Najnowszym tego przykładem jest firma Osmo, która niedawno ogłosiła opracowanie możliwości cyfrowego „teleportowania” zapachu poprzez wykorzystanie sztucznej inteligencji do jego digitalizacji i ponownej materializacji. Jak wyjaśnia dyrektor generalny firmy Alex Wiltschko: – Wybieramy zapach do teleportacji i wprowadzamy go do maszyny zwanej GC/MS [z ang. Gas Chromatography-Mass Spectrometry – przyp. red.]. Jeśli jest to ciecz, wstrzykujemy ją bezpośrednio, jeśli jest to próbka fizyczna, taka jak śliwka, używamy analizy headspace, wychwytując zapach w powietrzu wokół obiektu i pochłaniając go przez rurkę. GC/MS identyfikuje surowe dane, które można interpretować jako cząsteczki, i przesyła je do chmury. Tam staje się współrzędną na naszej mapie zapachów Principal Odor Map – nowatorskim, zaawansowanym narzędziu opartym na sztucznej inteligencji, które może przewidzieć, jak pachnie określona kombinacja cząsteczek. Ta formuła jest wysyłana do jednego z naszych robotów recepturujących, który traktuje ją jako przepis i miesza różne zapachy, aby odtworzyć naszą próbkę. Innymi słowy, Osmo rozkłada cząsteczki, tworzy mapę, a następnie wysyła ją do „drukarki” esencji, która ją odtwarza.

Ogłoszenie to pojawiło się zaledwie kilka tygodni po tym, jak liderzy zespołu NotCo ds. zapachów i smaków podzielili się badaniami nad nową generatywną sztuczną inteligencją, która tworzy formuły zapachowe i smakowe. – System przyjmuje podpowiedź, taką jak „zapach oceanu w wietrzny letni dzień na tropikalnej wyspie”, i tworzy nowatorską formułę chemiczną tego zapachu w jednym ujęciu – oto jak Aadit Patel, szef produktu NotCo, opisał ten model. Następnie model generuje odpowiednią formułę zapachową. Według Patela model jest zbudowany w oparciu o „język naturalny do składu chemicznego”, tokenizując cząsteczki, aby stworzyć system zdolny do zrozumienia i generowania nowych kombinacji. Artykuł o wynalazku firmy NotCo można przeczytać, klikając TUTAJ.

Biorąc pod uwagę lata pracy nad cyfrowym zrozumieniem, kwantyfikacją, mapowaniem i odtwarzaniem zapachów, smaków i elementów składowych żywności, co pozwala tym ostatnim wysiłkom na dokonanie tak znaczących skoków? Jednym słowem (a raczej dwoma) – sztuczna inteligencja. W przeszłości stworzenie imitacji smaku lub zapachu zajmowało wiele godzin, opierając się na wyszkolonych ekspertach pracujących w laboratorium lub kuchni. Obecnie sztuczna inteligencja przyspiesza ten proces, często pozostawiając ekspertowi ostateczne zatwierdzenie, aby upewnić się, że formuła stworzona przez AI spełnia standardy bliskości pożądanego rezultatu, a także sprawdza bezpieczeństwo, koszty wykonania i nie tylko. 

Osmo nie jest pierwszą firmą, która omawia cyfrową „teleportację”. W 2018 r. japoński start-up Open Meals trafił na pierwsze strony gazet ze swoim demo „teleportacji sushi”, zasadniczo wysyłając instrukcję drukowania 3D w celu stworzenia posiłku podobnego do sushi. Widzieliśmy również ambitną próbę stworzenia replikatora Star Trek przez firmę Cana (choć, jak się okazuje, inwestorzy nie byli jeszcze gotowi na wejście w erę „teleportacji” żywności). Wszystko to nastąpiło po latach wysiłków na rzecz zrozumienia kontekstu żywności w cyfrowym wymiarze, w tym stworzenia ontologii dla Internetu Żywności i wczesnych prób wykorzystania sztucznej inteligencji do analizy pożywienia. W ciągu ostatnich kilku lat nie ma już jednak wątpliwości, że równoległe postępy w dziedzinie AI (zwłaszcza w dużych modelach językowych) oraz przełomowe odkrycia w dziedzinie żywności, zapachu i chemii zapoczątkowują erę „teleportacji” jedzenia, a dokładniej zdolności do zrozumienia i syntetycznego odtworzenia żywności, smaków i zapachów, co znacząco może zmienić sposób wytwarzania pożywienia i napojów w przyszłości.