazywało na to, iż chroniczne niewysypianie się u młodych myszy sprzyja rozwojowi patologii mózgu, które prowadzą do rozwoju choroby Alzheimera.

Choć więcej badań, szczególnie na ludziach, jest potrzebnych, żeby potwierdzić te doniesienia, już teraz wiadomo, iż odpowiednia ilość snu jest ważna dla wielu aspektów naszego zdrowia, warto o tym pamiętać, gdy planujemy nasz dzień (i noc), aby znaleźć odpowiednią ilość czasu i porządnie się wyspać. Nasze ciało i mózg zdecydowanie na tym zyskają.