Certyfikacja Produktów Tradycyjnych i Regionalnych

Produkcja żywności zgodnie z tradycyjnymi recepturami stała się w obecnych czasach sposobem na zwiększenie zainteresowania potencjalnego klienta produktem, którego pochodzenie związane jest z niezmieniającymi się od pokoleń metodami produkcji bądź z danym regionem. Produkty tradycyjne i regionalne zyskują coraz większą akceptację w oczach konsumentów i jednocześnie znacząco wpływają na promocję i rozwój regionu z którego pochodzą.

Wymierną korzyścią dla ochrony i promocji produktów tradycyjnych i regionalnych jest uzyskanie certyfikatu, który zapewni zarówno ochronę prawną nazwy, stosowanych metod produkcji oraz receptury jak i kontrolę procesu produkcji danego produktu. Ponadto będzie gwarantem bezpieczeństwa interesów producentów w aspekcie zwalczania nieuczciwej konkurencji.

TÜV Rheinland Polska Sp. z o.o., działając na podstawie decyzji Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi nr PP-oz-kz-076-515/08 (2694) z dnia 07.08.2008r. uzyskała nr identyfikacyjny OZ/jc-06/2008/PL oraz upoważnienie do przeprowadzania kontroli oraz wydawania i cofania certyfikatów potwierdzających zgodność procesu produkcji produktów rolnych i środków spożywczych posiadających chronioną nazwę pochodzenia, chronione oznaczenie geograficzne lub gwarantowaną tradycyjną specjalność (świadectwo specyficznego charakteru) ze specyfikacją.

Korzyści z Certyfikacji Produktów Tradycyjnych i Regionalnych

Korzyści wynikające z certyfikacji produktów tradycyjnych i regionalnych:

• Potwierdzona certyfikatem wysoka jakość produktu
• Ochrona prawna produktu w zakresie stosowanej nazwy, metod produkcji oraz receptury
• Wzrost popytu na produkty tradycyjne i regionalne wysokiej jakości
• Wpływ na ochronę dziedzictwa kulturowego wsi
• Możliwości poszerzenia rynku zbytu
• Stworzenie dodatkowych miejsc pracy
• Uzyskanie dodatkowego źródła dochodu
• Wzrost zaufania klientów do danego producenta

Skontaktuj się z nami jeszcze dzisiaj, aby dowiedzieć się więcej o certyfikacji produktów tradycyjnych i regionalnych.

Produkty Tradycyjne i Regionalne - Rodzaje Oznaczeń

Chroniona Nazwa Pochodzenia
Chroniona nazwa pochodzenia oznacza nazwę regionu, określonego miejsca lub, w wyjątkowych przypadkach, kraju, która służy do oznaczania produktu rolnego lub środka spożywczego pochodzącego z tego regionu, określonego miejsca lub kraju; którego określona jakość, renoma lub inna cecha charakterystyczna może być przypisana temu pochodzeniu geograficznemu; którego produkcja lub przetwarzanie lub przygotowanie mają miejsce na określonym obszarze geograficznym.

Chronione Oznaczenie Geograficzne
Chronione oznaczenie geograficzne oznacza nazwę regionu albo konkretnego miejsca albo w wyjątkowych przypadkach nazwę kraju używaną do opisu produktu rolnego lub środka spożywczego pochodzącego z regionu, konkretnego miejsca albo kraju. Produkt posiada szczególną jakość, reputację lub inne cechy przypisywane jego pochodzeniu geograficznemu. Produkcja lub przetwórstwo lub przygotowanie produktu odbywa się na ściśle określonym obszarze geograficznym. „Środowisko geograficzne” jest rozumiane poprzez środowisko naturalne i czynniki ludzkie, m.in. klimat, woda, jakość gleby lub lokalne know-how.

Gwarantowana Tradycyjna Specjalność
Gwarantowana tradycyjna specjalność oznacza tradycyjny produkt rolny lub środek spożywczy uznany przez Wspólnotę ze względu na jego specyficzny charakter poprzez jego rejestrację zgodnie z ROZPORZĄDZENIEM PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych

Produkty Tradycyjne i Regionalne - Jaka Jest Różnica pomiędzy Chronioną Nazwą Pochodzenia a Chronionym Oznaczeniem Geograficznym?

Najważniejsza różnica między Chronioną Nazwą Pochodzenia a Chronionym Oznaczeniem Geograficznym polega na sile związku danego produktu z miejscem jego pochodzenia. Chronione Nazwy Pochodzenia stosuje się do produktów bardzo blisko związanych z danym obszarem geograficznym. Aby korzystać z Chronionej Nazwy Pochodzenia zarówno produkcja surowców, jak i cały proces przetwarzania, aż do produktu końcowego musi się odbywać w danym (zdefiniowanym) obszarze. W przypadku Chronionego Oznaczenia Geograficznego produkt musi być wytwarzany w regionie, którego nazwę nosi, ale w odróżnieniu do Chronionej Nazwy Pochodzenia, przynajmniej jedna z trzech faz produkcji (produkcja lub przetwarzanie lub przygotowanie) musi odbywać się na danym obszarze.

Regulacje prawne UE

• Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w sprawie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych,
• Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1898/2006 z dnia 14 grudnia 2006 r. określającym szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych,rozporządzeniu Komisji (WE) nr 1216/2007 z dnia 18 października 2007 r. ustanawiającym szczegółowe zasady wykonania - Rozporządzenie Rady (WE) nr 509/2006 w sprawie produktów rolnych i środków spożywczych będących gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami,
• Rozporządzenie Komisji (WE) nr 628/2008 z dnia 2 lipca 2008 r. zmieniającym rozporządzenie (WE) nr 1898/2006 określające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 510/2006 w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych.

Polskie regulacje prawne

• W Polsce jednostką odpowiedzialną za prowadzenie systemu rejestracji produktów o określonym pochodzeniu geograficznym i specyficznej, tradycyjnej jakości jest Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
• Zgodnie z ustawą o rejestracji i ochronie nazw i oznaczeń produktów rolnych i środków spożywczych oraz o produktach tradycyjnych (Dz. U. 2005 nr 10, poz. 68) Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi jest odpowiedzialne za przyjmowanie, ocenę i przekazywanie wniosków o rejestrację nazw pochodzenia, oznaczeń geograficznych oraz nazw specyficznego charakteru do Komisji Europejskiej.

Ustawa o rejestracji i ochronie nazw i oznaczeń produktów rolnych i środków spożywczych oraz o produktach tradycyjnych reguluje następujące kwestie:

1. Zasady i tryb oceny wniosków o rejestrację nazw pochodzenia, oznaczeń geograficznych i świadectw specyficznego charakteru.
2. Warunki tymczasowej ochrony nazw produktów rolnych i środków spożywczych na gruncie krajowym przed rejestracją na szczeblu UE.
3. Zasady oraz tryb kontroli produktów rolnych i środków spożywczych posiadających chronioną nazwę pochodzenia, chronione oznaczenie geograficzne albo świadectwo specyficznego charakteru.
4. Warunki prowadzenia Listy Produktów Tradycyjnych.
5. Sankcje karne dla podrabiających produkty, których nazwy są chronione.

Ochrona zarejestrowanych produktów

Zarejestrowane produkty chronione są przed:

• Wszelkim bezpośrednim lub pośrednim wykorzystywaniem w celach komercyjnych zarejestrowanej nazwy dla produktów nie objętych rejestracją, o ile produkty te są porównywalne do produktów zarejestrowanych pod tą nazwą lub jeśli stosowanie nazwy narusza prestiż chronionej nazwy.
• Każdym niezgodnym z prawem zawłaszczeniem, imitacją lub aluzją, jeśli nawet prawdziwe pochodzenie produktu jest zaznaczone lub chroniona nazwa została przetłumaczona, lub towarzyszy jej wyrażenie „w stylu”, „rodzaju”, „przy użyciu metody”, „tak jak produkowane w”, „imitacja” lub „podobne”.
• Wszelkimi innymi fałszywymi lub mylącymi danymi odnoszącymi się do miejsca pochodzenia, właściwości lub podstawowych cech produktu na opakowaniu wewnętrznym lub zewnętrznym, w materiale reklamowym lub dokumentach odnoszących się do danego produktu lub na opakowaniu produktu w pojemniku, mogącym stworzyć fałszywe wrażenie co do jego pochodzenia.
• Wszelkimi innymi praktykami mogącymi wprowadzić w błąd zainteresowanych co do prawdziwego pochodzenia produktu.

Lista produktów tradycyjnych

W ustawie o rejestracji i ochronie nazw i oznaczeń produktów rolnych i środków spożywczych oraz o produktach tradycyjnych oprócz regulacji dotyczących rejestracji nazw na szczeblu UE, tworzy się także Listę Produktów Tradycyjnych.

Na Listę Produktów Tradycyjnych wpisywane są produkty których jakość lub wyjątkowe cechy i właściwości wynikają ze stosowania tradycyjnych metod produkcji. Za tradycyjne uważa się metody wykorzystywane od co najmniej 30 lat. Utworzenie Listy Produktów Tradycyjnych ma na celu rozpowszechnianie informacji o produktach wytwarzanych tradycyjnymi, historycznie ugruntowanymi metodami.

Lista Produktów Tradycyjnych jest publikowana na stronie internetowej Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi oraz raz w roku w Dzienniku Urzędowym Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. (zgodnie z art. 55 ustawy o rejestracji i ochronie nazw i oznaczeń produktów rolnych i środków spożywczych oraz o produktach tradycyjnych).

Jakie produkty mogą być wpisane na listę produktów tradycyjnych?

• Prawo do wpisu na Listę Produktów Tradycyjnych mają produkty, które charakteryzują się tradycyjną, ugruntowaną w czasie (jako najkrótszy przyjmuje się okres 30 lat) metodą wytwarzania, których jakość lub wyjątkowe cechy i właściwości wynikają ze stosowania tradycyjnych metod produkcji.
• Podstawą rejestracji jest tradycja wytwarzania i szczególna oraz niepowtarzalna jakość związana z historycznie ugruntowanymi przepisami, metodami produkcji i sposobami przetwarzania czy dojrzewania żywności, które gwarantują wysoką jakość otrzymanego produktu.
• Na Listę Produktów Tradycyjnych mogą zostać wpisane produkty rolne i środki spożywcze, o których mowa w załączniku I do Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską, w załącznikach do rozporządzenia nr 2081/92 lub w załączniku do rozporządzenia nr 2082/92 oraz napoje spirytusowe, o których mowa w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 1576/89 z dnia 29 maja 1989 r. ustanawiającym ogólne zasady definicji, opisu i prezentacji napojów spirytusowych.

Kto prowadzi listę produktów tradycyjnych i gdzie składa się wnioski o wpis na nią?

• Lista Produktów Tradycyjnych prowadzona jest przy współpracy Marszałków Województw oraz Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
• Marszałkowie Województw zobowiązani są do przyjmowania i oceny wniosków o wpis produktu na Listę Produktów Tradycyjnych. Pozytywnie zweryfikowane wnioski przesyłane są do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi.
• Minister Rolnictwa i Rozwoju Wsi jest odpowiedzialny za przyjmowanie wniosków od Marszałków Województw oraz prowadzenie i uaktualnianie Listy Produktów Tradycyjnych.

Kategorie podziału listy produktów tradycyjnych

Nazwy pochodzenia i oznaczenia geograficzne

1. Piwo

2. Czekolada i produkty pochodne

3. Chleb, ciasto, ciastka, wyroby cukiernicze, herbatniki i inne wyroby piekarnicze

4. Napoje z ekstraktów roślinnych

5. Makarony

6. Sól

7. Naturalne gumy i żywice

8. Pasta musztardowa

9. Siano

10. Olejki eteryczne

11. Korek

12. Koszenila

13. Kwiaty i rośliny ozdobne

14. Bawełna

15. Wełna

16. Wiklina

17. Len międlony

18. Skóra

19. Futro

20. Pierze

21. Inne produkty wymienione w załączniki nr I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej

Gwarantowane tradycyjne specjalności

1. Gotowe dania

2. Piwo

3. Czekolada i produkty pochodne

4. Chleb, ciasto, ciastka, wyroby cukiernicze, herbatniki i inne wyroby piekarnicze

5. Napoje z ekstraktów roślinnych

6. Makarony

7. Sól

8. Inne produkty wymienione w załączniku nr I do Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej