BioCentrum oferuje analizy preparatów białkowych w oparciu o techniki elektroforetyczne takie jak; elektroforeza jednokierunkowa w warunkach natywnych oraz denaturujących (SDS-PAGE), ogniskowanie izoelektryczne (IEF) oraz elektroforeza dwukierunkowa (2DE). Analizy te prowadzone są na żelach (paskach z gradientem pH - w przypadku izoogniskowania) o rozmiarach mini jak również żelach (paskach) wielkoformatowych. 
Do wizualizacji żeli stosuje się najczęściej naturalne barwniki, takie jak błękit kumassi (ang.
Coomassie Brilant Blue, CBB) czy czerń amidową. Czułość takiej detekcji pozwala na identyfikacje 1 µg białka w prążku. Znacznie bardziej czułą metodą, pozwalającą na detekcję 10 ng białka w prążku, jest barwienie srebrem.

Oferujemy również możliwość przeprowadzania analiz typu Western-blot, gdzie rozdzielone elektroforetycznie białka przenoszone są na błonę (nitrocelulozową lub PVDF). Detekcja białek na błonie odbywa się metodami immunobarwienia. 

Dokładna analiza ilościowa przeprowadzana jest z wykorzystaniem techniki densytometrowania analizowanego żelu, membrany lub ich elektronicznie przetworzonych obrazów.

Elektroforeza w warunkach denaturujących (SDS-PAGE) - ten rodzaj elektroforezy pozwala na łatwe i dokładne oznaczenie mas cząsteczkowych rozdzielonych białek. Obecność SDS przynosi szereg korzyści:
•    zdecydowana większość białek jest rozpuszczalna w elektrolitach zawierających SDS, szczególnie po redukcji mostków disiarczkowych
•    separacja białek odbywa się zgodnie z ich masami cząsteczkowymi
•    barwienia kompleksów białko-SDS jest znacznie wydajniejsze niż samego białka
•    obecność SDS skutecznie eliminuje enzymatyczną degradację białek w trakcie separacji

Elektroforeza natywna - to rodzaj elektroforezy prowadzony zwykle w żelach poliakrylamidowych w warunkach, w których makrocząsteczki pozostają niezdenaturowane. Zaletą elektroforezy w warunkach natywnych jest analiza kompleksów białkowych, które w warunkach denaturujących uległyby rozpadowi. Wadą zaś jest stosunkowo słaba rozdzielczość metody.

Ogniskowanie izoelektryczne (IEF) - odbywa się na komercyjnie dostępnych paskach, z immobilozowanymi amfolitmi o różnej wartości pH. Amfoteryczne substancje (białka, peptydy) migrują w polu elektrycznym w kierunku elektrod o znaku przeciwnym ich ładunkowi. W elektrolicie o wartości pH równej wartości pI wypadkowy ładunek makrocząsteczki równa się zeru i obojętna elektrycznie makroczasteczka zatrzymuje się nie doznając działania sił pola elektrycznego. Uzyskuje się w ten sposób separację molekuł białkowych zgodnie z ich wartościami pI. 


Elektroforeza dwukierunkowa (2DE) – jest metodą elektroforezy żelowej stosowaną najczęściej w celu rozdziału i analizy mieszanin białkowych takich jak, kompletny zestaw białek (proteom) danej populacji komórek. 
Elektroforeze 2DE pozwala na rozdział białek w dwóch kierunkach. Najczęściej stosowanym wariantem elektroforezy dwukierunkowej jest rozdział białek pod względem ich punktu izoelektrycznego, a następnie pod względem masy, w systemie SDS-PAGE. 
Standardowo, wymaganą ilością białek rozdzielanych metodą 2DE na mini żelach jest 10 – 100 µg, przy barwieniu srebrem oraz 200 – 500 µg, przy barwieniu CBB. W przypadku rozdziału na żelach o dużym formacie wymaganą ilością białka jest 100 – 300 µg, przy barwieniu srebrem oraz 1 – 3 mg, przy barwieniu CBB.