Indeks Zrównoważonego Rozwoju Systemów Ochrony Zdrowia 2019

Indeks Zrównoważonego Rozwoju Systemów Ochrony Zdrowia to unikatowe źródło informacji, umożliwiające identyfikację obszarów wymagających doskonalenia. Członkowie Panelu Polskich Ekspertów dodają, że siłą Indeksu jest możliwość porównywania się do innych krajów, których efektywność jest obiektywnie potwierdzona w wielu innych raportach, statystykach i publikacjach naukowych. Indeks Zrównoważonego Rozwoju Systemów Ochrony Zdrowia 2019 stworzono w oparciu o 57 mierników, na podstawie których utworzono pięć parametrów oceny: Dostęp do opieki zdrowotnej, Kondycja zdrowotna, Innowacyjność, Jakość oraz Żywotność. 

W Indeksie Zrównoważonego Rozwoju Systemów Ochrony Zdrowia 2019 Polska ulokowała się na 23. miejscu z 43 punktami na 100 możliwych, podczas gdy średnia europejska wynosi 55 punktów. Polska odnotowała jednak poprawę w tegorocznym Indeksie – w Indeksie 2018 zajęła 25. miejsce – a biorąc pod uwagę fakt dołączenia Norwegii i Szwajcarii jest to awans tym bardziej godny zauważenia. Liderem Indeksu jest Norwegia, która zdobyła 77 punktów. Kolejne miejsca zajmują Szwajcaria z wynikiem 75 punktów, Dania z 74 punktami oraz Szwecja z 74 punktami. 

Polska odnotowała najwyższe wyniki w parametrze Jakość (18. miejsce) oraz Innowacyjność (19. miejsce). W parametrze Kondycja zdrowotna Polska zajęła 23. pozycję, w parametrze Żywotność – 25., a w parametrze Dostęp do leczenia – odległe 27. miejsce. Najlepsze oceny Polska otrzymała w miernikach: liczba wypadków śmiertelnych na 100 tys. zatrudnionych osób, śmiertelność okołoporodowa matek, dostęp do e-zdrowia czy wydatki na profilaktykę. Najmniejszą liczbę punktów Polska osiągnęła w miernikach takich jak m.in.: liczba lekarzy, wydatki na zdrowie na osobę, śmiertelność z powodu chorób sercowo-naczyniowych oraz nowotworów.

​​​​​​

W zakresie Indeksu Zrównoważonego Rozwoju Systemów Ochrony Zdrowia 2019 Polski Panel Ekspertów przygotował rekomendacje dla Polski, których realizacja może przynieść znaczące korzyści dla systemu ochrony zdrowia przekładające się zaspakajanie istniejących oraz przyszłych potrzeb zdrowotnych społeczeństwa polskiego:

1. Wzrost finansowania systemu ochrony zdrowia w Polsce w ciągu 4 lat do poziomu średniej krajów zrzeszonych w Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD) wynoszącej obecnie 8,8 PKB.

2. Wzrost udziału kadr sektora ochrony zdrowia i opieki społecznej do średniej OECD wynoszącej 10% zatrudnionych ogółem w ciągu 4 lat.

3. Kontynuacja inwestycji w cyfryzację jako podstawy funkcjonowania systemu ochrony zdrowia (rejestry, elektroniczna dokumentacja medyczna, telemedycyna).

4. Opracowanie i wdrożenie skutecznego programu rekrutującego do badań przesiewowych połączonego z edukacją na temat prewencji pierwotnej w ciągu 4 lat.

Indeks Stwardnienia Rozsianego 2019

Indeks Stwardnienia Rozsianego 2019 pozwala zilustrować stan opieki systemowej nad chorymi z SM w 30 krajach Europy. Indeks stworzono w oparciu o 18 mierników w zakresie trzech parametrów oceny: Codzienne funkcjonowanie, Diagnostyka i wyniki leczenia oraz Wsparcie pacjentów i zarządzanie leczeniem.

Polska w rankingu ogólnym Stwardnienia Rozsianego 2019 zajęła 17. miejsce, uzyskując 44 punkty, co pozwala pozycjonować kraj niewiele niżej niż przeciętny wynik uzyskiwany w analizie – średnia dla wszystkich krajów to 47 punktów na 100 możliwych. Pierwsze miejsce w rankingu zajęły Niemcy – z 71 punktamii jako jedyny kraj spośród 30 przekroczyły barierę 70 punktów. Drugie miejsce zajęła Dania z 64 punktami, natomiast trzecie miejsce zajęła Norwegia ex aequo z Szwajcarią, zdobywając po 63 punkty. Stosunkowo wysoką pozycję zajęły Czechy – 12. miejsce z 50 punktami. Jest to jedyne państwo z krajów Europy Środkowo-Wschodniej, które uzyskało wynik powyżej średniej europejskiej, wyprzedzając takie kraje jak Francja czy Hiszpania.

​​​​​​

Analizując poszczególne parametry Polska zajęła: 18. miejsce w parametrze Codzienne funkcjonowanie, zdobywając 43 punkty, 11. miejsce w parametrze Diagnostyka i wyniki leczenia, zdobywając 50 punktów oraz 20. miejsce w parametrze Wsparcie pacjentów i zarządzanie leczeniem z 38 punktami. Najlepsze oceny Polska uzyskała w miernikach: koszty zamieszkania vs. koszty utrzymania, edukacja i wsparcie młodych pacjentów oraz liczba lat życia skorygowanych o niepełnosprawność. Powyżej średniej europejskiej ocenione zostały takie parametry jak: elastyczność warunków pracy, liczba zgonów z powodu stwardnienia rozsianego oraz dostęp do e-zdrowia. Najsłabiej Polska wypadła w miernikach: świadczenia z tytułu niepełnosprawności, zasiłku chorobowego, dostępności transportu dla osób z niepełnosprawnościami oraz jakości informacji przekazywanych pacjentowi przy diagnozie.

W zakresie Indeksu Stwardnienia Rozsianego 2019 Polski Panel Ekspertów przygotował rekomendacje dla Polski, których realizacja w najbliższych czterech latach może przynieść znaczące korzyści dla pacjentów chorych na stwardnienie rozsiane:

1. Wdrożenie działań mające na celu wzrost liczby specjalistów w Polsce, zwłaszcza w dziedzinie neurologii (w tym szczególnie w zakresie neuroimmunologii i neuroradiologii), psychologii i fizjoterapii oraz asystentów medycznych, wspierających wykwalifikowany personel lekarski i pielęgniarski.

2. Poprawa wyceny procedur w neurologii związanych z realizacją programów lekowych, w tym diagnostyki oraz wprowadzenie grup rozliczeniowych w świadczeniach szpitalnych dla diagnostyki kompleksowej 1-3-dniowej.

3. Wdrożenie systemu centrów kompetencyjnych SM współpracujących z innymi ośrodkami leczącymi stwardnienie rozsiane. Stworzenie specjalistycznych poradni SM.

4. Wprowadzenie opieki kompleksowej nad chorymi na stwardnienie rozsiane.

5. Poprawa dostępu chorych na stwardnienie rozsiane do rehabilitacji leczniczej.

6. Cykliczna analiza rzeczywistych danych w aspekcie pomiaru efektywności terapii chorych na stwardnienie rozsiane (rejestry).